Τρομοϋστερία: Νεομακαρθισμός Έκτακτης Ανάγκης

Ύστερα απ’ τη μη επιστροφή του Χριστόδουλου Ξηρού στη φυλακή απ’ την άδεια που είχε πάρει και το τηλεοπτικό «διάγγελμα» του, γίναμε θεατές ενός τρομοσίριαλ και μιας εκστρατείας τρομοϋστερίας άνευ προηγουμένου. Με μια ανάσα και μια πνοή, όλα τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης ξέχασαν ως διά μαγείας τα πρωτοφανή σκάνδαλα (ΤΤ, Εξοπλιστικά Προγράμματα κ.λπ.) και ευθυγραμμίστηκαν αστραπιαία: Ο μεγαλύτερος κίνδυνος για την ελληνική κοινωνία είναι η τρομοκρατία και τρομοκράτες είναι όλοι όσοι δεν αποδέχονται τη «Νέα Τάξη Πραγμάτων» του Κράτους Έκτακτης Ανάγκης, της νεοφιλελεύθερης ανθρωποφαγικής δικτατορίας των Μνημονίων, του κεφαλαίου, των ντόπιων και διεθνών τοκογλύφων. Δηλαδή το 70% της ελληνικής κοινωνίας.

Τον «πόλεμο ευθυνών» (που αυτή τη φορά είχε διευρυμένη συμμετοχή, με την πρωτοφανή για αριστερό κόμμα θέση του ΣΥΡΙΖΑ «να παραιτηθεί ο υπουργός δικαιοσύνης Αθανασίου») ακολούθησαν οι σκληρές εξαγγελίες για φυλακές υψίστης ασφαλείας (Δομοκός) μέσα σε 100 ημέρες και για ανατροπή όλων των δικαιωμάτων των εγκλείστων (ποινικών και πολιτικών) όπως η χορήγηση αδειών, και κορυφώθηκαν με την επικήρυξη για 4 εκ. ευρώ (!) των Ξηρού, Μαζιώτη, Ρούπα.

Όσο αφορά τις άδειες, οι παραβάσεις της νομοθεσίας ως προς τη χορήγηση τους είναι πολύ συχνές. Άλλωστε είναι συχνές και οι καταγγελίες των κρατουμένων για αφαιρέσεις και μειώσεις αδειών, του μοναδικού μέτρου που τους συνδέει με τον έξω κόσμο. Παρά τις απάνθρωπες συνθήκες των ελληνικών φυλακών, οι παραβιάσεις αδειών μετα βίας αγγίζουν το 4% την τριετία 2010–2012 (από τις 12.004 τακτικές άδειες που εκδόθηκαν παραβιάστηκαν μόλις 324), πολύ κάτω απ’ τον μέσο όρο της Ε.Ε. Πέρα λοιπόν απ’ την εκδικητική μανία και το μίσος για τους απόκληρους αυτής της κοινωνίας, στόχος είναι η συνειδητή ενίσχυση του κατασταλτικού οπλοστασίου, η εντατική μετατροπή των κατασταλτικών μηχανισμών σε αδίστακτες κρεατομηχανές «μηδενικής ανοχής» στην τυφλή υπηρεσία του Κράτους Έκτακτης Ανάγκης.

Οι συχνές δηλώσεις του τύπου «η δικαιοσύνη πρέπει να κάνει τη δουλειά της» ενάντια σε μέρος του δικαστικού σώματος, όχι μόνο δεν είναι τυχαίες αλλά επιβεβαιώνουν την τακτική της κυβέρνησης να υποτάξει απόλυτα στα σχέδια της το σύνολο της «τρίτης εξουσίας», εκκαθαρίζοντας την από κάθε στοιχείο εμμονής σε «δημοκρατικές» και συνταγματικές «αγκυλώσεις του παρελθόντος».

Το κυνήγι μαγισσών που εξαπολύθηκε σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, με εισβολές σε σπίτια συγγενών, φίλων, αγωνιστών του αναρχικού και αντιεξουσιαστικού χώρου και όχι μόνο (συνολικά 28 περιπτώσεις), είναι πραγματικά πρωτοφανές. Με πρόσχημα ανώνυμες «πληροφορίες» μαϊμού για την ύπαρξη οπλισμού σ’ αυτά(!), χωρίς ακόμα και τυπική νομική κάλυψη (χωρίς εισαγγελέα σε πολλές περιπτώσεις), μπούκαραν σε δεκάδες σπίτια βανδαλίζοντας και τρομοκρατώντας δεκάδες κοινωνικούς αγωνιστές και το οικογενειακό τους περιβάλλον.

