Πέμπτη 13/08 Όλοι/ες στο Σύνταγμα! Να τσακίσουμε το 3ο Μνημόνιο και τους υποστηρικτές του!

Όλοι/ες στη συγκέντρωση στο Σύνταγμα 

Στο δρόμο του ΟΧΙ

Να τσακίσουμε το 3ο Μνημόνιο και τους υποστηρικτές του

Η «σκληρή» διαπραγμάτευση που δήθεν έκανε για 6 μήνες ο Τσίπρας και η ομάδα του, κατέληξε σε ένα Μνημόνιο–Τέρας. Μετά το τρανταχτό και ταξικό ΟΧΙ της τεράστιας πλειοψηφίας του 61,3% του ελληνικού λαού, του ελληνικού παραδείγματος για τους εργαζόμενους όλης της Ευρώπης και του κόσμου, ο Τσίπρας, ο Τσακαλώτος και όσοι συντάχθηκαν μαζί τους από τον ΣΥΡΙΖΑ, αφού αγνόησαν την εκφρασμένη θέληση των εργαζομένων και συντάχθηκαν με τους εκβιαστές και κερδοσκόπους της ΕΕ/Ευρωζώνης και με την εγχώρια 5η Φάλαγγα, ετοιμάζονται να ψηφίσουν στη Βουλή το χειρότερο μνημόνιο (τον «κατάλογο φρικαλεοτήτων» όπως σωστά ονομάστηκε) με την «εθνική στήριξη» των ΝΔ–ΠΑΣΟΚ–Ποτάμι! Αυτή η ατιμωτική κατάληξη –όσο και αν το μέγεθός της «ξαφνιάζει και εκπλήττει»– δεν είναι ένα «τραγικό λάθος», είναι η κατάληξη και το αποκορύφωμα μια σειράς εγκληματικών λαθών και του ολοκληρωτικού ναυάγιου της στρατηγικής και τακτική του ΣΥΡΙΖΑ: εκλογή Παυλόπουλου στη θέση του Προέδρου, επαίσχυντη συμφωνία της 20ης Φλεβάρη… αποπληρωμή των δόσεων στο ΔΝΤ, μνηνονιακή πρόταση των 47 σελίδων, ευθύνη για τη λυσσώδη αντεπίθεση των βρικολάκων των μνημονίων, της υποτέλειας και του εξανδραποδισμού του ελληνικού λαού, συμβιβαστική και φιλοΕΕ πολιτική και «πάση θυσία στο Ευρώ»… «δεν υπάρχουν νικητές και ηττημένοι», συμβούλιο τον πολιτικών αρχηγών, ψήφιση των «προαπαιτούμενων» μαζί με τον Βορίδη, τον Βενιζέλο, τον Άδωνη κλπ.

Το νέο τερατώδες Μνημόνιο είναι θέμα ζωής και θανάτου – αν περάσει, θα σημάνει:

– Νέες μειώσεις σε μισθούς, συντάξεις και αποδοχές. Νέα τεράστια φορολογικά και εισπρακτικά μέτρα, που θα βαραίνουν σχεδόν αποκλειστικά τις εργατικές και λαϊκές μάζες. Σχεδόν ολοκληρωτική κατάργηση των πρόωρων συντάξεων και αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης για όλους πάνω από το 67ο έτος, που στην πράξη σημαίνει και πάνω από το 75ο έτος.

– Εφαρμογή όλων των αντεργατικών διατάξεων των προηγούμενων δυο μνημονίων και επιπλέον απελευθέρωση των απολύσεων, «εκσυγχρονισμός» των συλλογικών διαπραγματεύσεων(!) κ.α.

– Δρακόντεια μέτρα ενάντια στους αγρότες: τεράστια αύξηση της φορολογίας, κατάργηση του μειωμένου συντελεστή του φόρου στο αγροτικό πετρέλαιο, τεράστια αύξηση των εισφορών ασφάλισης κ.α.

– «Μεταρρυθμίσεις» και ξανά απελευθέρωση των λεγόμενων κλειστών επαγγελμάτων

– Αύξηση της φορολογίας στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.

– Κατάργηση της πρόσφατης ρύθμισης των 100 δόσεων, χειροτέρευση της αποπληρωμής των «κόκκινων» δανείων με αποτέλεσμα να πληθύνουν οι πλειστηριασμοί, οι κατασχέσεις ειδικά των φτωχών στρωμάτων της κοινωνίας κλπ.

