ΣΣΠ: Όχι στο πανεπιστήμιο Α.Ε.

ΝΕΟΣ ΝΟΜΟΣ ΠΛΑΙΣΙΟ – ΟΔΟΣΤΡΩΤΗΡΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΙΔΕΙΑ

ΟΛΟΙ ΣΤΙΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ – ΠΕΜΠΤΗ 2/6:

ΑΘΗΝΑ: 12:00 – ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: 13:00 – ΚΑΜΑΡΑ

ΠΑΤΡΑ: 12:30 – ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

ΙΩΑΝΝΙΝΑ: 19:00 – ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ

Ενώ η οικονομική κρίση, η ακρίβεια, ο πόλεμος και η υγειονομική κρίση βασανίζουν καθημερινά τον ελληνικό λαό, οι νεοφιλελεύθεροι του Μητσοτάκη φορτώνουν όλα τα βάρη, για άλλη μία φορά, στους εργαζομένους την νεολαία και τα φτωχά λαϊκά στρώματα. Επιτίθενται με μένος και κυνικότητα απέναντι σε κάθε δικαίωμα και κατάκτηση με μόνο σκοπό την διάσωση του ελληνικού καπιταλισμού από την κρίση που καλπάζει υπό το βάρος της ακρίβειας και του πολέμου. Σε αυτό το πλαίσιο η Υπουργός Παιδείας Νίκη Κεραμέως ανακοίνωσε τους βασικούς άξονες του νέου αντιεκπαιδευτικού νόμου-πλαισίου της ΝΔ. Το νέο νομοσχέδιο αποτελεί την πιο βαθιά και αντιδραστική τομή στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση από την Μεταπολίτευση. Η κυβέρνηση της ΝΔ προχωρά ολοταχώς προς την πλήρη κατάργηση του Δημόσιου και Δωρεάν Πανεπιστημίου (ανάμεσα σε δεκάδες άλλα αντεργατικά και αντιλαϊκά νομοθετήματα), αλλάζοντας ολοκληρωτικά το πλαίσιο λειτουργίας των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων σε όλα τα επίπεδα, οικονομικό, ακαδημαϊκό και διοικητικό.Φαίνεται με την πρώτη ματιά πως δεν μιλάμε για άλλο ένα νομοσχέδιο για την εκπαίδευση. Μιλάμε για έναν νόμο-Πλαίσιο που θα χτυπήσει την ρίζα των κατακτήσεων του Δημόσιου Πανεπιστημίου, δηλαδή, τον ίδιο τον χαρακτήρα και την φυσιογνωμία που αυτό είχε μέχρι και σήμερα.

 

Βασικοί άξονες που περιλαμβάνει:

1)Ίδρυση «Εταιρειών Αξιοποίησης και Διαχείρισης Περιουσίας των ΑΕΙ» : κάθε ίδρυμα θα μπορεί να ιδρύει μια τέτοια εταιρεία, απαραίτητα μετοχική, μέσω της οποίας θα ξεπουλά την κινητή και ακίνητη περιουσία του, καθώς και τη «διανοητική ιδιοκτησία» του.

