ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ 2019: Με ανυποχώρητους εργατικούς αγώνες να σωθούμε από την βαρβαρότητα των Μνημονίων

Αθήνα – Συγκέντρωση:  10:30 Χαυτεία

Θεσσαλονίκη – Συγκέντρωση: 10:30 Αγ. Σοφίας με Εγνατία

–

Από την ηρωική εξέγερση των εργατών στο Σικάγο τον Μάη του 1886 μέχρι σήμερα, πέρασαν 133 χρόνια. Η εξέγερση του Σικάγο αποτέλεσε το παράδειγμα για τους εργάτες όλου του κόσμου και καθιερώθηκε το 1889, ημερομηνία ίδρυσης της Δεύτερης Διεθνούς, ως Παγκόσμια Ημέρα των Εργατών. Από τότε μέχρι και σήμερα, το εργατικό κίνημα απέδειξε πως με τους μαχητικούς και ανυποχώρητους ταξικούς αγώνες μπορεί να κατακτά δικαιώματα, να εξανθρωπίζει την κοινωνία, να μπαίνει φρένο στην καπιταλιστική βαρβαρότητα των οικονομικών κρίσεων και των πολέμων, να οραματίζεται και να εγκαθιδρύει μια άλλη οικονομία και κοινωνία, που έχει ως στόχο την ικανοποίηση των ανθρώπινων αναγκών, με εργατικό έλεγχο και αυτοδιαχείριση, με το εργατικό κράτος των συμβουλίων.

Σήμερα, η εργατική τάξη παγκόσμια και στη χώρα μας βρίσκεται αντιμέτωπη με την πιο βαθιά κρίση του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος, με τη βάρβαρη επίθεση στα στοιχειώδη εργατικά δικαιώματα, με την απειλή του πολέμου, με την οικολογική καταστροφή, την πολιτιστική παρακμή. Η κρίση του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος συνεχίζει να βαθαίνει. Όλοι οι δείκτες της πραγματικής οικονομίας, δημόσιο και ιδιωτικό χρέος, επενδύσεις, ανεργία και φτώχεια το αποδεικνύουν. Μια τεράστια φούσκα παρασιτικών κεφαλαίων, πολύ μεγαλύτερη από το 2008, απειλεί την καπιταλιστική οικονομία.

Η νέα κούρσα των εξοπλισμών και των πυρηνικών ιδιαίτερα, με πρωτεργάτη τις ΗΠΑ, απειλεί τον πλανήτη με τη μετατροπή του εμπορικού και οικονομικού πολέμου σε πραγματικό γενικευμένο πόλεμο για τις σφαίρες επιρροής των μεγάλων δυνάμεων (ΗΠΑ, ΕΕ από τη μια μεριά και Ρωσία, Κίνα από την άλλη). Η πολιτική κρίση στις ιμπεριαλιστικές χώρες, ΗΠΑ και ΕΕ, η συρρίκνωση των παραδοσιακών αστικών κομμάτων ειδικά στην Ευρώπη, αποτελεί το αποτέλεσμα της ανικανότητας της αστικής τάξης να επιλύσει στοιχειωδώς το ζήτημα της οικονομικής κρίσης. Η απάντηση που μέχρι σήμερα έδωσαν, δεν είναι άλλη από άγριες νεοφιλελεύθερες επιθέσεις στους εργαζόμενους και στα φτωχά λαϊκά στρώματα. Παγκόσμια, επιχειρούν να επιβάλουν ένα Νέο Σύστημα Εκμετάλλευσης των εργαζομένων, με τη μετατροπή τους σε σύγχρονους δουλοπάροικους χωρίς κανένα δικαίωμα, με μισθούς πείνας που δεν μπορούν ούτε καν να καλύψουν τις στοιχειώδεις ανάγκες επιβίωσης. Έρμαια στον δεσποτισμό των εργοδοτών, χωρίς αξιοπρέπεια και σεβασμό, με κάθε είδους βία να ασκείται από τους εργοδότες.Απόρροια της πολιτικής κρίσης, της αποσύνθεσης του πολιτικού σκηνικού και της Ε.Ε. είναι η ενδυνάμωση ακροδεξιών, φασιστικών και νεοφασιστικών κομμάτων που θα επιχειρήσουν να συνεχίσουν τις άγριες νεοφιλελεύθερες πολιτικές και να επιβάλουν κράτη έκτακτης ανάγκης ενάντια στο εργατικό κίνημα.

Στη χώρα μας, οι πιο εμβληματικές Πρωτομαγιές είναι η εξέγερση των καπνεργατών και των εργατών στη Θεσσαλονίκη τον Μάη του 1936, καθώς και η αιματοβαμμένη Πρωτομαγιά του 1944 στην κατεχόμενη από τους ναζί Αθήνα, με την εκτέλεση 200 κομμουνιστών στην Καισαριανή. Σήμερα μετά από δέκα χρόνια εφαρμογής των μνημονίων, η εργατική τάξη, οι εργαζόμενοι και τα φτωχά λαϊκά στρώματα έχουν υποστεί τεράστια δεινά. Η ανεργία καλά κρατεί, η φτώχεια επίσης, η μαύρη εργασία ανθίζει, ενώ η μετατροπή των νέων κυρίως εργαζομένων σε σύγχρονους δουλοπάροικους παίρνει απειλητικές διαστάσεις. Εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι, κυρίως νέοι και ειδικευμένοι, έχουν μεταναστεύσει ενώ η υπογεννητικότητα απειλεί την κοινωνία. Είναι φανερό ότι η κατάρρευση του ελληνικού καπιταλισμού μεγαλώνει το πρόβλημα της ίδιας της αναπαραγωγής της ελληνικής κοινωνίας.

