3η Αξιολόγηση ή ο δρόμος προς την κόλαση

Απο την στήλη “Η άποψη μας” της Εργατικής Πάλης Οκτωβρίου

Την ίδια στιγμή που η άθλια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ζει μέσα στο ψεύτικο μυθιστόρημα του δικού της success story (άρχισε η ανάπτυξη, βγαίνουμε από τα μνημόνια τον Αύγουστο του 2018 κ.ά.), παραδέχεται ότι η υστέρηση στα δημόσια έσοδα θα κυμανθεί κοντά στα 2 δις ευρώ! Αυτό από τη μια μεριά δείχνει ότι η ικανότητα πληρωμής των φορολογούμενων και ιδιαίτερα των εργατικών και λαϊκών μαζών όλο και λιγότερο ανταποκρίνεται στην τεράστια φορολογία και από την άλλη σημαίνει ότι θα έχουμε νέα αντεργατικά και αντιλαϊκά μέτρα, τουλάχιστον στο ίδιο ποσό, μια που θα λειτουργήσει αυτόματα ο «κόφτης». Για την αντιμετώπιση της «τρύπας» των εσόδων εφαρμόζονται όλο και πιο τρομοκρατικές μέθοδοι είσπραξης (κατασχέσεις, πλειστηριασμοί κ.λπ.)

Ο διοικητής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Μάριο Ντράγκι δήλωσε ότι τα νέα stress tests για τις ελληνικές τράπεζες θα επισπευστούν και θα διεξαχθούν ίσως και τον Φεβρουάριο του 2018, ώστε τον Μάιο-Ιούνιο, πριν από τη λήξη του τρέχοντος ελληνικού προγράμματος (Μνημονίου), να υπάρξει η διαδικασία ανακεφαλαιοποίησης. Η κατάσταση των «ελληνικών» τραπεζών χειροτερεύει διαρκώς, πράγμα που δείχνει με τον καλύτερο τρόπο την κωματώδη κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, τη χρεοκοπία νοικοκυριών και επιχειρήσεων (επισήμως τα «κόκκινα» δάνεια υπερβαίνουν τα 100 δισ. ευρώ και η τάση είναι αυξητική), διαψεύδοντας την κυβέρνηση και τους παπαγάλους της. Με αυτές τις προϋποθέσεις η επερχόμενη 3η αξιολόγηση γίνεται ο νέος εφιάλτης για τους εργαζόμενους, τα φτωχά λαϊκά στρώματα και τη νεολαία.

«Χήνες του Καπιτωλίου»

Πρώτος ο ανεκδιήγητος Τσίπρας άνοιξε τον χορό των προειδοποιήσεων και παραινέσεων, ζητώντας από τους υπουργούς του να υλοποιήσουν το 90% των προαπαιτούμενων της 3ης αξιολόγησης μέχρι τον Νοέμβριο: «να τα υλοποιήσουμε μόνοι μας και εμπροθέσμως για να μη δώσουμε “πατήματα”», όπως είπε χαρακτηριστικά. Κάθε μέρα που περνά, ένας-ένας βγαίνουν οι «συνήθεις ύποπτοι» μνημονιακοί και σαν άλλες «Χήνες του Καπιτωλίου» προειδοποιούν για τις επερχόμενες συμφορές έτσι και καθυστερήσει η 3η αξιολόγηση. Όμως, κανένας από αυτούς δεν λέει τι ακριβώς είναι αυτή και κυρίως τι σημαίνει για τον ελληνικό λαό και ιδιαίτερα για τους εργαζόμενους. Κρύβουν από τις εργατικές και λαϊκές μάζες τα πιο σημαντικά προαπαιτούμενα της 3ης αξιολόγησης που είναι:

α) Οι εισπράξεις από το ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου (ιδιωτικοποιήσεις) θα πρέπει μέχρι τον Αύγουστο του 1918 να φτάσουν τα 5,7 (ή 4,1 με βάση την ενδιάμεση συμφωνία του Ιουλίου) δις ευρώ. Τα χρήματα αυτά, αν μαζευτούν, πράγμα μάλλον αδύνατο, θα πάνε για την αποπληρωμή του χρέους.