– Ιδιωτικοποιήσεις και ξεπούλημα σε ό,τι έχει απομείνει στο δημόσιο από οργανισμούς και υπηρεσίες… μέχρι κτήματα, νησιά, δάση κ.λπ.

– Ειδικό ταμείο, στο οποίο θα μεταφερθούν τεράστια περιουσιακά στοιχεία του ελληνικού δημοσίου, ύψους 50 δις ευρώ, από τα οποία: α) 25 δις θα χρησιμοποιηθούν για την ανακεφαλαιοποίση των τραπεζών, β) απ’ τα υπόλοιπα, 50% για τη μείωση του χρέους και 50% για επενδύσεις. Αυτό το ταμείο θα διευθύνεται από «Έλληνες» και θα ελέγχεται από την τρόικα.

– Συνολικά, η εποπτεία της ελληνικής οικονομίας επανέρχεται όπως και επί μνημονιακών κυβερνήσεων (έλεγχοι στα υπουργία, σ’ όλα τα νομοθετήματα κ.α.) και ακόμη χειρότερα, πράγμα που θα συνεχίζει για τη χώρα μας το καθεστώς προτεκτοράτου ή αποικίας χρέους.

Όλα αυτά, όπως και τα υπόλοιπα που περιλαμβάνονται στον «κατάλογο φρικαλεοτήτων» και τα άλλα 23 χειρότερα μέτρα που θα έρθουν τον Οκτώβρη-Νοέμβρη (ασφαλιστικό, νέο «ενιαίο» μισθολόγιο στο δημόσιο, κατάργηση του ΕΚΑΣ, εργασιακά κ.α.) θα προκαλέσουν νέο τεράστιο κύμα ανεργίας, εξαθλίωσης, πείνας, μεγάλης ανθρωπιστικής και επισιτιστικής κρίσης και καταστροφής οποιασδήποτε δυνατότητας ανασυγκρότησης/επανεκκίνησης της οικονομίας. Ακόμη, αποτελεί θράσος ο Τσίπρας που εξαπάτησε πολλαπλά τον ελληνικό λαό και τους οπαδούς του ΣΥΡΙΖΑ, που αγνόησε το μεγαλειώδες ΟΧΙ, να εμφανίζεται τώρα σα θύμα πραξικοπήματος και εγγυητής της κοινωνικής δικαιοσύνης!

Οι εκβιαστές της Ε.Ε. και του ΔΝΤ

Η υποταγή του Τσίπρα στους εκβιασμούς και στις απειλές της Ε.Ε. οφείλεται στην ανεπάρκεια του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ και φυσικά στον δικό του αμοραλισμό . Η προσπάθεια του Τσίπρα/ΣΥΡΙΖΑ για μια «έντιμη», «βιώσιμη» συμφωνία με τον χρόνο αποδείχτηκε –όπως ήταν φυσικό– ανέφικτη, για να καταλήξει σε ένα μνημόνιο-τέρας. Όλα αυτά δείχνουν ότι ο ίδιος και το κόμμα του δεν έχουν καταλάβει ούτε το μέγεθος της κρίσης του ελληνικού καπιταλισμού, ούτε τι είναι η Ε.Ε., ούτε την κρίση της, ούτε πως οικοδομείται. ΕΕ/Ευρωζώνη και Ευρώ χωρίς αντεργατικά μέτρα και μνημόνια δε γίνεται. Η καπιταλιστική οικονομία της ΕΕ και το Ευρώ δεν μπορούν να επιβιώσουν χωρίς έκτακτα αντεργατικά–αντιλαϊκά μέτρα, ο ελληνικός καπιταλισμός ακόμη χειρότερα δεν μπορεί να επιβιώσει χωρίς μνημόνια. Η ΕΕ δεν αλλάζει, είναι μια ένωση καπιταλιστών και ο στρατηγικός οργανωτής της νεοφιλελεύθερης επίθεσης ενάντια στους εργαζόμενους και τους λαούς της Ευρώπης.

