Δίκη-παρωδία ενάντια στη νεολαία στη Θεσσαλονίκη

Την Παρασκευή 13/12, σε δίκη-παρωδία, καταδικάστηκαν οι δύο συλληφθέντες της διαδήλωσης της 6/12/2012 στη Θεσσαλονίκη, ένας φοιτητής κι ένας μαθητής, σε φυλάκιση 15 μηνών (με τριετή αναστολή) ο πρώτος και σε 200 ώρες «υποχρεωτικής κοινωφελούς εργασίας» ο δεύτερος. Οι κατηγορίες ήταν αυτή της απείθειας (κοινή και για τους δύο), της διατάραξης κοινής ειρήνης (για τον μαθητή) και της απόπειρας απελευθέρωσης συλληφθέντα (για τον φοιτητή).

Το σκηνικό που στήθηκε από νωρίς στο Δικαστήριο έδινε την εντύπωση στρατοδικείου: Ασφαλίτες και ΜΑΤ τόσο στην είσοδο των δικαστηρίων όσο και έξω από την αίθουσα, οι οποίοι μάλιστα προσπάθησαν να εμποδίσουν τους αλληλέγγυους να μπουν στην αίθουσα – χωρίς επιτυχία.

Η εντύπωση αυτή επιβεβαιώθηκε ακόμα περισσότερο κατά τη διάρκεια της δίκης. Το δικαστήριο από την αρχή έδειξε τη συμπάθειά του στους δύο μάρτυρες κατηγορίας (τους ΜΑΤατζήδες που έκαναν τις συλλήψεις) με αβανταδόρικες ερωτήσεις (του στυλ «Δεν θα ήταν πιο ήρεμη η μέρα σας αν δεν συλλαμβάνατε τους κατηγορούμενους;»), ενώ διέκοπταν σχεδόν κάθε ερώτηση της συνηγόρου υπεράσπισης, την οποία μάλιστα απείλησαν (!) ότι θα αποβάλουν από την αίθουσα. Χαρακτηριστικά, όταν ο ένας μάρτυρας κατηγορίας έπεσε σε προφανή αντίφαση (στη γραπτή κατάθεσή του έλεγε ότι είδε τον έναν κατηγορούμενο να πετάει πέτρα, ενώ στο δικαστήριο το αρνήθηκε), η πρόεδρος αρνήθηκε προκλητικά να το λάβει υπόψη, λέγοντας μάλιστα στη συνήγορο ότι όλα αυτά βρίσκονται στη φαντασία της κι ότι θέλει να κάνει τη δίκη σίριαλ!

Κατά την εξέταση των μαρτύρων και ειδικότερα ενός συμμαθητή του κατηγορούμενου, η δικαστής πέρασε σε ευθεία επίθεση, αλλάζοντας την κατάθεσή του και προσπαθώντας να δημιουργήσει αντιφάσεις εκεί που δεν υπήρχαν. Στην ερώτησή του στον ίδιο μάρτυρα, ο εισαγγελέας έκανε ένα πρωτοφανές κήρυγμα μίσους προς τη νεολαία. Τα ακριβή του λόγια ήταν «εσείς η νεολαία αντί να λέτε φανφάρες, καλύτερα να ανοίξετε τον ποινικό κώδικα και το Σύνταγμα, να μάθετε και τίποτα».

Το αποκορύφωμα της παρωδίας έγινε κατά την απολογία του φοιτητή. Η πρόεδρος, αφού προσπαθούσε με ειρωνείες να τον κάνει να μην πει αυτό που ήθελε, χωρίς να τα καταφέρει, όταν αυτός κατήγγειλε την αστυνομική βία αλλά και τους πολιτικούς ενόχους, δηλαδή την κυβέρνηση, αναγκάστηκε να διακόψει την απολογία και να τον κατεβάσει! Αυτή η πράξη, που ξεφεύγει από τα όρια και της αστικής νομιμότητας, έχει πολύ λίγα ανάλογα (αν δεν είναι και η πρώτη φορά που συμβαίνει) στη Μεταπολίτευση! Ακόμα και στη Χούντα, ο κατηγορούμενος είχε το δικαίωμα να ολοκληρώσει την απολογία του! Στην απολογία του μαθητή, οι δικαστές προσπάθησαν να εκμαιεύσουν «δήλωση μετανοίας», αφού ζήτησαν από τον κατηγορούμενο να πει ότι αν του δινόταν η ευκαιρία δεν θα επαναλάμβανε τα «λάθη» του, απέτυχαν όμως για ακόμη μια φορά!

Ο εισαγγελέας ζήτησε την καταδίκη και των δύο με μια αγόρευση εμφανώς προετοιμασμένη από πριν, αφού ανέφερε τα ακριβώς αντίθετα από αυτά που είπαν οι κατηγορούμενοι, εξευτελίζοντας ακόμη πιο πολύ τη θέση του!

Αυτή η δίκη είναι μια εικόνα από το μέλλον που μας ετοιμάζουν κυβέρνηση και τρόικα: η περιστολή ακόμα και των πιο στοιχειωδών δικαιωμάτων και ελευθεριών, η γιγάντωση του τερατώδους κράτους «έκτακτης ανάγκης», η διακυβέρνηση με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου και με τα ΜΑΤ, με συλλήψεις, ξύλο, δακρυγόνα, για να μπορέσουν να εφαρμόσουν τη βάρβαρη πολιτική τους και να κρατήσουν διασωληνωμένο το «πτώμα» του ελληνικού καπιταλισμού.

Αυτή η καταδίκη χτυπάει όλη τη νεολαία και τους αγώνες της. Είναι μια προσπάθεια παραδειγματισμού, «συμμόρφωσής» της, για να μην αντιδρά στα απανωτά χτυπήματα. Καθήκον μας είναι να μη «συνηθίσουμε» σ’ αυτή την ασφυκτική κατάσταση. Η υπεράσπιση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, επομένως και κάθε διωκόμενου αγωνιστή, είναι από τις βασικότερες προϋποθέσεις για να μπορέσουμε να ανατρέψουμε τη ζοφερή πραγματικότητα των μνημονίων. Στις 24/1/2014, στη δίκη των 16 συλληφθέντων της 17/11/2012 στη Θεσσαλονίκη, η απάντηση που πρέπει να πάρουν οι ανθρωποφύλακες της κυβέρνησης και της τρόικας πρέπει να είναι εκκωφαντική.