ΣΣΠ: αποτελέσματα των εκλογών του συλλόγου εστιακών φοιτητών του πανεπιστήμιου Ιωάννινων (ΣΕΦΠΙ)

Στις 08/12 πραγματοποιήθηκαν οι εκλογές του Συλλόγου Εστιακών Φοιτητών του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων (ΣΕΦΠΙ). Το Ενωτικό Ψηφοδέλτιο, στο οποίο συμμετέχει η Σοσιαλιστική Σπουδαστική Πάλη και ανένταχτοι φοιτητές, απέσπασε ποσοστό 72,77% (76,4%-2021) και 147 ψήφους (146-2021). Για άλλη μια χρονιά οι εστιακοί φοιτητές έδειξαν την εμπιστοσύνη τους στο Ενωτικό δίνοντάς του τα ¾ των ψήφων. Η ΠΚΣ-ΚΝΕ αύξησε ελάχιστα τις ψήφους της και πήρε ποσοστό 19,31% (15,7%-2021) και 39 ψήφους (30-2021) παίρνοντας 2 έδρες (1-2021). Τέλος, τα ΕΑΑΚ σημείωσαν μεγάλη πτώση με ποσοστό 3,96% (7,3%-2021) και 8 ψήφους (14-2021), χάνοντας την έδρα που είχαν από το 2021.Τα λευκά ήταν 8 και τα άκυρα 14.

Η συμμετοχή των φοιτητών ήταν λίγο αυξημένη σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά (216 ψηφίσαντες από 199 το 2021) και μάλιστα παρά τον μεγάλο αριθμό φοιτητών που πήραν πτυχίο. Έτσι αποτυπώνεται και εκλογικά η μαζικότητα των Γενικών Συνελεύσεων και των κινητοποιήσεων όλο τον προηγούμενο χρόνο. Το σημαντικότερο όμως είναι η συμμετοχή νεότερων φοιτητών από το 1ο, 2ο και 3ο έτος (περίπου 50% επί του συνόλου των ψηφισάντων και το μεγαλύτερο στην ιστορία του Συλλόγου). Το γεγονός αυτό δείχνει τις σημαντικές προοπτικές για τη συνέχεια της δυναμικής λειτουργίας του συλλόγου τα επόμενα χρόνια και αποτυπώνει τα αποτελέσματα της ήδη υπάρχουσας προσπάθειας μεταλαμπάδευσης της παρακαταθήκης του ΣΕΦΠΙ στους νέους φοιτητές.

Η διατήρηση του υψηλού ποσοστού του Ενωτικού για ακόμα μία χρονιά, έρχεται ως αποτέλεσμα της δράσης του Συλλόγου όλο το προηγούμενο διάστημα. Ακολουθώντας το σχέδιο και την πολιτική του Ενωτικού, ο ΣΕΦΠΙ κατάφερε μέσα σε μια δύσκολη περίοδο για όλη την ελληνική κοινωνία, να κρατήσει ψηλά την σημαία του αγώνα. Παρά την μεγάλη κρίση και τα προβλήματα του φοιτητικού κινήματος, καταφέραμε να διεξάγουμε 10 Γενικές Συνελεύσεις, τις μαζικότερες μάλιστα μετά την πανδημία. Μέσα από την αυτοοργάνωση των φοιτητών, την αξιοποίηση μαχητικών μέσων πάλης και την υιοθέτηση ενός ολοκληρωμένου σχεδίου, καταφέραμε: α) Να μην διωχθεί ούτε ένας παλιός φοιτητής από τις εστίες, ενώ παράλληλα αυξήσαμε τις θέσεις για τους νέους και πρωτοετείς. β) Να διατηρήσουμε την λειτουργία της Φοιτητικής Μέριμνας, η οποία κατέρρεε υπό το βάρος της υποχρηματοδότησης και της υποστελέχωσης. Πετύχαμε τη μεταφορά επιπλέον προσωπικού στη διαχείριση της στέγασης και επιπλέον επιβάλαμε την εκ νέου έναρξη των καταγραφών άδειων-αναξιοποίητων δωματίων για να δοθούν σε φοιτητές και την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων ως τα τέλη Νοέμβρη (αρχικά θα ανακοινώνονταν τον Γενάρη). γ) Τέλος, εκτός από την βελτίωση των υποδομών και συνθηκών διαβίωσης (ανακαινίσεις κοινόχρηστων χώρων, ζεστό νερό πρωί-βράδυ κ.ά.) παίξαμε κεντρικό ρόλο στην πόλη ώστε να ανοιχθεί το ζήτημα των ΣΔΙΤ-ιδιωτικοποίησης των εστιών, του νόμου Κεραμέως και των Συμβουλίων Διοίκησης. Το επόμενο διάστημα που θα αντιμετωπίσουμε πολλαπλές επιθέσεις απέναντι στη Δωρεάν Στέγαση, ο Σύλλογος Εστιακών θα έχει στην διάθεσή του μια πλούσια παρακαταθήκη και έναν αγώνα διαρκείας που έχει ξεκινήσει από πριν.

