35ο Συνέδριο Εργατικού Κέντρου Πειραιά

35ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΠΕΙΡΑΙΑ

Από την Εργατική Πάλη Μαρτίου

Στις 26 Φλεβάρη ολοκληρώθηκε το 35ο Συνέδριο του Εργατικού Κέντρου Πειραιά με την εκλογή 19μελούς Διοίκησης, αντιπροσώπων για το Συνέδριο της ΓΣΕΕ και της Εξελεγκτικής Επιτροπής (ΕΕ). Στο Συνέδριο συμμετείχαν αντιπρόσωποι από 40 Σωματεία με 17.376 ψηφίσαντα μέλη.

Τα αποτελέσματα έχουν ως εξής:

Σύνολο αντιπροσώπων 178, Ψήφισαν 176, Έγκυρα 176

Για την εκλογή αντιπροσώπων στην ΓΣΕΕ ψήφισαν 102, έγκυρα 102 (μέτρο 1 στους 10 αντιπροσώπους).

Έλαβαν για το ΔΣ και την Εξελεγκτική Επιτροπή (ΕΕ):

ΔΕΣΚ (ΠΑΜΕ) ψήφους 84 – Έδρες 9 στο ΔΣ και 2 στην ΕΕ

Ενωτική Αγωνιστική Κίνηση (ΣΥΡΙΖΑ – Βασιλόπουλος) ψήφους 35 – Έδρες 4 στο ΔΣ και 1 στην ΕΕ

Ενωτική Παμπειραϊκή Αγωνιστική Κίνηση (ΠΑΣΚΕ) ψήφους 26 – Έδρες 3 στο ΔΣ

Ταξική Εργατική Συσπείρωση (ΜΕΤΑ) ψήφους 25 – Έδρες 3 στο ΔΣ

Ενωτικός Δημοκρατικός Ανεξάρτητος Συνδυασμός (ΔΑΚΕ 1) ψήφους 4 – Έδρες 0

Δημοκρατική Ανεξάρτητη Κίνηση Εργαζομένων (ΔΑΚΕ 2) ψήφους 2 – Έδρες 0

Για την εκλογή αντιπροσώπων στην ΓΣΕΕ:

ΔΕΣΚ (ΠΑΜΕ) ψήφους 67 – Έδρες 7

Ταξική Εργατική Συσπείρωση ψήφους 18 – Έδρες 2

Ενωτική Αγωνιστική Κίνηση (ΜΕΤΑ) ψήφους 14 – Έδρες 1

Ενωτική Παμπειραϊκή Αγωνιστική Κίνηση ψήφους 1 – Έδρες 0

Ενωτικός Δημοκρατικός Ανεξάρτητος Συνδυασμός ψήφους 2 – Έδρες 0

Το 19μελές Δ.Σ. αποτελείται από:

ΔΕΣΚ (ΠΑΜΕ) 9 έδρες

ΣΥΡΙΖΑ – Βασιλόπουλος 4 έδρες

ΠΑΣΚΕ 3 έδρες

Ταξική Εργατική Συσπείρωση (ΜΕΤΑ) 3 έδρες

Στο συνδικαλιστικό κίνημα δημιουργείται μια επικίνδυνη κατάσταση. Την κύρια ευθύνη έχει η αστικοποιημένη συνδικαλιστική γραφειοκρατία που βρίσκεται στην ηγεσία του μεγαλύτερου μέρους των κυριότερων συνδικαλιστικών οργανώσεων (ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, Ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα). Πρόκειται για τις δυνάμεις των ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ και πλέον ΕΑΚ. Ο εκφυλισμός όμως που έχει προκύψει στα συνδικάτα και στο συνδικαλιστικό κίνημα, λόγω της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας δεν είναι σημερινό φαινόμενο.

Στις διαδικασίες του Συνεδρίου του ΕΚΠ (όπως και όλων των διαδικασίων που υπάρχουν στο συνδικαλιστικό κίνημα) παρακολουθούμε μια νέα κατάσταση που διαμορφώνεται τα τελευταία περίπου τρία χρόνια, με νέο στοιχείο την όξυνση της επιθετικότητας των δυνάμεων του ΠΑΜΕ και την τακτική διάλυσης και εκφυλισμού των διαδικασιών με ένα και μοναδικό σκοπό. Να ελέγξουν πλήρως τα συνδικαλιστικά όργανα για να τα αδρανοποιήσουν και να τα ενσωματώσουν πλήρως στον μηχανισμό του ΚΚΕ.