2)Θέσπιση Συμβουλίων Διοίκησης-μάνατζερ για την «νέα» εμπορευματοποιημένη εκπαίδευση. Η αλλαγή των διοικήσεων στα πανεπιστήμια και η επαναφορά των αντιδραστικών Συμβούλιων Διοίκησης στο προσκήνιο ήταν μια από τις προεκλογικές υποσχέσεις της ΝΔ. Το Πανεπιστήμιο Α.Ε. δεν μπορεί να λειτουργήσει με τις ακαδημαϊκές διοικήσεις που υφίστανται αυτή την στιγμή και για αυτό τον σκοπό θεσμοθετούνται τα Συμβούλια Διοίκησης. Αυτά θα ασκούν πλήρη έλεγχο σε κάθε πτυχή της ζωής και λειτουργίας του πανεπιστημίου και θα έχουν εξουσίες σε όλα τα επίπεδα. Θα έχουν τον πρώτο λόγο στα: διοικητικά θέματα, στην χάραξη της στρατηγικής του ιδρύματος και εννοείται στην οικονομική λειτουργία. Το Συμβούλιο Διοίκησης θα αποτελείται από 11 μέλη, τα 6 εσωτερικά (μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας) και 5 εξωτερικά. Τα εξωτερικά μέλη όμως δεν είναι κατά ανάγκη καθηγητές! Μπορούν να είναι άτομα με ευρεία αναγνώριση (!), άτομα που έχουν προσφέρει (αδιευκρίνιστο με τί τρόπο) στην κοινωνία, την οικονομία, τις επιστήμες, την τέχνη, τον πολιτισμό και μέλη διεθνών οργανισμών και κοινωνικών εταίρων. Με λίγα λόγια άνθρωποι της Αγοράς και «παιδιά» της νεοφιλελεύθερης κυβέρνησης της ΝΔ, όπως και οι υπόλοιποι «άριστοι» που διορίζονται με παχυλούς μισθούς στις διοικήσεις δημόσιων οργανισμών, golden boysCEO εταιρειών, βιομήχανους, τραπεζίτες και εργοδότες. Το Συμβούλιο Διοίκησης όντας το ανώτατο όργανο του ιδρύματος θα αποτελεί εγγύηση για την μετατροπή του πανεπιστημίου σε μια επιχείρηση που θα λειτουργεί με βάση τον ισολογισμό εσόδων-εξόδων και θα εξασφαλίσει το ξεπούλημα διάφορων λειτουργιών του όπως η φοιτητική μέριμνα, οι εστίες κ.α. σε ιδιώτες-αρπακτικά, οι οποίοι θα λεηλατούν το κουφάρι της Δημόσιας-Δωρεάν εκπαίδευσης. Κάθε ίδρυμα θα πρέπει να κυνηγά πόρους, σε μια νεοφιλελεύθερη αγορά-σούπερ μάρκετ τίτλων και πιστοποιήσεων για φοιτητές πελάτες με βαθιές τσέπες και σε έδαφος εύφορο για μπίζνες από κάθε απατεώνα επιχειρηματία.

 

3) Αλλαγές στα προγράμματα σπουδών, την έρευνα και την κατεύθυνση των σπουδών.Κάθε πανεπιστήμιο και σχολή θα έχει έναν στρατηγικό σχεδιασμό με βάθος 4ετίας, για τη σύνδεση του πανεπιστημίου με την χρεωκοπημένη  αγορά και τις εκάστοτε επιχειρηματικές ανάγκες. Αυτό σημαίνει πώς τα προγράμματα σπουδών, η έρευνα, αλλά και ολόκληρο το ακαδημαϊκό έργο θα λειτουργούν με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. Προγράμματα-τμήματα-μεταπτυχιακά θα αλλάζουν ή θα καταργούνται αν δεν προσελκύσουν «επενδυτές» ή «χορηγούς. Το νομοσχέδιο περιλαμβάνει αμέτρητους τρόπους παρέμβασης ιδιωτικών επιχειρήσεων στις σπουδές ή στο ερευνητικό έργο, μέσω ίδρυσης Ξενόγλωσσων Προγραμμάτων επί πληρωμή, προγραμμάτων εξ αποστάσεως διδασκαλίας που μειώνουν περαιτέρω τις δαπάνες (μείωση προσωπικού, εξοπλισμού, υποδομών, κατάργηση συγκραμάτων κ.λπ.), ακόμα και μέσω της ένταξης των ιδρυμάτων σε εταιρικά σχήματα!

