Αυτοαξιολόγηση: «ξαφνικοί θάνατοι» σχολείων και εκπαιδευτικών

Με πρόσφατη εγκύκλιο, το υπουργείο Παιδείας επιχειρεί να εφαρμόσει την «Αξιολόγηση του Εκπαιδευτικού Έργου της Σχολικής Μονάδας» (αυτοαξιολόγηση). Τους τελευταίους μήνες, τα σωματεία των εκπαιδευτικών μπλόκαραν επιμορφώσεις προϊσταμένων και σχολικών συμβούλων πάνω στην «αυτοαξιολόγηση». Όλο και περισσότεροι σύλλογοι διδασκόντων εναντιώνονται σ’ αυτή και πολλοί αρνούνται να εφαρμόσουν τις οδηγίες του υπουργείου. Υπάρχουν όμως και συνάδελφοι που, κάτω απ’ τις πιέσεις και απειλές διευθυντών (οι περισσότεροι έδειξαν υπερβάλλοντα ζήλο να εφαρμόσουν τις εντολές του υπουργείου, με ελάχιστες εξαιρέσεις, που έφτασαν ακόμα και να παραιτηθούν), φοβούνται ν’ αρνηθούν τη συμμετοχή τους. Η Πανελλήνια Ένωση Σχολικών Συμβούλων και η Πανελλήνια Επιστημονική Ένωση Διευθυντών Σχολικών Μονάδων Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης δήλωσαν τη διαφωνία τους με το υπουργείο.

Σύμφωνα με το υπουργείο, η «αυτοαξιολόγηση» στοχεύει «στην αποτίμηση της υπάρχουσας κατάστασης των σχολείων, ανάδειξη της σχολικής μονάδας ως βασικού φορέα προγραμματισμού και υλοποίησης…, βελτίωση της ποιότητας του εκπαιδευτικού έργου, διαμόρφωση κουλτούρας αξιολόγησης»!

H «αυτοαξιολόγηση» περιλαμβάνει 15 «δείκτες ποιότητας» για τους πόρους (υλικοτεχνική υποδομή, οικονομικοί πόροι, ανθρώπινο δυναμικό κ.α.), τη διοίκηση (συντονισμός σχολικής ζωής, σχολικό πρόγραμμα, αξιοποίηση μέσων/πόρων κ.α.), τις σχέσεις στην εκπαιδευτική κοινότητα (μεταξύ εκπαιδευτικών, εκπαιδευτικών–μαθητών, σχολείου–γονέων και κοινωνικών φορέων κ.α.), τις εκπαιδευτικές διαδικασίες (διδακτική/μαθησιακή διαδικασία, αξιολόγηση μαθητών), τα εκπαιδευτικά αποτελέσματα (επίδοση, διαρροή, ατομική–κοινωνική ανάπτυξη μαθητών κ.α.).

Είναι αστείο ότι δήθεν το υπουργείο επιδιώκει να μάθει αυτά τα «στοιχεία», ότι η «αυτοαξιολόγηση» δεν συνδέεται με την αξιολόγηση του εκπαιδευτικού ή θα οδηγήσει σε μισθολογική–βαθμολογική εξέλιξη ιδιαίτερα των νεώτερων εκπαιδευτικών κ.λπ. Το υπουργείο τα γνωρίζει πολύ καλά, αφού κάθε σχολείο παρέχει στοιχεία και στατιστικούς πίνακες.

Όπως αναφέρει έκθεση του ΟΟΣΑ (παραγγέλθηκε το 2011 απ’ το υπουργείο, ως βάση για τις σημερινές αλλαγές), «η αυτοαξιολόγηση πρέπει… να είναι συγκρίσιμη μεταξύ σχολικών μονάδων, να μπορεί… να συμπληρώνεται από εξωτερική αξιολόγηση». Όλο το νομοθετικό πλαίσιο έχει ΑΠΟΛΥΤΩΣ συνδέσει μεταξύ τους όλες τις πλευρές της αξιολόγησης (ατομική αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, εξωτερική αξιολόγηση σχολείων κ.α.).

