ΣΥΡΙΖΑ: διάσπαση και διάλυση στην τελική ευθεία

Αναδημοσίευση από την Εργατική Πάλη Δεκεμβρίου 2024

Οι εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ ήταν μάλλον προδιαγεγραμμένες. Το πρώην κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης έχει μπει μετά το πολύ κακό εκλογικό αποτέλεσμα στις ευρωεκλογές εκλογές του 2024 (15%) σε τροχιά διασπάσεων και αδιεξόδου.

 Ο μεσσίας Κασσελάκης αποδείχθηκε ανίκανος να πραγματώσει τις εξαγγελίες του και να γίνει το αντίπαλο δέος στον Μητσοτάκη. Με τα διάφορα σενάρια για την κεντροαριστερά η θέση του απειλείτο και άρχισε να μιλά για «ρευστοποίηση του κόμματος». Στην πορεία θα βρει απέναντί του όχι μόνο τους «87», αλλά και την πρόταση μομφής στην Κεντρική Επιτροπή (ΚΕ) το Σεπτέμβριο που πήρε 163 ψήφους, για να βρεθεί οριστικά έκπτωτος με ψήφους 17-1 στην Πολιτική Γραμματεία. Από εκεί και πέρα σε δύο επεισοδιακές συνεδριάσεις της ΚΕ δεν έγινε δεκτή η υποψηφιότητά του, ενώ προτάθηκε για παραπομπή στην Επιτροπή Δεοντολογίας για διαγραφή με βάση την «αντικαταστατική, αντικομματική, αντισυντροφική και αντιδεοντολογική συμπεριφορά»! Στη συνέχεια κατέθεσε εξώδικο στην ΚΕ και την Πολιτική Γραμματεία για την διαρροή του πόθεν έσχες του. Σε απάντηση, μέλη της ΚΕ ξαναπρότειναν τη διαγραφή του, ενώ η ΚΕ αποφάσισε το «Συνέδριο» να μετατεθεί προκαλώντας την αποχώρηση των κασσελακικών.

Οι διαδικασίες αυτές, καθώς και η πρώτη μέρα του «Συνεδρίου» με τους κασσελακικούς να επιχειρούν επί επτά ώρες να εισέλθουν σε αυτό, με τις σπρωξιές και τα κεφαλοκλειδώματα, μόνο άθλιες μπορούν να χαρακτηριστούν. Τελικά ο Κασσελάκης ίδρυσε νέο κόμμα δηλώνοντας ότι: «Πέρυσι ο προκάτοχός μου είπε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έκλεισε τον ιστορικό του κύκλο. Σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ έκλεισε τον δημοκρατικό του κύκλο. Όσοι κεντρικοεπίτροποι και βουλευτές θέλουν να παραμείνουν στη λάθος πλευρά της ιστορίας, δεν πρόκειται να τους στερήσουμε το δικαίωμα. Πάμε μπροστά. Αύριο δεν θα πάμε σε αυτό το συνέδριο. Αύριο θα είστε εδώ για το πιο ανεξάρτητο, ρηξικέλευθο, προοδευτικό κίνημα που έχει δει η χώρα».

Οι υποψήφιοι πρόεδροι στο «Συνέδριο» κατήγγειλαν τον Κασσελάκη ότι προσπάθησε να ρευστοποιήσει το κόμμα και αυτό να χάσει, όπως και τελικά έγινε με την διάσπαση και τις αποχωρήσεις βουλευτών, τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Απέδωσαν στη «διαπλοκή» το σχέδιο και υποσχέθηκαν ότι μετά τις εξελίξεις δεσμεύονται να επιστρέψει ο ΣΥΡΙΖΑ στην πρότερη κατάσταση. Τελικά όμως δεν απέφυγαν το γεγονός να μην γίνει ο ΣΥΡΙΖΑ «ένα κόμμα του 5%», καθώς οι δημοσκοπήσεις το τοποθετούν κάπου. Και τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης απώλεσαν και άνοιξαν το δρόμο στο ΠΑΣΟΚ με το κατάντημά τους.