Η άθλια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ κάνει λόγο για δήθεν έξοδο από τα μνημόνια. Την ώρα που όλοι οι μνημονιακοί νόμοι είναι σε ισχύ, που το μνημονιακό καθεστώς και το Νέο Σύστημα Εκμετάλλευσης των εργαζομένων ενισχύονται και συνθλίβουν την εργατική τάξη. Προχώρησε σε αυξήσεις-ψίχουλα στον κατώτατο μισθό μέσω υπουργικής απόφασης, που όχι μόνο δεν αναπληρώνουν την τεράστια πτώση του από τον προ μνημονίων μισθό (751 ευρώ μικτά), αλλά είναι πολύ αμφίβολο αν θα εφαρμοστούν στην πράξη. Η φτώχεια, η εργασία χωρίς δικαιώματα, τα εργατικά ατυχήματα-δολοφονίες και κάθε μορφή αυθαιρεσίας και βίας που ασκείται από τους εργοδότες, αποτελούν πλέον τα χαρακτηριστικά της καθημερινής ύπαρξης εκατοντάδων χιλιάδων εργαζομένων και απειλούν να εξαπλωθούν σε όλο και περισσότερους. Ταυτόχρονα με τη νατόδουλη Συμφωνία των Πρεσπών, άνοιξε χώρο για την ακροδεξιά και τους φασίστες της Χρυσής Αυγής με τα εθνικιστικά συλλαλητήρια. Δίνει γη και ύδωρ στις ΗΠΑ, μετατρέποντας τη χώρα σε μια απέραντη αμερικανική βάση, συμμετέχοντας σε όλες τις αμερικανοκίνητες συμμαχίες με τα αντιδραστικά καθεστώτα στην περιοχή.

Μπροστά σε αυτή την κατάσταση, οι εργαζόμενοι πρέπει να παλέψουν για την ανασυγκρότηση των δυνάμεών τους. Αυτό δεν μπορεί να γίνει με την αστικοποιημένη συνδικαλιστική γραφειοκρατία, που είναι υπεύθυνη για τη βαθιά κρίση του συνδικαλιστικού κινήματος, ενώ υποστηρίζει τους «μένουμε Ευρώπη», τα μνημόνια και τις «κοινωνικές συμμαχίες» με τους εργοδότες. Ούτε όμως με την πολιτική της σταλινικής γραφειοκρατίας του ΠΑΜΕ-ΚΚΕ, που έχει  φτάσει στα άκρα τη διασπαστική πολιτική του και είναι εξίσου συνυπεύθυνο για τον εκφυλισμό και τη διάλυση του συνδικαλιστικού κινήματος (διάλυση συνεδρίου της ΓΣΕΕ, διορισμός προσωρινής διοίκησης από το κράτος κ.ά.).

Η ΟΚΔΕ και η Αντεπίθεση των Εργαζομένων, πιστεύουν ότι εργαζόμενοι δεν έχουν πεισθεί από την άθλια προπαγάνδα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ για επιστροφή στην «κανονικότητα». Οι δυνατότητες για την ανασυγκρότηση των δυνάμεών μας είναι υπαρκτές.  Σε αυτή την προσπάθεια αντίστασης, η ΟΚΔΕ και η Αντεπίθεση των Εργαζομένων παλεύουν να συμβάλουν. Με το σύνθημα «Οργάνωση, Αγώνας Διαρκείας Παντού», να οργανώσουμε την αντίστασή για τα πιο στοιχειώδη δικαιώματα των εργαζομένων. Να ενωθούμε οι εργαζόμενοι πάνω στη βάση των συμφερόντων μας! Να ξαναζωντανέψουμε τις γενικές συνελεύσεις! Να οργανωθούμε μέσα από Επιτροπές Αγώνα, να πάρουμε οι εργαζόμενοι την υπόθεση των δικαιωμάτων και των αγώνων στα χέρια μας. Να πολιτικοποιήσουμε τους αγώνες μας, με τη συνειδητοποίηση ότι πρέπει να χτυπηθεί το κακό στη ρίζα του, δηλαδή το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα. Να παλέψουμε για μια Κυβέρνηση των Εργαζομένων.

–

Να παλέψουμε για:

– Κατάργηση των μνημονίων

– Διαγραφή του χρέους

– Έξω από Ε.Ε. και ευρώ

– Εθνικοποίηση των τραπεζών, τομέων-κλειδιών της οικονομίας και λειτουργία τους κάτω από εργατικό έλεγχο

– Έξω η Ελλάδα από το ΝΑΤΟ. ΟΧΙ σε εξοπλισμούς, βάσεις, μιλιταρισμό

– Αντιπολεμικός, Αντιιμπεριαλιστικός αγώνας! Άσυλο σε μετανάστες και πρόσφυγες

–

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΩΝ ΔΙΕΘΝΙΣΤΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