Υπουργείο και κυβέρνηση με την «αυτοαξιολόγησης» επιχειρούν:

1. Περαιτέρω συρρίκνωση και τελικά διάλυση της δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης. Από τον Ιούνιο θα έχουμε σαν συνέπεια την κατηγοριοποίηση των σχολείων, τον «ξαφνικό θάνατο» πολλών, την υποχρηματοδότηση άλλων, τελικά τη συγχώνευση–κλείσιμό τους. Άρα νέες διαθεσιμότητες/απολύσεις για τους εκπαιδευτικούς, πέταγμα χιλιάδων μαθητών εκτός εκπαίδευσης.

2. Να δημιουργήσουν νέες «δεξαμενές» κινητικότητας/απόλυσης. Να καθηλώσουν μισθολογικά τους εκπαιδευτικούς, συνδέοντας την αξιολόγηση του εκπαιδευτικού με το ενιαίο μισθολόγιο–βαθμολόγιο. Το ποσοστό των εκπαιδευτικών που θα στιγματιστούν ως «αποτυχημένοι» θεωρείται δεδομένο εκ των προτέρων. Θα οδηγηθούν σε υπηρεσιακή και μισθολογική στασιμότητα αρχικά και μετά σε απόλυση.

3. Εντατικοποίηση της δουλειάς των εκπαιδευτικών. Δημιουργία κλίματος έντασης, ελέγχου, χαφιεδισμού και φόβου στο σχολικό περιβάλλον, για να «συνηθίζουμε» στις νέες επερχόμενες απολύσεις.

4. Ενοχοποίηση των εκπαιδευτικών, γονιών και μαθητών για τη διάλυση της παιδείας. Έτσι κρύβουν τον πραγματικό υπεύθυνο: οι 2.500 συνάδελφοί μας των ΕΠΑΛ–ΕΠΑΣ που βρέθηκαν εκτός σχολείου λόγω διαθεσιμότητας–απόλυσης, οι περίπου 10.000 συνάδελφοί μας αναπληρωτές που τώρα είναι άνεργοι, απ’ την Τρόικα και την κυβέρνηση «αξιολογήθηκαν» ως «αχρείαστοι».

5. Καλλιέργεια ανταγωνισμού μεταξύ των σχολείων. Αλλαγή του ρόλου του εκπαιδευτικού: για να σώσει τη δουλειά του, θα πρέπει να εξασφαλίσει χρηματοδότηση (από ποιόν άραγε;) και να προσελκύσει μαθητές, κατά προτίμηση «άριστους» και βέβαια ικανούς ν’ αγοράσουν «εκπαιδευτικές υπηρεσίες»!

6. Περαιτέρω χτύπημα των εργασιακών σχέσεων των εκπαιδευτικών (οι «ομάδες αυτοαξιολόγησης» λειτουργούν εκτός ωραρίου εργασίας).

Η «αξιολόγηση» στην εκπαίδευση και σε ό,τι θεωρούνταν καθολικό δικαίωμα ή υποχρέωση τους κράτους, θέλει ν’ απαλλάξει το κράτος απ’ αυτές τις υποχρεώσεις: όλα να υποταχθούν στο κέρδος και στους δανειστές, να γίνουν εμπορεύματα, ν’ αγοράζονται μόνο απ’ όποιον, όσο και αν το επιτρέπει η τσέπη του!

 

Να τους σταματήσουμε

Να αυτοαξιολογηθεί τώρα η κυβέρνηση και το υπουργείο, που «φροντίζουν» την εκπαίδευση με διαθεσιμότητες/απολύσεις, κλεισίματα ολόκληρων τομέων της τεχνικής εκπαίδευσης, τσεκούρωμα δαπανών, κλεισίματα/συγχωνεύσεις σχολείων, αύξηση των μαθητών ανά τάξη (χωρίς ενισχυτική διδασκαλία), πανελλαδικές απ’ την Α΄ τάξη («νέο λύκειο»), λιποθυμίες μαθητών από ασιτία!

Πρέπει να πούμε ένα μεγάλο ΟΧΙ. Να μη συμμετάσχει κανείς στην «αυτοαξιολόγηση». Να απεργήσουμε στις 7 Φλεβάρη ενάντια στις διαθεσιμότητες/απολύσεις. Να προετοιμάσουμε έναν αγώνα διαρκείας, μέσα από μαζικές συνελεύσεις και επιτροπές αγώνα. Να ενωθούμε με μαθητές, γονείς, εργαζόμενους – με στόχο τη Γενική Πολιτική Απεργία για να διώξουμε τη λαομίσητη συγκυβέρνηση.

ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ των ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