Οι τέσσερις υποψήφιοι για την προεδρία, ο Σωκράτης Φάμελλος που εκλέχτηκε πρόεδρος, ο Παύλος Πολάκης που ήρθε δεύτερος, ο Απόστολος Γκλέτσος και ο Νικόλας Φαραντούρης πραγματοποίησαν ντιμπέιτ, όπου κυρίως έκαναν πολεμική στον Κασσελάκη. Ο πρώην υποστηρικτής του Κασσελάκη, Πολάκης μάλιστα αφού αρνήθηκε ότι υπήρχαν «μαύρα ταμεία» στον ΣΥΡΙΖΑ τον κατηγόρησε ότι είχε ψεύτικο πόθεν έσχες και ότι δε δήλωσε τις εταιρείες που είχε. Τόση αφέλεια… Ο Φάμελος υπεραμύνθηκε της εξωτερικής πολιτικής της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ που ήταν «δυναμική» με «ξεκάθαρες κόκκινες γραμμές», ενώ τόνισε ότι άσκησε θετική αντιπολίτευση και κάλεσε την κυβέρνηση να προστατέψει τα συμφέροντα της χώρας. Ο Πολάκης αφού καταδίκασε την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία δήλωσε ότι η Ελλάδα θα έπρεπε να παίξει «διαμεσολαβητικό ρόλο» και όχι να γίνει «μέρος του προβλήματος» στέλνοντας όπλα, για τη σύγκρουση δε στη Μέση Ανατολή κατήγγειλε την κυβέρνηση ότι είναι εξ ολοκλήρου υπέρ του Ισραήλ που ξεπέρασε «τα όρια της νόμιμης άμυνας». Υπερασπίστηκαν την εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ που «για πρώτη φορά αριστερά», με τις συμφωνίες με τις ΗΠΑ μετέτρεψε τη χώρα σε νατοϊκή βάση. Βέβαια ούτε και τώρα που ξέσπασε ο πόλεμος στα δύο επικίνδυνα μέτωπα της Ουκρανίας και της Μέσης Ανατολής θα επιχειρούσαν την παραμικρή διαφοροποίηση από την πολιτική των ΗΠΑ.

 Φυσικά υποστήριξαν τη μνημονιακή μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ και τη μετατροπή σε ένα αστικό κόμμα και σε «κυβερνώσα αριστερά». Υποστήριξαν τη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, όταν αποδέχτηκε τα μνημόνια της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και έφερε το τρίτο και χειρότερο μνημόνιο, όταν μετέτρεψαν τη χώρα σε αποικία χρέους. «Το μνημόνιο Σαμαρά-Βενιζέλου κόστισε 65 δισ., ενώ το δικό μας 6 δισ.» δήλωσε ο Πολάκης.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, η βαθειά και διαλυτική κρίση του φτάνουν στο τέλος. Τα οράματα για «κυβερνώσα αριστερά» είναι πραγματικά οράματα. Και δε θα μπορούσε να είναι αλλιώς, γιατί μόνο τις ουσιαστικές αιτίες αυτής της κρίσης και διάλυσης δεν μπορούν και δε θέλουν να δουν τα στελέχη του. Η βάση της κρίσης τους είναι η μνημονιακή-αστική μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ. Και αφού απέτυχε το πείραμα με τον Κασσελάκη που επιχειρούσε να μη θυμίζει ο ΣΥΡΙΖΑ τίποτε από το αριστερό παρελθόν του και να εισάγει τον αστικό δικαιωματισμό, καταργώντας την έννοια των συλλογικών δικαιωμάτων των εργαζομένων και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, δεν απομένει κανένας άλλος ρόλος, παρά αυτός του τιμωρημένου από τις λαϊκές μάζες διαλυμένου κόμματος. Το κακό που έκανε στις τελευταίες που πίστεψαν τα άθλια ψέματά του, η εκμετάλλευση του κινήματος των αγανακτισμένων για την αναρρίχησή του στην εξουσία και η τραγική διάψευσή τους δεν ξεχάστηκαν. Η επιμονή τους στην πολιτική της «κυβερνώσας αριστεράς» των μνημονίων μετέτρεψε τις συγκρούσεις μέσα στο ΣΥΡΙΖΑ σε συγκρούσεις φατριών για τις καρέκλες χωρίς αρχή και τέλος, οδήγησε σε διασπάσεις και εκφυλιστικά φαινόμενα. Αυτό που δεν ξεπέρασαν εξ ολοκλήρου οι εργαζόμενοι και τα φτωχά λαϊκά στρώματα είναι η ηττοπάθεια και η απογοήτευση που προκάλεσε ο ΣΥΡΙΖΑ με την εμπέδωση ότι δεν υπάρχει εναλλακτική απέναντι στην κρίση σε όλα τα επίπεδα του καπιταλιστικού συστήματος και την οποία πληρώνουν με τη δραματική υποβάθμιση της ζωής τους.

Όμως τελικά η συνείδηση των εργαζομένων και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων διαμορφώνεται από την πραγματικότητα που ζουν και αυτή είναι αφόρητη. Η αγανάκτηση και η οργή μπορούν να μετατραπούν σε απόφαση από μεριάς τους να πάψουν να ανέχονται την παρούσα κατάσταση και να κινηθούν με όποια ευκαιρία ενάντιά της.