Στις 15/2 πραγματοποιήθηκε η εκλογοαπολογιστική συνέλευση του ΕΚΠ. Στην συνέλευση αποκλείστηκαν τα σωματεία ΠΑΣΥΕ (14 αντιπρόσωποι), ΠΑΣΕΝΤ (2 αντιπροσώποι) και Παπαστράτος (είχε προηγηθεί απόφαση του Δ.Σ για τον αποκλεισμό τους). Τα σωματεία ΠΑΣΥΕ και ΠΑΣΕΝΤ, με δύο διαδοχικές δικαστικές αποφάσεις νομιμοποιήθηκαν να συμμετάσχουν κανονικά στην εκλογική διαδικασία και στην σχετική ψηφοφορία του ΕΚΠ. Έτσι το ΠΑΜΕ απέτυχε στην προσπάθειά του να κερδίσει την αυτοδυναμία στο ΕΚΠ, κάτι αποτελούσε τον κεντρικό του στόχο στο 35ο Συνέδριο και παρέμεινε λίγο-πολύ σε μια εκλογική στασιμότητα. Ο σχεδιασμός του ΠΑΜΕ όχι μόνο δεν αποδίδει, αλλά εμφανίζει αδυναμία να υλοποιηθεί και πολλές φορές φέρνει το αντίθετο από το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα (βλ. αποτελέσματα του συνεδρίου στο Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης και στο Συνέδριο της Ομοσπονδίας του επισιτισμού).

Ο συνδυασμός «Ενωτική Αγωνιστική Κίνηση» (ΣΥΡΙΖΑ – Βασιλόπουλος), που υποστηρίζει την εργοδοσία και την κυβέρνηση, απέδειξε ότι ως εκλογικός μηχανισμός έχει πάρα πολλά προβλήματα, σημειώνοντας απώλειες 5 ψήφων.

Η ΠΑΣΚΕ διατήρησε τις δυνάμεις της, όμως η παρουσία της ουσιαστικά βρίσκεται σε 2-3 σωματεία στον Πειραιά. Η πτώση που έχει εμφανιστεί στις δυνάμεις της μάλλον δεν είναι αναστρέψιμη.

Σχετικά με την ΔΑΚΕ, παρά την ενίσχυση που σημειώνει γενικά, ως παράταξη στο ΕΚΠ οδηγείται σε συρρίκνωση τα τελευταία χρόνια. Η τυπική διάσπασή της σε δύο συνδυασμούς, την οδήγησε στην συντριβή και στην πλήρη συνδικαλιστική απαξίωση, με αποτέλεσμα για πρώτη φορά στην μεταπολιτευτική περίοδο να μην έχει παρουσία στο νέο ΔΣ του ΕΚΠ.

Τέλος, ο συνδυασμός των δυνάμεων του ΜΕΤΑ είχε μια αύξηση 5 ψήφων για το ΔΣ του Εργατικού Κέντρου Πειραιά και 4 ψήφων για την εκλογή αντιπροσώπων στην ΓΣΕΕ. Αυτή η ενίσχυση εμφανίζεται λόγω της αγωνιστικής διάθεσης που υπάρχει στη ΠΕΝΕΝ, πρόεδρος της οποίας είναι ο Αντώνης Νταλακογιώργος.

Την εποχή του νεοφιλελευθερισμού και ειδικά κατά τη διάρκεια τις τελευταίας δεκαετίας το συνδικαλιστικό κίνημα εμφανίζει σημάδια διάλυσης και εκφυλισμού. Η ανάγκη της ανασύνθεσης και της ανασυγκρότησης του εργατικού κινήματος είναι το πρώτο καθήκον των επαναστατών μαρξιστών.

«Τα συνδικάτα της εποχής μας μπορούν ή να χρησιμεύσουν σαν δευτερεύοντα όργανα του ιμπεριαλιστικού καπιταλισμού, για να υποτάσσουν και να πειθαρχούν τους εργάτες και να εμποδίζουν την ενοποίηση, ή, αντίθετα, να γίνουν τα όργανα του επαναστατικού κινήματος του προλεταριάτου» (Λ. Τρότσκι, Τα συνδικάτα την εποχή της ιμπεριαλιστικής παρακμής).