Καταγγελίες για εργοδοτική αυθαιρεσία μετά την εφαρμογή της ψηφιακής κάρτας εργασίας
Από τη 1η Ιουλίου ξεκίνησε η εφαρμογή της λεγόμενης ψηφιακής κάρτας εργασίας σε τράπεζες και σούπερ μάρκετ. Προς το παρών αφορά 121.000 εργαζομένους όμως προβλέπεται η επέκταση της σε όλους τους κλάδους. Παρόλα αυτά υπάρχουν ήδη οι πρώτες καταγγελίες για εργοδοτικές αυθαιρεσίες σχετικά με τη χρήση της κάρτας που επιβεβαιώνουν πως δεν έχει σα στόχο την εξασφάλιση της τήρησης του ωραρίου εργασίας αλλά αντίθετα τη πλήρη ελαστικοποίηση του.
Συγκεκριμένα, ο Σύλλογος Εργαζομένων στις Υπηρεσίες της Τράπεζας Πειραιώς (ΣΕΥΤΠΕ) και ο Σύλλογος Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας καταγγέλλουν μεταξύ άλλων πως προϊστάμενοι ζητούν από εργαζόμενους να χτυπήσουν τη κάρτα τους αλλά να συνεχίσουν να δουλεύουν πέρα του ωραρίου τους ή να ξεκινήσουν τη δουλειά και να χτυπήσουν τη κάρτα στη μέση της βάρδιας. Επίσης καταγγελίες που έγιναν στην επιθεώρηση εργασίας για τον έλεγχο τέτοιων περιστατικών αντίκρισαν την αδιαφορία του θεσμού ο οποίος μετά από χρόνια νεοφιλελεύθερων αντεργατικών μέτρων έχει μετατραπεί σε έρμαιο του κράτους και της εργοδοσίας.
Αυτό το μέτρο αποτελεί μέρος του εργατοκτόνου ν. Χατζηδάκη και ήρθε μόνο και μόνο ώστε να διασφαλίσει τη δυνατότητα στους εργοδότες να αλλάζουν το πρόγραμμα δουλειάς των εργαζομένων σε ζωντανό χρόνο και να καταργήσουν με αυτό το τρόπο κάθε έννοια σταθερού ωραρίου και άρα σταθερών αποδοχών. Με αυτό το τρόπο το αφεντικό μπορεί στη κυριολεξία να καλέσει τον εργαζόμενο απλά για 2 ώρες αν δει πως υπάρχει φόρτος εργασίας και αυτός είναι αναγκασμένος να πάει. Το όλο θέμα σχετικά με τη καταγραφή των ωρών ώστε να μην υπάρχουν αυθαιρεσίες είναι απλά το τυράκι στη φάκα, καθώς όταν η ίδια η σύμβαση εργασίας είναι ένα ατομικό κουρελόχαρτο τότε προφανώς η λύση στην υπεράσπιση των εργασιακών δικαιωμάτων δεν βρίσκεται στον «εκσυγχρονισμό» των μέσων καταγραφής της εργασίας.
Οι αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας προϋποθέτουν κατοχυρωμένα εργασιακά δικαιώματα που επιβάλλονται στη πράξη από τους ίδιους τους εργαζομένους και τους οργανωμένους αγώνες τους. Επομένως ο μόνος δρόμος για το σταμάτημα των εργοδοτικών αυθαιρεσιών βρίσκεται στην διεκδίκηση Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας όπου ο εργοδότης δεν έχει να αντιμετωπίσει ατομικοποιημένους εργαζόμενους αλλά το σύνολο των εργαζομένων ενωμένων κάτω από τα κοινά τους συμφέροντα. Για αυτό λοιπόν κυβέρνηση και εργοδοσία καταστρατηγούν κάθε έννοια συλλογικής δράσης στους χώρους δουλειάς, ποινικοποιούν τον συνδικαλισμό και σπέρνουν την ατομικοποίηση στους εργαζόμενους με παραμύθια περί «ελεύθερης ατομικής διαπραγμάτευσης» με το αφεντικό.
Οι εργαζόμενοι ενωμένοι πρέπει να αντιμετωπίσουμε αυτές τις επιθέσεις που έχουν σαν στόχο να μας φορτώσουν τα σπασμένα για άλλη μια φορά. Οι αγώνες σε efood, COSCO και ΛΑΡΚΟ αποτελούν τρανά παραδείγματα πως με όπλα μας την αυτοοργάνωση, τις διαδηλώσεις και τις απεργίες μπορούμε να παλέψουμε και να κερδίσουμε ενάντια στη υποβάθμιση των ζωών μας.
- Κατάργηση του αντεργατικού εκτρώματος Χατζηδάκη
- Σταθερή και πλήρη απασχόληση, κατάργηση κάθε είδους ελαστικής, μερικής απασχόλησης.
- Να φύγει η Κυβέρνηση Μητσοτάκη – να καταργηθούν όλα τα μνημονιακά νομοσχέδια
Αντεπίθεση των Εργαζομένων