Όπως και τα προηγούμενα χρόνια, η δράση του Συλλόγου δεν έμεινε εγκλωβισμένη στους τέσσερεις τοίχους των εστιών. Η σύνδεση των άμεσων προβλημάτων των εστιακών με τις ακραίες νεοφιλελεύθερες πολιτικές της ΝΔ και όλων των μνημονιακών-νεοφιλελεύθερων δυνάμεων, παλιών και νέων, έφερε τον ΣΕΦΠΙ στην πρωτοπορία των αγώνων σε κάθε μέτωπο. Τα σημαντικότερα σημεία είναι: α) Η οργάνωση φοιτητικών κινητοποιήσεων-διαδηλώσεων, ο συντονισμός και άλλων συλλόγων για την υπεράσπιση του Δημόσιου-Δωρεάν Πανεπιστημίου απέναντι στις νεοφιλελεύθερες επιθέσεις (Νόμος Πλαίσιο-Κεραμέως, Κατάργηση Φοιτητικής Μέριμνας, Προσπάθεια κατάργησης δωρεάν μεταπτυχιακών κ.λπ.). β) Η οργάνωση της μεγαλύτερης διαδήλωσης Φοιτητικών Συλλόγων των τελευταίων χρόνων στην επέτειο του Πολυτεχνείου. Σε αντίθεση με τη λογική των συλλόγων-σφραγίδα της ΠΚΣ, οργανώσαμε συνελεύσεις σε πολλές σχολές. Καταφέραμε η διαδήλωση του Πολυτεχνείου να είναι πραγματικά αυτοοργανωμένη μέσα από ένα μαζικό Συντονιστικό Γ.Σ. Δείξαμε την ενότητα στην πράξη με τη συμμετοχή τεσσάρων Φ.Σ. και πολλών ακόμη φοιτητών με ένα κοινό πανό, περιφρούρηση, συνθήματα κλπ. Από τα πιο ουσιαστικά επιτεύγματα ήταν ότι κάναμε εφικτό το να υιοθετηθεί από ένα πλατύ στρώμα φοιτητών ένα πολιτικό πλαίσιο που συνέδεε την Εξέγερση του Πολυτεχνείου με την ανάγκη για την ανασυγκρότηση του Φοιτητικού Κινήματος, ως την προϋπόθεση για να οργανώσουμε τα Πολυτεχνεία του σήμερα. γ) Αγώνας ενάντια στην καταστολή και την ΟΠΠΙ, με συμμετοχή σε πολυάριθμες κινητοποιήσεις («αντανακλαστικές» έπειτα από εισβολές της ΟΠΠΙ, περιστατικά καταστολής φοιτητών-κινητοποιήσεων κ.λπ.). Αποκορύφωμα αυτής της καμπάνιας ήταν η μαζική συμμετοχή στην διαδήλωση μνήμης 14 χρόνων από την δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου, μια μέρα μετά την ταξική δολοφονία του 16χρονου Ρομά Κώστα Φραγκούλη. δ) Τέλος, ασχοληθήκαμε με όλα τα ουσιαστικά προβλήματα των εργαζομένων και των φτωχών στρωμάτων της κοινωνίας. Γι’ αυτό το λόγο ο Σύλλογος ξεκίνησε μία καμπάνια διαρκείας απέναντι στον πόλεμο, την ακρίβεια, τον εργασιακό μεσαίωνα που θέλουν να φέρουν οι νεοφιλελεύθεροι κανίβαλοι του Μητσοτάκη και όλων των μνημονιακών. Οι εστιακοί φοιτητές έδωσαν μαζικά το παρόν σε όλες τις αντιπολεμικές κινητοποιήσεις, σε κινητοποιήσεις ενάντια στην ακρίβεια, σε απεργίες και εργατικές κινητοποιήσεις όπως π.χ. αυτές στην e-food.