Να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας

Ήταν βέβαιο ότι οι ιμπεριαλιστές της ΕΕ και η ντόπια 5η Φάλαγγα δεν θα «ησύχαζαν», δεν θα σταματούσαν τις προσπάθειές τους να πάρουν με όλα τα μέσα το «πάνω χέρι» μετά τη νίκη στις εκλογές της 25 Γενάρη. Σ’ αυτή τους την προσπάθεια βρήκαν ακόμη έναν πρόθυμο, τον Τσίπρα και την ομάδα του. Βασικό καθήκον μας είναι να μην τους το επιτρέψουμε και πρέπει να το αποτρέψουμε «πάση θυσία». Είναι θέμα ζωής ή θανάτου για τους εργαζόμενους. Τα γεγονότα που έρχονται είναι καταιγιστικά σε όλα τα επίπεδα: από την οικονομία, την φτώχεια και την πείνα… μέχρι τις σχέσεις με την ΕΕ, το χρέος, την πολιτική κατάσταση, την θανάσιμη κρίση του ελληνικού καπιταλισμού, την πολιτική κρίση, το μέλλον του εργατικού κινήματος. Γι’ αυτό πρέπει να αγωνιστούμε για άμεσα ριζικά μέτρα για τη σωτηρία των εργαζομένων, για έναν διαφορετικό προσανατολισμό της οικονομίας:

α) Άμεση παύση πληρωμών – Μονομερής διαγραφή του χρέους. Δεν είναι δυνατόν ο ελληνικός λαός να πληρώσει ένα τεράστιο χρέος, για το οποίο δεν ευθύνεται καθόλου και τους επόμενους δυο μήνες να «πρέπει» να δώσει 8,3 δις ευρώ σε ΕΚΤ και ΔΝΤ (και πολλά δις μέχρι το τέλος του χρόνου). Την στιγμή που η ανεργία, η εξαθλίωση… το ξεροστάλιασμα στις τράπεζες για λίγα ευρώ κ.λπ., έχουν πάρει τεράστιες διαστάσεις. Η παύση πληρωμών και διαγραφή του χρέους μπορεί να σταματήσει την αδιάκοπη αφαίμαξη της οικονομίας, των εργαζομένων και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, τη συνεχή εσωτερική υποτίμηση… και να βάλλει τις βάσεις επανεκκίνησης της οικονομίας προς όφελος της συντριπτικής κοινωνικής πλειοψηφίας.

β) Η έξοδος από την ΕΕ και το Ευρώ είναι ο μόνος δρόμος. Για τους έλληνες εργαζόμενους, αλλά και για τους εργαζόμενους των χωρών της ΕΕ/Ευρωζώνης, το κοινό «σπίτι» και νόμισμα δεν ωφέλησε σε τίποτα. Από τη μια μεριά ήταν ένα μέσο για να γίνουν οι φτωχοί φτωχότεροι και οι πλούσιοι πλουσιότεροι (30 εκ. άνεργοι στην ΕΕ και πάνω από 120 εκ. κάτω από το όριο της φτώχειας) και από την άλλη ένας ιμάντας μεταβίβασης πλούτου στις πλούσιες χώρες του Βορρά, ιδιαίτερα στη Γερμανία.

Τα τελευταία γεγονότα και πάνω απ’ όλα το Δημοψήφισμα έχουν δείξει ότι οι σχέσεις των εργατικών και λαϊκών μαζών με την ΕΕ και το Ευρώ έχουν διαρραγεί πολύ σοβαρά και αυτή η διάρρηξη μεγαλώνει από τους εκβιασμούς, τις απειλές, τη δυστυχία κλπ… από τις ουρές μπροστά στα ΑΤΜ και από το μονότονο ουρλιαχτό των χορτάτων, των ΜΜΕξαπάτησης, των «Μένουμε Ευρώπη» για «πάση θυσία στο Ευρώ» με οποιοδήποτε τίμημα για τους «από κάτω».

γ) Χρειάζεται άμεση καθιέρωση εθνικού νομίσματος. Ο ελληνικός λαός απέδειξε στις μέρες του δημοψηφίσματος ότι μπορεί να αντέξει πολλά – και συνεπώς όποιες θυσίες παρουσιαστούν με την αλλαγή νομίσματος. Αυτές (όπως κι αυτές που θα προκύψουν από τη ρήξη με τους τοκογλύφους/δανειστές) θα είναι πολύ μικρότερες απ’ ό,τι λένε οι καπιταλιστές και οι παπαγάλοι τους και συνολικά μικρότερες απ’ ό,τι έχει υποστεί ο ελληνικός λαός στα 5 μνημονιακά χρόνια.