 

4) Διάλυση πτυχίων, επαγγελματικών και εργασιακών δικαιωμάτων. Τα πτυχία μας διαλύονται με τη θέσπιση προγραμμάτων σπουδών –  «σουπών», που δεν θα έχουν συγκεκριμένο γνωστικό-επιστημονικό αντικείμενο, ούτε κατοχυρώνουν συγκεκριμένα επαγγελματικά δικαιώματα. Οι φοιτητές θα μπορούν να «επιλέγουν» πολλαπλά προγράμματα σπουδών μέσα σε ένα τμήμα, κοινά προγράμματα μεταξύ 2 ή παραπάνω σχολών ή τμημάτων, εισαγωγή δευτερευόντων κατευθύνσεων από άλλα τμήματα και ακόμη μεγαλύτερη διεύρυνση της σημασίας της πρακτικής άσκησης. Παράλληλα δίνεται η δυνατότητα ίδρυσης 2ετών ή άλλων σύντομων προγραμμάτων, που στρώνουν το χαλί για μια ουσιαστική μετατροπή του πανεπιστημίου σε αγορά τίτλων – πιστοποιήσεων δεξιοτήτων, μόνο για φοιτητές πελάτες που θα μπορούν να πληρώνουν δίδακτρα. Οι φτωχότεροι φοιτητές καταδικάζονται σε ταξικό αποκλεισμό από την τριτοβάθμια εκπαίδευση ή σε ένα ατέλειωτο κυνήγι τίτλων, μαζεύοντας Διδακτικές Μονάδες (ECTS). Επιπλέον δημιουργείται μεγάλο πρόβλημα και στη συλλογική κατοχύρωση των δικαιωμάτων, τόσο για τους φοιτητές, όσο και μετέπειτα στους εργασιακούς χώρους. Σε συνδυασμό με τη γιγάντωση του Νέου Συστήματος Εκμετάλλευσης δίνουν πλήρη ελευθερία στους εργοδότες να αξιοποιήσουν τους μη ισοδύναμους τίτλους σπουδών για επιβάλουνατομικές συμβάσεις-λάστιχο.

 

5) Επαναφορά των ΤΕΙ και «απελευθέρωση» των καταργήσεων- συγχωνεύσεων σχολών. Η «αλλαγή»έρχεται χωρίς διευκρινήσεις για το τί θα απογίνουν τα δικαιώματα των φοιτητών σε αυτά τα τμήματα. Το σίγουρο είναι πώς η συνεχής υποβάθμιση των ΤΕΙ και η επιδίωξη να απαλλαγεί το κράτος από την οποιαδήποτε χρηματοδότηση προς αυτά αφήνουν ένα θολό και δυσοίωνο τοπίο για  το μέλλον αυτών των ιδρυμάτων. Αποτελεί ένα σημαντικό βήμα για την παραπέρα υποβάθμιση τους, μέσω της μείωσης της χρηματοδότησης και του κλεισίματος τμημάτων. Πέρα από όλα αυτά, πλέον με τον νέο Νόμο Πλαίσιο, κάθε τμήμα/σχολή/ίδρυμα μπορεί ανά πάσα στιγμή να συγχωνεύεται/μετατοπίζεται/καταργείται με ένα προεδρικό διάταγμα, αδιαφορώντας για το τι θέλουν οι φοιτητές, ακόμα και οι μέχρι τώρα διοικήσεις των τμημάτων.

 

6) Εξίσωση πτυχίων ΑΕΙ με Ιδιωτικά κολλέγια-πανεπιστήμια του εξωτερικού. Προχωρά ακόμη περισσότερο η εξίσωση των πτυχίων των δημόσιων ΑΕΙ με τα κολλέγια. Η Κεραμέως αλλάζοντας το πλαίσιο αναγνώρισης των πτυχίων που προέρχονται από το εξωτερικό, διευκολύνει την απόκτηση επαγγελματικών δικαιωμάτων από απόφοιτους ιδιωτικών πανεπιστημίων και μάλιστα, ενώ παράλληλα διαλύει κάθε συνοχή στα δικαιώματα που παρέχουν τα ελληνικά πανεπιστήμια. Προς το παρόν δεν έχει ανακοινωθεί κάτι όσον αφορά τα ελληνικά κολλέγια, αλλά μόνο το γεγονός ότι δύναται να αναγνωριστεί ακόμη και ένα πτυχίο που αποκτήθηκε από κολλέγιο του εξωτερικού με τηλεκπαίδευση, δείχνει ότι το Υπουργείο κλείνει επικίνδυνα το μάτι στους ιδιώτες εμπόρους «γνώσης». Αυτό το μέτρο, σε συνδυασμό με την ίδρυση ξενόγλωσσων προγραμμάτων με δίδακτρα, καταργεί άμεσα το άρθρο 16 του συντάγματος που κατοχυρώνει την υποχρεωτική δημόσια και δωρεάν παιδεία.