Το σημαντικότερο, όμως, είναι η ενότητα απέναντι στις επιθέσεις της κυβέρνησης, την ηττημένη συνείδηση που προσπαθούν να καλλιεργήσουν στη νεολαία και τους εργαζομένους. Συγκρουστήκαμε έντονα με τη λογική του «τίποτα δεν αλλάζει με τους αγώνες» και του «δεν μπορούμε να αντισταθούμε στις αντιεκπαιδευτικές-εργατικές επιθέσεις». Καλλιεργήσαμε, τις αρχές της εργατικής δημοκρατίας, της αλληλεγγύης, της συνεργασίας και αλληλοβοήθειας μεταξύ των εστιακών φοιτητών, τη λογική της  οργανωμένης/συλλογικής ζωής και πάλης. Κρατήσαμε ζωντανές τις παραδόσεις του φοιτητικού και εργατικού κινήματος, μέσα σε μία περίοδο γενικότερης αδράνειας των συλλόγων, κρίσης των πολιτικών δυνάμεων, του φοιτητικού κινήματος και ενώ οι μοναδικές δομές που έχουμε για να μπορέσουμε να υπερασπιστούμε τις σπουδές και το μέλλον μας βάλλονται από διασπαστικές λογικές στο εσωτερικό τους ή και από την επίθεση που δέχονται από την παρέμβαση του κράτους.

Οι δυνάμεις της ΠΚΣ και των ΕΑΑΚ, όχι μόνο δεν συνέβαλαν στο ελάχιστο στην οργάνωση αυτού του αγώνα, αλλά αποτέλεσαν ανάχωμα και εμπόδιο απέναντι στις κινητοποιήσεις του συλλόγου, προσπαθώντας να διασπάσουν την ενότητα και την αγωνιστικότητα των φοιτητών, με κάθε τρόπο. Η ΠΚΣ καλούσε διασπαστικές κινητοποιήσεις και συντονιστικά, αποφασισμένα από τα ΔΣ που ελέγχει. Κινήθηκαν χρησιμοποιώντας απολίτικα συνθήματα, χωρίς να λένε κουβέντα για νόμο Πλαίσιο-Κεραμέως και ιδιωτικοποίηση της Φοιτητικής Μέριμνας. Πηγαίναν κόντρα και προσπαθούσαν να σαμποτάρουν τις ΓΣ. Η παντελής τους απουσία από κάθε κινητοποίηση και παρέμβαση του Συλλόγου, συνοδεύτηκε από μια άνευ προηγουμένου προσπάθεια συκοφάντησης των αγωνιστών της ΣΣΠ και του Ενωτικού – με αποκορύφωμα τις εκλογές του Συλλόγου, όπου αποπειράθηκαν να εξευτελίσουν εντελώς την διαδικασία με δύο τρόπους. Αρχικά παρακινώντας τους φοιτητές να ακολουθήσουν το νεοφιλελεύθερο μονοπάτι της αποπολιτικοποίησης, καλώντας τους να απέχουν. Στην συνέχεια αποφάσισαν να χρησιμοποιήσουν τους συλληφθέντες φοιτητές της 17 Νοέμβρη του 2020 (η πλειοψηφία είναι μέλη του Συλλόγου) ως μέσο ψηφοθηρίας. Χωρίς καμία ντροπή άρχισαν να συκοφαντούν ακόμη και την Επιτροπή Υπεράσπισης των 25 διωκόμενων φοιτητών, με ανυπόστατες κατηγορίες για κλοπή των χρημάτων που συγκεντρώθηκαν για τα δικαστικά έξοδα (την ίδια στιγμή που δεν έχουν δώσει ούτε ευρώ στην επιτροπή αλλά που το ΚΚΕ στη Βουλή ψηφίζει υπέρ στα 600 ευρώ επίδομα στις δυνάμεις καταστολής).  Τα ΕΑΑΚ συνόδευσαν την απουσία τους από τις δράσεις με μια παντελή έλλειψη κάποιας εναλλακτικής πρότασης.