Όμως, για την αντιμετώπιση των όποιων κίνδυνων που προέλθουν από την αντίδραση των αστών και των ιμπεριαλιστών, αλλά και για τη λύση των προβλημάτων των εργαζομένων, φτωχών λαϊκών μαζών και νέων, για τις ανάγκες επανεκκίνησης της οικονομίας κ.λπ., είναι απαραίτητο να προχωρήσουν αποφασιστικότητα και με σχέδιο άμεσα μέτρα, που θα αλλάξουν τον προσανατολισμό της οικονομίας.

δ) Η Εθνικοποίηση των τραπεζών –κάτω από εργατικό έλεγχο– είναι ένα βασικό μέσο για να: 1) αφαιρεθούν οι τράπεζες από τα χέρια αυτών που τις χρεοκόπησαν και δημιουργούν την οικονομική αποδιοργάνωση, 2) σωθούν οι λαϊκές καταθέσεις, 3) απαλλαγούν από το ασφυκτικό εναγκαλισμό της ΕΚΤ, 4) χρηματοδοτήσουν παραγωγικές επενδύσεις, την επανεκκίνηση και το διαφορετικό προσανατολισμό της οικονομίας. Η εθνικοποίηση των τομέων κλειδιά της οικονομίας και επανακρατικοποίηση όσων δημόσιων οργανισμών/υπηρεσιών ιδιωτικοποιήθηκαν, κάτω από εργατικό έλεγχο, για να γυρίσουν οι απολυμένοι στη δουλειά τους, να ξανανοίξουν τα εργοστάσια και επιχειρήσεις, να καλυφθούν οι αναρίθμητες ανάγκες του ελληνικού λαού.

ε) Η υπεράσπιση και διεύρυνση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών. Πλήρη διάλυση του κράτους έκτακτης ανάγκης, των φασιστικών συμμοριών της Χρυσής Αυγής, αυστηρός έλεγχος των  ΜΜΕξαπάτησης ο ρόλος των οποίων ειδικά στο τελευταίο διάστημα ήταν και παραμένει ξεκάθαρα υπέρ των τοκογλύφων, των ιμπεριαλιστών και των δοσίλογων μνημονιακών.

στ) Η δημιουργία Επιτροπών Αλληλεγγύης – Υπεράσπισης του ΟΧΙ, για την αντιμετώπιση των πολύ σοβαρών προβλημάτων ανθρωπιστικής και επισιτιστικής κρίσης, μη καταβολής μισθών, απολύσεων που προκύπτουν καθημερινά από τη διάλυση της οικονομίας, το νέο μνημόνιο, την ασυδοσία των εργοδοτών–μ αυραγοριτών – και την οργάνωση της σύγκρουσης με τους ευρωπαίους ιμπεριαλιστές. Τέτοιες επιτροπές πρέπει να δημιουργηθούν παντού, κυρίως στους εργαζόμενους (σωματεία κ.α.), σε γειτονιές αλλά και σχολεία–σχολές.

Δεν επιτρέπονται αυταπάτες. Η κατάσταση είναι πολύ δύσκολη, μετά τις καταστροφές που επέφεραν τα μνημόνια, οι μνημονιακές δυνάμεις, οι εκβιασμοί των δανειστών–τοκογλύφων, η νομισματική ασφυξία των ιμπεριαλιστών – και θα χειροτερεύσει δραματικά με το μνημόνιο Τσίπρα. Αυτή η κατάσταση δε διορθώνεται αν δεν χτυπηθεί το κακό στη ρίζα, δηλαδή αν δεν καταστραφεί το χρεοκοπημένο καπιταλιστικό σύστημα. Για την καταστροφή αυτού του συστήματος και την εφαρμογή μέτρων σωτηρίας του ελληνικού λαού, χρειάζεται να αλλάξουμε και τη δομή της εξουσίας. Να επιβάλλουμε μια Κυβέρνηση των Εργαζομένων, που θα έρθει με αγώνες και θα στηρίζεται στην αυτοοργάνωσή μας.

ΟΡΓΑΝΩΣΗ  ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΩΝ  ΔΙΕΘΝΙΣΤΩΝ  ΕΛΛΑΔΑΣ