Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε η κεντρική προεκλογική εκδήλωση της ΟΚΔΕ στην Αθήνα
Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε εχθές, Πέμπτη 17/9, η κεντρική προεκλογική συγκέντρωση της Ο.Κ.Δ.Ε. στην Αθήνα, στα Προπύλαια του Πανεπιστημίου.
Αρκετή ώρα πριν την εκδήλωση, σύντροφοι της Ο.Κ.Δ.Ε. μοίραζαν υλικό της οργάνωσης. Στις 19:30 ξεκίνησε η εκδήλωση,
με παρουσία δεκάδων αγωνιστών, συμπαθούντων και φίλων της Ο.Κ.Δ.Ε., εργαζόμενων, άνεργων, νέων.
με παρουσία δεκάδων αγωνιστών, συμπαθούντων και φίλων της Ο.Κ.Δ.Ε., εργαζόμενων, άνεργων, νέων.
Στο άνοιγμά του ο σ. Γιώργος Θεοδωρίδης (άνεργος απόφοιτος Πληροφορικής, με συμμετοχή στις κινητοποιήσεις των εργαζόμενων στα 5-μηνα κοινωφελούς εργα-σίας) έκανε μια σύντομη παρουσίαση της Ο.Κ.Δ.Ε. και των ψηφοδελτίων της, τονίζοντας ότι απαρτίζονται από πολλούς νέους ανθρώπους, εργαζόμενους και εκλεγμένους συνδικαλιστές, φοιτητές με δράση στο φοιτητικό κίνημα, άνεργους, αγωνιστές παλεύουν στις γειτονιές, σε λαϊκές συνελεύσεις και επιτροπές δράσεις, σε όλους τους αγώνες για τις δημοκρατικές ελευθερίες, ενάντια στο ρατσισμό και τον φασισμό, ενάντια στην καταστροφή του περιβάλλοντος.
–
Ακολούθησε ο σ. Στέφανος Ιωαννίδης (εργαζόμενος στην ιδιωτική εκπαίδευση και διωκόμενος απ’ τους εργοδότες για τη συνδικαλιστική του δράση εκεί), που μίλησε για το «στημένο» πλαίσιο διεξαγωγής των εκλογών, ώστε να σβήσει το μεγαλειώδες ΟΧΙ της 5ης Ιουλίου, να υποταχθεί ο ελληνικός λαός στα Μνημόνια και να σχηματιστεί μια μνημονιακή κυβέρνηση συνεργασίας για την εφαρμογή του 3ου Μνημονίου. Ειδικότερα, εκτός από την ανυπολοηψία και σήψη των παλιών μνημονιακών δυνάμεων (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι), ο σ. Ιωαννίδης ανέδειξε τα αδιέξοδα του σχεδίου του ΣΥΡΙΖΑ, που τον οδήγησαν στο ναυάγιο, τη μετάλλαξη και την προδοσία, στο πέρασμά του στο μνημονιακό στρατόπεδο, πράγμα που προσπαθεί να συγκαλύψει με ασυνάρτητα ψέμματα για «ισοδύναμα», ότι «στάθηκε όρθιος» κ.λπ. Ακόμα, μίλησε για τα συνολικά αδιέξοδα του ρεφορμιστικού σχεδίου των ΚΚΕ και ΛΑΕ.
Την εκδήλωση έκλεισε η σ. Σοφία Θεοδωροπούλου (υποψήφια στη Β΄ Αθήνας, εργαζόμενη στον ιδιωτικό τομέα, συνδικαλίστρια στις τηλεπικοινωνίες), που ανέπτυξε το «αντίστροφο Μνημόνιο», το ριζοσπαστικό Πρόγραμμα Σωτηρίας για το οποίο παλεύει η Ο.Κ.Δ.Ε.: στάση πληρωμών και μονομερής διαγραφή του χρέους – άμεση εισαγωγή εθνικού νομίσματος – έξοδος από Ευρώ και Ε.Ε. – εθνικοποιήσεις κάτω από εργατικό έλεγχο – να πάρουν οι εργαζόμενοι και τα φτωχά λαϊκά στρώματα τον πλούτο, απ’ όπου κι αν έχει συσσωρευτεί.
Η συντρόφισσα τόνισε ιδιαίτερα αυτό που αποτελεί κεντρικό για την Ο.Κ.Δ.Ε., στην προεκλογική της παρέμβαση και πολύ περισσότερο μέσα στο κίνημα και τους αγώνες: ότι δεν υπάρχει εκλογική και κοινοβουλευτική λύση, ότι είναι απόλυτη ανάγκη ν’ αναπτυχθούν σκληροί αγώνες και η αυτοοργάνωση των εργαζομένων και της νεολαίας, ειδικά ενάντια στο 3ο μνημόνιο–Τέρας. Και ότι αυτοί οι αγώνες πρέπει να έρθουν σε σύγκρουση με τη ζάπλουτη ελίτ που κερδίζει ως άλλος μαυραγορίτης απ’ τα Μνημόνια, ότι πρέπει να διαβούν «το κατώφλι του προβλήματος», δηλαδή να χτυπήσουν το κακό στη ρίζα, στο καπιταλιστικό σύστημα και την κρίση του, στο σάπιο αστικό καθεστώς και το άθλιο πολιτικό προσωπικό του, επιβάλλοντας μια Επαναστατική Κυβέρνηση των Εργαζομένων (ένα από τα κεντρικά συνθήματα που προβαλλόταν και σε όλη την εκδήλωση).
Ιδιαίτερα στο σημείο όπου η συντρόφισσα ομιλήτρια μίλησε για τα δύο χρόνια από τη δολοφονία του Π. Φύσσα και για το δράμα των μεταναστών/προσφύγων, τις αιματοβαμμένες ευθύνες των ιμπεριαλιστών ρατσιστών της Ε.Ε. και την ανάγκη οργάνωσης της ταξικής–κοινωνικής αλληλεγγύης, ακούστηκαν συνθήματα όπως: «Μετανάστες αδέλφια μας», «Έλληνες και ξένοι εργάτες ενωμένοι, ενάντια στον πόλεμο και τον ρατσισμό».
Η εκδήλωση έκλεισε με το κάλεσμα για ενίσχυση της Ο.Κ.Δ.Ε. στις εκλογές της 20ης Σεπτέμβρη και πολύ περισσότερο στους αγώνες, για την οικοδόμηση μιας αξιόπιστης, σταθερής νέας επαναστατικής αριστερής δύναμης, στην πρώτη γραμμή των αγώνων, όπως πάντα στέκεται η Ο.Κ.Δ.Ε., ένα απαραίτητο εργαλείο για την ενίσχυση και νίκη των αγώνων των εργαζομένων και της νεολαίας
Οι παρευρισκόμενοι φώναξαν συνθήματα όπως «Το ΟΧΙ του λαού ήταν βροντερό, Κάτω τα Μνημόνια, Έξω απ’ το Ευρώ», «Κάτω τα Μνημόνια των Υποταγμένων, Εμπρός για μια Κυβέρνηση των Εργαζομένων» – και ακολούθησε ο ύμνος της Διεθνούς.
–