Η Άποψή μας | Η κρίση βαθαίνει
Αναδημοσίευση από την Εργατική Πάλη Απριλίου 2024
Η τριήμερη συζήτηση στη βουλή επί της πρότασης δυσπιστίας που κατέθεσε το μεγαλύτερο μέρος της αντιπολίτευσης και ακολούθησε και η υπόλοιπη, για ακόμη μια φορά έδειξε το μέγεθος της κρίσης του συστήματος και των πολιτικών δυνάμεων που το υπηρετούν. Παρά την προπαγάνδα της κυβέρνησης και σχεδόν του συνόλου των ΜΜΕξαπάτησης, ότι «όλα πάνε καλά» ότι «η οικονομία αναπτύσσεται» και μάλιστα «με ρυθμούς πολλαπλάσιους» από τις περισσότερε χώρες της ΕΕ, ότι «δίνονται αυξήσεις στους μισθούς» ακόμη και στο δημόσιο, ότι «η κρίση ξεπεράστηκε»… ότι (αλίμονο) στην Ελλάδα «έχουμε κράτος δικαίου», η πραγματικότητα είναι εντελώς αντίθετη. Αυτή την πραγματικότητα την αισθάνονται όλοι οι εργαζόμενοι, τα φτωχά λαϊκά στρώματα και η νεολαία και σιγά-σιγά αλλά σταθερά διαμορφώνουν μια νέα συνείδηση.
Ξεπεράστηκε η κρίση;
Η κρίση (οικονομική, κοινωνική, πολιτική) που ξέσπασε το 2008, η οποία ήταν από τις μεγαλύτερες που γνώρισε ο ελληνικός καπιταλισμός ανάλογης, σε κάποιο βαθμό, με αυτήν του ’40-’49 ή του ’65-’73, όχι μόνο δεν έχει ξεπεραστεί αλλά μάλλον έχει χειροτερεύσει. Ενδεικτικά μόνο αναφέρουμε:
– Σχεδόν κανένας βασικός οικονομικός δείκτης 15 χρόνια μετά το 2008 δεν έχει βελτιωθεί ουσιαστικά.
– Η κατάσταση των δυο βασικών παραγωγικών τομέων της οικονομίας (βιομηχανία και γεωργία) είναι σε χειρότερη κατάσταση και η τάση είναι να χειροτερεύσει ακόμη περισσότερο, καθώς επενδύσεις δεν γίνονται. Να υπενθυμίσουμε ότι την διετία 2022-23 οι επενδύσεις είναι μόλις στο 46% της διετίας 2007-08.
– Η οικονομία εξακολουθεί να τρέφεται τρώγοντας τις σάρκες της, ιδιωτικοποιώντας και ξεπουλώντας τη δημόσια περιουσία, τα δάση, τα νησιά, αλλά και την περιουσία των κατοίκων (πλειστηριασμοί κατοικιών κ.λπ.)
– Το δημόσιο χρέος έχει αυξηθεί σημαντικά από το 2008 (298 δισ. ευρώ) και έχει φτάσει τα 407 δισ. ευρώ, ενώ το ιδιωτικό χρέος – που αυξάνεται ταχύτερα – έχει ξεπεράσει τα 250 δισ. ευρώ. Επιπλέον το συλλογικό χρέος (ασφαλιστικά ταμεία) έχει φτάσει σε αστρονομικά ποσά!
– Αποκαλυπτικό της όλης κατάστασης: η Ελλάδα το 2023 κατρακύλησε στην προτελευταία θέση των 27 της ΕΕ σε μονάδες αγοραστικής δύναμης (ΜΑΔ), μόλις πάνω από τη Βουλγαρία. Να υπενθυμίσουμε ότι το 2009 το ελληνικό κατά κεφαλήν ΑΕΠ ήταν στην 14η θέση ανάμεσα στους 27 της ΕΕ και υπερδιπλάσιο της Βουλγαρίας, η οποία μειώνει διαρκώς την απόσταση που την χωρίζει από την υπόλοιπη ΕΕ (από 46% που ήταν πριν μια δεκαετία έχει φτάσει στο 64% του μέσου όρου της ΕΕ, αντίθετα η Ελλάδα κατρακυλάει προς τα κάτω συνεχώς).
-Τέλος, οι κοινωνικές ανισότητες κάθε μέρα μεγαλώνουν, λόγω της μείωσης των μισθών και των λαϊκών εισοδημάτων (εσωτερική υποτίμηση) από τη μια μεριά, και, από την άλλη λόγω των υπερκερδών των επιχειρήσεων, των τραπεζών και των καπιταλιστών. Π.χ. τα κέρδη των τεσσάρων συστημικών τραπεζών (Εθνική, Πειραιώς, Eurobank και Αlpha Bank) αυξήθηκαν το 2023 κατά 4 δισ. ευρώ (50%) σε σχέση με το 2022, από τα οποία οι προμήθειες ήταν πάνω από 1,8 δισ. ευρώ!
– Οι κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις που κυβερνούν είναι σε χειρότερη κατάσταση από αυτή που ήταν πριν δεκαπέντε χρόνια. Κι αυτό, παρά την προδοσία του ΣΥΡΙΖΑ που ουσιαστικά ανέστησε όλες τις αστικές δυνάμεις που είχαν οδηγήσει την χώρα στην χρεοκοπία και την ήττα που κατάφερε με την πολιτική του στο εργατικό κίνημα, που δυστυχώς τον εμπιστεύθηκε και εγκατέλειψε τον γιγαντιαίο αγώνα/ξεσηκωμό στους δρόμους, στους χώρους δουλειάς, στα πανεπιστήμια, στις γειτονιές και στις πλατείες.
