Κυριακή 24 Απριλη Απεργούμε. Κάτω τα χέρια απ’ την Κυριακάτικη αργία!

Κάτω τα χέρια απ’ την Κυριακάτικη αργία!

 Όχι στην κατάργηση της κοινωνικής ασφάλισης

Όχι στο νέο «εργασιακό» μεσαίωνα

 

 –

ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΑΠΡΙΛΗ ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ

ΑΠΕΡΓΙΑΚΕΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ

Αθήνα: 11πμ Σύνταγμα (αρχές Ερμού)

Θεσσαλονίκη: 12μ Αγίας Σοφίας με Τσιμισκή

 

 

Στις 24 Απρίλη (και ακολουθεί η 8 Μάη) για ακόμη μία Κυριακή, τα εμπορικά καταστήματα θα είναι ανοιχτά. Η εορταστική περίοδος αρχίζει για τους εργαζόμενους στο εμπόριο, με ακατάπαυστες μέρες και ώρες εργασίας. Με μοναδικό σκοπό να μοιραστεί η πίτα του εμπορικού τζίρου σε όλο και λιγότερες αλυσίδες εμπορικών καταστημάτων, θυσιάζονται κατακτήσεις και δικαιώματα δεκαετιών, των εργαζομένων. Η εμπειρία των τελευταίων χρόνων, με την συνεχή αύξηση των Κυριακών που τα καταστήματα παραμένουν ανοιχτά, δείχνει ότι καμία αύξηση του συνολικού τζίρου δεν υπάρχει – καμία αύξηση της απασχόλησης στον κλάδο δεν προκύπτει. Αντίθετα μέσα από την συνεχή ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων και την εντατικοποίηση της δουλειάς μας, οι θέσεις εργασίας συνεχώς μειώνονται ακόμη και σε αυτές τις μεγάλες αλυσίδες (π.χ. Ηλεκτρονική Αθηνών που έβαλε λουκέτο, εκατοντάδες απολύσεις στα Carrefour-Μαρινόπουλος κα).

H «ηπιότερη διαχείριση» και το παράλληλο πρόγραμμα του Τσίπρα είναι μια απάτη. Ο Τσίπρας και η παρέα του, αφού μεταλλάχτηκαν και πρόδωσαν, μετατρέποντας το μεγαλειώδες και ταξικό ΟΧΙ των εργαζομένων, της νεολαίας και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων σε «ΝΑΙ», αφού υφάρπαξαν την ψήφο του ελληνικού λαού στις εκλογές «εξπρές» της 20ης Σεπτέμβρη, προχωρούν με γοργούς ρυθμούς στην υλοποίηση των δεσμεύσεων προς Ε.Ε.-ΔΝΤ και την εφαρμογή του 3ου και σκληρότερου Μνημονίου. Ψηφίζουν τα βάρβαρα αντεργατικά μέτρα, το ένα μετά το άλλο, κόντρα και ενάντια στη θέληση και στις ανάγκες του ελληνικού λαού.

Σύντομα θα έρθουν να εφαρμόσουν και τα «προαπαιτούμενα» για το ωράριο των καταστημάτων. Πριν λίγους μήνες υπόσχονταν ότι αν δεν επιστρέψουμε στην 1 Κυριακή το χρόνο ανοιχτά, τουλάχιστον θα τις μειώσουν από 8 σε 4 ή 5. Τώρα υποτίθεται πως παζαρεύουν με τους θεσμούς να μη πάμε στις 52! (ακόμη και την Κυριακή του Πάσχα θα είναι ανοιχτά τα μαγαζιά;) αλλά κάπου στις 30. Την ίδια ώρα Περιφερειάρχες και Δήμαρχοι ανά την Ελλάδα προτείνουν συνεχώς ειδικές τουριστικές  ζώνες ή περιόδους για να ανοίγουν τα καταστήματα ακόμη και μέχρι τα μεσάνυχτα ή  ακόμη και σε 24ωρη βάση (πχ Λευκές Νύχτες)!

Το 3ο Μνημόνιο (που θα σβήνεται και θα ξαναγράφεται, ανάλογα με τις επιταγές των δανειστών-τοκογλύφων), αν εφαρμοστεί, θα είναι και το τελειωτικό χτύπημα, σε ό,τι έχει μείνει όρθιο από τα κοινωνικά και εργασιακά μας δικαιώματα. Φέρνει μέτρα όπως ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, μείωση μισθών και συντάξεων, απολύσεις, διάλυση-κατάργηση της κοινωνικής ασφάλισης, φορολογικό τσουνάμι (αύξηση του ΦΠΑ στο 24%, μείωση αφορολογήτου κα), κατασχέσεις κατοικιών – μισθών – συντάξεων, κλείσιμο νοσοκομείων και σχολειών, κ.λπ. Σύντομα η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας δεν θα αφορά μόνο τους εμποροϋπάλληλους αλλά το σύνολο των εργαζομένων. Σαν ντόμινο ο ένας μετά το άλλο οι κλάδοι της οικονομίας θα πρέπει να υποταχτούν στις απαιτήσεις των «Αγορών» (πχ Τράπεζες, Μεταφορές, Σχολεία και Παιδικοί σταθμοί κοκ).

