22η Συνδιάσκεψη της ΟΚΔΕ: Με νέα ορμή για την οικοδόμηση του επαναστατικού κόμματος
22η Συνδιάσκεψη της ΟΚΔΕ
Με νέα ορμή για αποφασιστικό βήμα μπροστά, στην υπόθεση της οικοδόμησης του επαναστατικού κόμματος
–
Με επιτυχία ολοκληρώθηκε η 22η Συνδιάσκεψη της ΟΚΔΕ το Σαββατοκύριακο 14–15 Απριλίου στην Αθήνα (στο χώρο του θεάτρου Αργώ, στο Μεταξουργείο).
Στην πρώτη συζήτηση, για το Πολιτικό ντοκουμέντο, μια πολύ πλούσια σειρά τοποθετήσεων εμβάθυνε στις θέσεις της οργάνωσης για κρίσιμα θέματα της συγκυρίας και της εποχής μας: την έκρηξη της καπιταλιστικής κρίσης και των ανταγωνισμών, την απειλή της γενίκευσης του πολέμου, τις τρομακτικές ανισορροπίες και αντιφάσεις του συστήματος αλλά και τις δυνατότητες για ένα νέο επαναστατικό κύμα. Ακόμα συζητήθηκαν η κρίση αλλά και οι αγώνες του εργατικού κινήματος παγκόσμια – τα δραματικά γεγονότα που έρχονται καταπάνω στον ελληνικό καπιταλισμό – την κατάσταση σε Συρία, Μ. Ανατολή (και όλα τα μέτωπα όπου μαίνεται η νέα επιθετικότητα του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού) –την ανεξάρτητη ταξική, διεθνιστική πολιτική απέναντι στον πόλεμο, τους ιμπεριαλιστές, όλες τις αντιδραστικές άρχουσες
τάξεις της περιοχής – την αποσύνθεση της αστικής πολιτικής και την κρίση των αριστερών δυνάμεων στην Ελλάδα – τις αλλαγές στην εργατική τάξη και τις δυνατότητες που κρύβουν.
Στη δεύτερη συζήτηση, για την Οικοδόμηση, αποτυπώθηκαν οι εμπειρίες της οργάνωσης ιδιαίτερα από την επέμβαση στο διάστημα από την προηγούμενη συνδιάσκεψη (2016), αλλά και στο βάθος όλων των μνημονιακών χρόνων. Μια πορεία που, μέσα από πολλές δυσκολίες αλλά και με την επιμονή της ΟΚΔΕ, έχει φέρει την οργάνωσή μας στο σημείο να αποτελεί ένα διακριτό σημείο αναφοράς για το κίνημα και τους αγώνες, με το δικό της αυτόνομο ιδεολογικό, πολιτικό, πρακτικό στίγμα, την ίδια στιγμή που υπάρχει ολοφάνερη κρίση ή και εκφυλιστικά φαινόμενα ιδιαίτερα στα διάφορα αριστερά «μέτωπα» και στις οργανώσεις τους. Επισημάνθηκε η αναγκαιότητα να οικοδομηθεί μια επαναστατική δύναμη πάνω στις αρχές του επαναστατικού μαρξισμού και σε αντίθεση με τις λαικομετωπικού τύπου “συμμαχίες” όπως ήταν και o ΣΥΡΙΖΑ.
Τέλος, στη συζήτηση του κειμένου για την 4η Διεθνή, έγινε μια σύνοψη της τεράστιας προσφοράς της στο παγκόσμιο εργατικό και επαναστατικό κίνημα, αλλά και στη σημερινή κρίση και κατακερματισμό των δυνάμεων του ρεύματός μας, μετά από την ατιμωτική διάλυση της Ενιαίας Γραμματείας. Ωστόσο, την ίδια στιγμή καταγράφεται ότι το τροτσκιστικό ρεύμα (με τις διάφορες τάσεις του) είναι το μόνο με σημαντικές αυξανόμενες δυνάμεις και με αξιόλογο ρόλο σε διεθνή κλίμακα στους αγώνες, στην ανασύνθεση– ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος. Η συζήτηση επέμεινε στην αναγκαιότητα της αναγέννησης/οικοδόμησης της 4ης Διεθνούς, ως το απόλυτα απαραίτητο διεθνές μαρξιστικό κέντρο, για τη συγκέντρωση των δυνάμεων που απαιτούνται για τη θεωρητική ανάλυση των τεράστιων αλλαγών στο σύγχρονο κόσμο, για την οικοδόμηση εθνικών ηγεσιών και επαναστατικών κομμάτων, για τη στρατηγική σύγκλιση ενός «αντίπαλου δέους» στις διεθνείς καταστροφές που σπέρνει η κρίση του καπιταλισμού.
Σε όλη τη Συνδιάσκεψη κυριάρχησε το πνεύμα μιας νέας ορμής στην οικοδόμηση της ΟΚΔΕ. Μετά από την αριθμητική ενίσχυσή της τα τελευταία χρόνια, τους αγώνες που έδωσε (ήταν παρούσα σε όλους, συχνά πρωτοστατώντας) και την ανάδειξη νέων αγωνιστών, τη συγκρότηση τους σε πιο στέρεες βάσεις, είναι σε θέση να παίξει έναν πιο ουσιαστικό και καίριο ρόλο στο πιο κρίσιμο καθήκον. Στην οικοδόμηση του επαναστατικού κόμματος.
Οι διαδικασίες ολοκληρώθηκαν με την ψήφιση των Ντοκουμέντων και των νέων οργάνων (Κεντρική και Εξελεγκτική Επιτροπή).