Η περίοδος που ακολουθεί δεν χωρά κανέναν εφησυχασμό. Η κρίση που συνεχώς βαθαίνει, ο πόλεμος των ιμπεριαλιστών στην Ουκρανία, ο επικίνδυνος ανταγωνισμός των αστικών τάξεων σε Ελλάδα και Τουρκία με τους πολεμοκάπηλους τυχοδιωκτισμούς που τον συνοδεύουν, η καλπάζουσα ακρίβεια στα πιο βασικά αγαθά φέρνουν νέους γύρους φτώχειας και εξαθλίωσης στην ελληνική κοινωνία. Όσον αφορά την Δημόσια και Δωρεάν εκπαίδευση, η επικίνδυνη κυβέρνηση της ΝΔ επιχειρεί να ολοκληρώσει την προσαρμογή της στην μνημονιακή πραγματικότητα με βίαιο τρόπο. Ο Νόμος Πλαίσιο της Κεραμέως μετατρέπει τα πανεπιστήμια σε επιχειρήσεις με δίδακτρα και τους φοιτητές σε πελάτες όπως αντίστοιχα και την Φοιτητική Μέριμνα σε πανάκριβο εμπόρευμα και τους εστιακούς σε ένοικους ακριβών δομών real-estate. Στο τέλος θα σπουδάζουν μόνο αυτοί που θα έχουν «άριστες» τσέπες, ενώ οι φτωχοί θα πεταχτούν εκτός εκπαίδευσης. Το επόμενο διάστημα, κάθε σημείο εφαρμογής του νόμου (Συμβούλια Διοίκησης, Δίδακτρα, Ιδιωτικοποιήσεις, ΣΔΙΤ κ.α.) θα πρέπει να αποτελέσει για εμάς ένα σημείο σφοδρής σύγκρουσης και αντιπαράθεσης για να υπερασπιστούμε τον Δωρεάν χαρακτήρα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.

Η ΣΣΠ παλεύει και στους εστιακούς φοιτητές και παντού, μέσα από ένα πρόγραμμα αγώνων που βασίζεται στην αυτοοργάνωση, την ενότητα στη δράση, την υιοθέτηση των πιο μαχητικών μορφών πάλης. Για το ζωντάνεμα και την επαναλειτουργία των φοιτητικών συλλόγων προς μια αγωνιστική και μαχητική κατεύθυνση. Σύλλογοι εργαλεία για την οργάνωση αγώνων, ώστε να υπερασπιστούμε την δημόσια δωρεάν παιδεία, τα δημοκρατικά και εργασιακά μας δικαιώματα. Η νεολαία και οι εργαζόμενοι πρέπει να συνεχίσουμε την πάλη μας ενάντια στις άθλιες και επικίνδυνες πολιτικές της κυβέρνησης Μητσοτάκη και των υπόλοιπων μνημονιακών. Να προετοιμαστούμε για έναν αγώνα διαρκείας απέναντι στον νέο Νόμο Πλαίσιο που στοχεύει να τσακίσει όλα τα δικαιώματα που κατακτήθηκαν με ανυποχώρητους αγώνες και θυσίες των φοιτητών στο Πολυτεχνείο και την Μεταπολίτευση. Βασική προϋπόθεση, όμως, για μία αγωνιστική ανασυγκρότηση των συλλόγων στα πρότυπα του ΣΕΦΠΙ αποτελεί και η αλλαγή των συσχετισμών υπέρ των επαναστατικών δυνάμεων της ΣΣΠ.