Η γκεμπελική προπαγάνδα των μίντια, όμως, παίρνοντας απευθείας γραμμή απ’ το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, προχώρησε πολύ περισσότερο. Μετά την «εκκαθάριση» στεκιών, κοινωνικών χώρων και καταλήψεων, είμαστε αντιμέτωποι με μια ευθεία στοχοποίηση της πολιτικής δράσης, με την ποινικοποίηση των πολιτικών πεποιθήσεων και τη δίωξη του φρονήματος. Σε κάθε ευκαιρία τηλεοπτικοί σαλτιμπάγκοι και πολιτικοί μανδαρίνοι βγάζουν αφρούς ενάντια στην «αριστερή τρομοκρατία των κινητοποιήσεων», στις «μεταπολιτευτικές υπερβολές» των πολιτικών ελευθεριών, στην «υπερβάλλουσα ανοχή του κράτους», τον «κίνδυνο της Δημοκρατίας από τον αριστερίστικο λαϊκισμό».

Καθαρός και ομολογημένος τους στόχος είναι η ενίσχυση των κατασταλτικών μηχανισμών, η ιδεολογική εξύψωση τους και η μονιμοποίηση της παρέμβασης τους στην κοινωνική και πολιτική ζωή. Προσανατολίζονται σταδιακά σε περαιτέρω περιορισμό των διαδηλώσεων και σταδιακή επιβολή της απαγόρευσης που ήδη συμβαίνει σε πλήθως περιπτώσεων το τελευταίο διάστημα (βλ ανάληψη ευρωπαϊκής προεδρίας). Σ’ αυτή την κατεύθυνση και η αναδιάρθρωση της αστυνομίας, που σύμφωνα με τα λόγια του Δένδια γίνεται «με το βλέμμα στραμμένο προς την τρομοκρατία και τις μεταλλάξεις της». Έτσι, στο σχετικό σχέδιο νόμου που κατατέθηκε προς συζήτηση στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής, η ΕΛΑΣ διαχωρίζεται σε τρεις κλάδους: Τάξης–Ασφάλειας, Αλλοδαπών, Προστασίας Συνόρων. Σαν επιβράβευση για τις δολοφονίες στο Φαρμακονήσι, ο Δένδιας ανακοινώνει τη σύσταση Εθνικού Συντονιστικού Κέντρου Ελέγχου Συνόρων.

Το σχέδιο νόμου περιλαμβάνει την κατά 50% ενίσχυση με προσωπικό της Ειδικής Κατασταλτικής Αντιτρομοκρατικής Μονάδας (ΕΚΑΜ), την αναβάθμιση των Ομάδων Πρόληψης Καταστολής Εγκληματικότητας (ΟΠΚΕ), ενσωματώνεται η Μονάδα Υποβρυχίων Αποστολών του Λιμενικού σε «αντιτρομοκρατικές αποστολές», ενώ γίνεται λόγος και για «αναβάθμιση του τρόπου συλλογής και διαχείρισης πληροφοριών για την πρόληψη και αντιμετώπιση κινδύνων από εγκληματικές ενέργειες». Μέσα σε όλα αυτά επανέρχεται και η θεωρία περί σχέσης «μεταναστών–τρομοκρατών». Είναι γνωστό άλλωστε ότι αυτός ο κίνδυνος είναι ορατός… μιας και «η Ελλάδα είναι άτυχη γιατί δέχεται χαμηλής ποιότητας μετανάστες» (τάδε έφη Δένδιας). Υπάνθρωπος ρατσισμός σε όλο του το μεγαλείο!

Ενάντια σ’ αυτό το ατέλειωτο κυνήγι κεφαλών, χρειάζεται ένα ενιαίο ταξικό μέτωπο για την προστασία των πολιτικών δικαιωμάτων και των ατομικών ελευθεριών, για την ελεύθερη πολιτική έκφραση και δράση του εργατικού κινήματος, για την προστασία από τις ορδές των κατασταλτικών συμμοριών (ΜΑΤ, ΔΙΑΣ, ΔΕΛΤΑ) που προπηλακίζουν και δέρνουν όποιον αντιδρά, διαμαρτύρεται, αγωνίζεται. Για να σπάσουμε το κλίμα ζόφου και τρόμου που προσπαθούν να ενσταλάξουν στην εργατική τάξη, τα φτωχά λαϊκά στρώματα και τη νεολαία. Πρέπει να σπάσουμε στην πράξη το νεομακαρθισμό της επικίνδυνης και αδίστακτης κυβέρνησης Σαμαρά–Βενιζέλου, αυτής της οικτρής κοινωνικής μειοψηφίας που γατζωμένη στην εξουσία παρά και ενάντια στη λαϊκή βούληση, κυβερνά με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, με τρομονόμους και σύγχρονα Αλκατράζ.