Ξεπεράστηκε η κρίση αντιπροσώπευση;
Χωρίς αμφιβολία η έντονη κρίση αντιπροσώπευσης των μαζών που υπήρχε την περίοδο 2010-2015 ή ακόμη μέχρι και το 2019 δεν υπάρχει σήμερα, χάρη στην σύγχυση, την απογοήτευση κ.λπ., ιδιαίτερα στις μεγαλύτερες γενιές που πάλεψαν εκείνη την περίοδο και εμπιστεύτηκαν τον ΣΥΡΙΖΑ και στην ήττα των αγώνων αυτής της περιόδου. Αλλά όχι και ότι επουλώθηκε/έκλεισε πλήρως αυτή κατάσταση. Αυτό είναι αδύνατο όσο η κρίση βαθαίνει και οι κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις της αστικής τάξης εκφυλίζονται κάθε μέρα και περισσότερο, η οικονομία καταρρέει και η κοινωνία φτωχοποιείται και βυθίζεται σ’ έναν βούρκο.
Επομένως, η «κυριαρχία του Μητσοτάκη», είναι ακόμη ένας μύθος των ΜΜΕξαπάτησης και των προπαγανδιστικών μηχανισμών των νεοφιλελεύθερων, της ΕΕ και των ιμπεριαλιστών. Η ελληνική κοινωνία δεν ήταν ευχαριστημένη από τη διακυβέρνηση ΝΔ, που χρεοκόπησε τη χώρα και, βεβαίως, δεν είναι ευχαριστημένη από την διακυβέρνηση των νεοφιλελεύθερων αγριάνθρωπων του Μητσοτάκη που είναι πολύ χειρότεροι από τις πολιτικές δυνάμεις του 2008. Τα λαϊκά προβλήματα, οι ιδιωτικοποιήσεις των πάντων, της Υγείας, της Παιδείας, κ.ά., το δέσιμο της χώρας στους πολεμικούς τυχοδιωκτισμούς της Δύσης, και κυρίως η ακρίβεια, σε συνδυασμό με την ανικανότητα της κυβέρνησης να δώσει λύσεις, δημιούργησαν αρχικά ένα υπόγειο ρεύμα δυσαρέσκειας (που χαρακτηρίζονταν με περαστικές εκρήξεις, όπως Νέα Σμύρνη, περίπτωση Κουφοντίνα, έγκλημα των Τεμπών κ.ά.), το οποίο έχει βγει πλέον στην επιφάνεια και τείνει να μετατραπεί σε ορμητικό ποτάμι καθώς η κατάσταση χειροτερεύει διαρκώς, με αποτέλεσμα σε 1-2 χρόνια να βρεθεί η ελληνική κοινωνία σε ΜΑΔ (μονάδες αγοραστικής δύναμης) στην τελευταία θέση της ΕΕ.
Δεν αποτελεί κανένα μυστήριο γιατί η δυσαρέσκεια προς τη ΝΔ και τον Μητσοτάκη δεν εκφράστηκε στις περασμένες εθνικές εκλογές, αλλά συνέβη – σε κάποιο βαθμό – το ακριβώς αντίθετο. Δεν υπάρχει κανένας θρίαμβος γι’ αυτό το αποτέλεσμα της μητσοτακικής ΝΔ και αυτό σήμερα φαίνεται απολύτως καθαρά. Στις περασμένες εθνικές εκλογές η ΝΔ δεν πήρε ψήφο επιβράβευσης και θριάμβου αλλά μια ψήφο αδιεξόδου. Ο κόσμος σε μεγάλο βαθμό – αηδιασμένος από τα άλλα κόμματα, ιδιαίτερα από τον ΣΥΡΙΖΑ – ψήφισε ΝΔ γιατί δεν είχε πού αλλού να πάει. Η προπαγάνδα των συστημικών ΜΜΕ, που μηδένιζαν οποιαδήποτε άλλη πολιτική πρόταση εκθειάζοντας την κυβερνητική διαχείριση ως τη μοναδική που υπήρχε στη χώρα, έπαιξε ρόλο.
Αυτό το υπόγειο ρεύμα δυσαρέσκειας (αυτό το αδιέξοδο) που έχει βγει στην επιφάνεια, το αντιλαμβάνονται όλοι, και πρώτα και καλύτερα οι κυρίαρχες αστικές και πολιτικές δυνάμεις, ο Μητσοτάκης και η νεοφιλελεύθερη κυβέρνησή του. Το Κράτος Δικαίου για το οποίο μιλούν όλοι οι μνημονιακοί και το στρατηγείο της αντεπανάστασης των Βρυξελλών, είναι η κωδική ονομασία του Κράτους Έκτακτης Ανάγκης που οικοδομούν συστηματικά όχι απλά για να πειθαρχεί κατασταλτικά τις ανάγκες, τις ελπίδες ακόμη και τα όνειρα της κοινωνίας, αλλά για να προχωράει τακτικά την προληπτική αντεπανάσταση. Αυτή είναι η πολιτική της νεοφιλελεύθερης μνημονιακής κυβέρνησης του Μητσοτάκη και όχι μόνο. Αυτή είναι η ουσία του περιορισμού του δικαιώματος της απεργίας, του συνδικαλισμού και του συνδικαλίζεσθαι, του περιορισμού του δικαιώματος των διαδηλώσεων… της καταπάτησης – που θα ζήλευε και η χούντα – του άρθρου 16 του Συντάγματος και βέβαια τα μνημόνια που επέβαλαν πραξικοπηματικά με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου.
Η συνέχεια στο επόμενο φύλλο της Ε.Π.