Για να εφαρμοστεί το 3ο Μνημόνιο, θα πρέπει να μπει ταφόπλακα σε ό,τι έχει μείνει όρθιο από τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις συνδικαλιστικές ελευθερίες μας. Έτσι στα σχέδιά τους είναι η επαναφορά του κράτους έκτακτης ανάγκης (Ματ, διώξεις συνδικαλιστών και εργαζομένων κ.τ.λ.) που «προβάρουν» ήδη στα ταξικά αδέρφια μας τους πρόσφυγες και τους μετανάστες, με ακόμη πιο σκληρούς όρους από αυτό της Σαμαροβενιζελικής χούντας και ο νέος αντιαπεργιακός νόμος, με την κατάργηση του ν.1264, που θα περιορίσει δραστικά κάθε δικαίωμα αντίστασης μας και απεργίας.

Όπως αποδεικνύεται, δεν υπάρχει διέξοδος για εμάς τους εργαζόμενους από τη βαρβαρότητα που ζούμε. Πρέπει να επιβάλουμε την Κατάργηση των μνημονίων, την Στάση Πληρωμών στους Τοκογλύφους και τη Διαγραφή όλου του Χρέους, την Έξοδο της χώρας από τον ζουρλομανδύα του Ευρώ και της Ε.Ε. Να επιβάλουμε να εφαρμοστεί μία άλλη οικονομική και πολιτική διαχείριση προς όφελος των εργαζομένων και εις βάρος των χιλίων ελληνικών οικογενειών που κατέχουν παραπάνω από το 50% του παραγόμενου πλούτου, που στέλνουν τα υπερκέρδη τους μέσω offshore στον Παναμά και στην Ελβετία, ενώ παράλληλα κλείνουν επιχειρήσεις, αφήνουν απλήρωτους εργαζόμενους, φοροδιαφεύγουν, απολύουν, «πτωχεύουν», στέλνοντας ως συνήθως το «λογαριασμό» στους εργαζόμενους.

Η Ομοσπονδία  Ιδιωτικών Υπαλλήλων έχει τεράστιες ευθύνες καθώς άφησε τα πράγματα να τελματώσουν, λέγοντας ότι ήρθε η «κυβέρνηση της αριστεράς» που θα τ’ άλλαζε όλα, πράγμα που αποδείχθηκε –  για να μην πούμε προδοσία – εγκληματική άγνοια. Αντί να οργανώσουν τους αγώνες περίμεναν τον Σκουρλέτη να πάει πάλι το βασικό μισθό στα 751, δήθεν ν’ αποκαταστήσει την κυριακάτικη αργία και να περάσει τα περίφημα 21 σημεία που δεν ήρθαν ποτέ.

Το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ ακολούθησε την ίδια πολιτική της απομόνωσης, της διάσπασης των αγώνων με τις ξεχωριστές συγκεντρώσεις και κομματικές παρελάσεις, καταγγέλλει και συκοφαντεί αγώνες που δεν ελέγχει και ριζοσπαστικές μορφές αγώνες καλλιεργώντας την  ηττοπάθεια με την  κλασική κατηγορία ότι οι  εργαζόμενοι δεν «τραβάνε» και ότι η μόνη λύση τελικά  είναι να ψηφίζουμε  το ΚΚΕ/ ΠΑΜΕ.

Απέναντι σ’ αυτή την πολύ δύσκολη κατάσταση δεν πρέπει να αφήσουμε τον Τσίπρα και την παρέα του να μας φορτώσουν ένα ακόμη δυσβάσταχτο μνημόνιο. Πρέπει εμείς οι εργαζόμενοι, μέσα από την οργάνωσή μας στους χώρους δουλειάς, με ανυποχώρητους αγώνες, αλληλεγγύη και ενότητα να μετατρέψουμε την προδοσία του σε αντίσταση και ανυπακοή μέχρι να διαλύσουμε μια και καλή τα Μνημόνιά τους.

Η «Αντεπίθεση στο Εμπόριο» είναι μέρος της «Αντεπίθεσης των Εργαζομένων, όπου τα τελευταία χρόνια προσπαθεί μέσα από άμεσους, αποφασιστικούς, δυναμικούς αυτο-οργανωμένους  αγώνες και κινητοποιήσεις να ανοίξει και να δείξει τον δρόμο της νίκης για τους εργαζόμενους. Οι αγώνες στο εστιατόριο banquet, στα Applebee’s, στα Goody’s, στα ζαχαροπλαστεία Χατζή, στον Καφεναί-Μυρσίνη, στα φροντιστήρια Σύστημα, Πεχλιβανίδη, Μπαχαράκη κα,  αποτέλεσαν και αποτελούν παραδείγματα για το πώς πρέπει να παλεύουμε και να νικάμε. Για να υπερασπίσουμε κάθε θέση εργασίας και κάθε δικαίωμα, για να τσακίσουμε τους σύγχρονους εργοδότες δουλεμπόρους και να επιβάλλουμε ξανά το δίκιο του εργάτη, ανακτώντας την εργατική μας αξιοπρέπεια, προωθώντας την ανασυγκρότηση/ανασύνθεση του εργατικού κινήματος για να φτάσουμε στην τελική νίκη.

  • Καμία Κυριακή τα μαγαζιά ανοιχτά

  • Κάτω το αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο

  • Κάτω τα μνημόνια

  • Απαγόρευση των απολύσεων

  • Άμεση επαναφορά των Συλλογικών Διαπραγματεύσεων

ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ των ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ στο ΕΜΠΟΡΙO