β) Η αντιμετώπιση του τεράστιου προβλήματος των «κόκκινων» δανείων, θα γίνει με την «πώλησή» τους σε «γύπες», δηλαδή σε funds που ειδικεύονται σ’ αυτού του είδους τις συναλλαγές, μήπως και καλυφθεί ένα μέρος της κεφαλαιακής «τρύπας» των τραπεζών. Αυτές τις μέρες πωλήθηκε από την Eurobank στο μεγάλο ευρωπαϊκό fund Intrum ένα πακέτο τέτοιων δανείων, ονομαστικής αξίας 1,5 δις ευρώ, με αντίτιμο 3 σεντς (!!!) ανά ευρώ δανείου. Αυτό είναι άλλη μια απόδειξη της κτηνωδίας της νεομνημονιακής κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, αφού προτιμούν να τα δίνουν στους «γύπες» αντί να τα εκχωρήσουν, ας πούμε, με τις ίδιες τιμές στους δεκάδες χιλιάδες δανειολήπτες, προκειμένου να τους ανακουφίσουν και να τους βγάλουν από ένα τυραννικό καθεστώς πίεσης και ανασφάλειας, το οποίο εξουθενώνει τη ζωή και το μέλλον τους.

γ) Το προσχέδιο του Προϋπολογισμού του 2018 που κατατέθηκε στη Βουλή προβλέπει νέα μέτρα 1,8 δις ευρώ (περίπου 1% του ΑΕΠ) και πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ, που είναι περίπου διπλάσιο του φετινού! Είναι βέβαιο ότι το τελικό ποσό των μέτρων θα είναι αρκετά μεγαλύτερο (όπως έχει γίνει όλα τα προηγούμενα χρόνια), λόγω της καχεξίας της οικονομίας (ελληνικής, ΕΕ και παγκόσμιας) αλλά και του τερατώδους πλεονάσματος.

δ) Εφαρμογή μειωμένου αφορολόγητου, μείωση των συντάξεων και των εργαζομένων στο δημόσιο, κατάργηση πολλών επιδομάτων από το 2018, χωρίς να αποκλείονται και «εκπλήξεις», που δεν έχουν ακόμη δει το φως της δημοσιότητας (π.χ. μειώσεις μισθών, επιπλέον περικοπές δαπανών κ.λπ.).

ε) Το χειρότερο απ’ όλα τα μνημονιακά μέτρα: η πλήρης διάλυση των εργασιακών σχέσεων, των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων και η κατάργηση στην πράξη του δικαιώματος της απεργίας. Ήδη οι εργασιακές σχέσεις εξελίσσονται όλο και χειρότερα και θα χειροτερεύσουν πολύ περισσότερο μετά την 3η αξιολόγηση. Σύμφωνα με την ενδιάμεση έκθεση του ΙΝΕ-ΓΣΕΕ, οι ευέλικτες μορφές απασχόλησης κυριαρχούν, αφού στις νέες προσλήψεις ξεπέρασαν το 60% το πρώτο επτάμηνο του 2017 (μερική απασχόληση 47,86% και εκ περιτροπής εργασία 13,81%). Αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης είναι ο μέσος μισθός να έχει υποχωρήσει στα 397,67 ευρώ, για απασχολούμενους με μερική απασχόληση.

Ασκήσεις «θάρρους» και ψεύδους

Όλα δείχνουν ότι το 2018 είναι χρονιά αποφασιστικών εξελίξεων, οικονομικών και πολιτικών, και όχι μόνο για τη χώρα μας. Η άθλια κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ επιδίδεται σε ασκήσεις «θάρρους», λέγοντας ότι «τα βάσανα του ελληνικού λαού τελειώνουν», «βγαίνουμε από τα μνημόνια», «βγαίνουμε στις αγορές», «αρχίζει η ανάπτυξη» κ.λπ. Όλα αυτά είναι τεράστια ψέματα, που λέγονται μόνο και μόνο για παραπλάνηση και εξαπάτηση του ελληνικού λαού. Το πιο πιθανό είναι να έχουμε – πέρα από την «εποπτεία» μέχρι το 2060 – και νέα μνημόνια ή ακόμη και ολοκληρωτική χρεοκοπία του ελληνικού καπιταλισμού, ιδιαίτερα αν δεν υπάρξει σημαντική ελάφρυνση του δημόσιου χρέους (όπως επιμένει και το ΔΝΤ), που απ’ ό,τι φαίνεται δεν θα υπάρξει. Οι τόκοι που πρέπει να πληρωθούν από το 2020 και κυρίως από το 2021 και μετά είναι εφιαλτικοί (στο διάστημα 2020 – 2030 οι πληρωμές τόκων φτάνουν τα 115 δις ευρώ), ποσά που φυσικά είναι αδύνατον να παραχθούν από την ελληνική οικονομία.

Η σωτηρία μας από την πλήρη καταστροφή στην οποία μας οδηγούν οι μνημονιακές δυνάμεις και οι τοκογλύφοι ιμπεριαλιστές της ΕΕ είναι με τους αγώνες μας να απαλλαγούμε από αυτούς. Τα παραδείγματα της Καταλονίας και κυρίως της Οκτωβριανής Επανάστασης, που σε λίγες μέρες θα τιμήσουμε τα 100 χρόνια της, πρέπει και μπορεί να είναι οι οδηγοί μας.