 

7) Εφαρμογή του δόγματος «Νόμος και Τάξη». Το Πανεπιστήμιο Α.Ε. και οι αγώνες, οι σύλλογοι, οι ελευθερίες και τα δικαιώματα των φοιτητών είναι ασυμβίβαστες έννοιες. Η προσπάθεια να διασφαλιστεί το τσάκισμα του Δημόσιου-Δωρεάν Πανεπιστημίου θα επιχειρηθεί με την είσοδο της ΟΠΠΙ στις σχολές και με την εγκαθίδρυση ενός πλαισίου λειτουργίας πλήρως αντιδραστικού που στοχεύει να τρομοκρατήσει τους φοιτητές και να κάμψει τις αντιδράσεις και τους αγώνες της νεολαίας. Αυτό το πλαίσιο περιλαμβάνει ελεγχόμενη είσοδο στα ΑΕΙ, πειθαρχικές διώξεις και ποινές για αδικήματα που φωτογραφίζουν: Συλλογικές διαδικασίες όπως συνελεύσεις, συντονιστικά, κινητοποιήσεις, παρεμβάσεις, καταλήψεις, ακόμη και εκδηλώσεις που «δεν συνάδουν με τον σκοπό του νέου πανεπιστημίου». Η μεγάλη γκάμα των ποινών περιλαμβάνει απαγόρευση συμμετοχής στις εξετάσεις, αφαίρεση φοιτητικής ιδιότητας προσωρινά ή και οριστική διαγραφή (!), εξώσεις από τις φοιτητικές εστίες κ.ά.

Δεύτερον, ιδρύονται σε όλα τα ΑΕΙ «Μονάδες Ασφάλειας και Προστασίας» που έχουν σκοπό να εφαρμόσουν, επεκτείνουν και εμπλουτίσουν τις νομοθεσίες περί ελεγχόμενης εισόδου, «φύλαξης» των υποδομών του ιδρύματος και οφείλουν να διασφαλίζουν την απρόσκοπτη λειτουργία του, δηλαδή το πώς θα εμποδιστεί η κάθε παρέμβαση, πίεση των φοιτητών προς την διοίκηση ή το υπουργείο. Επιπλέον δίνεται ιδιαίτερο βάρος στην εγκατάσταση σύγχρονων συστημάτων καταγραφής ήχου και εικόνας, ανιχνευτές μετάλλων κ.ά. και στην ίδρυση «Κέντρου Ελέγχου και Λήψης Σημάτων και Εικόνων» που θα φακελώνει όποιον φοιτητή αντιδρά και θα φέρνει τα ΜΑΤ στις σχολές μας σε περίπτωση «ανάγκης».

Δεν πρέπει να επιτρέψουμε την κατάργηση του Δημόσιου-Δωρεάν Πανεπιστημίου. Δεν πρέπει να επιτρέψουμε να μας πετάξουν εκτός εκπαίδευσης. Η δημόσια δωρεάν εκπαίδευση είναι κατάκτησή μας και όχι κάτι που μας χαρίστηκε. Να οργανώσουμε την αντεπίθεσή μας άμεσα, βάζοντας τα θεμέλια για έναν ανυποχώρητο αγώνα διαρκείας κόντρα στις λογικές ανάθεσης, σε «συμβολικές κινήσεις» και στα αέναο κυνήγι των πρυτανικών διοικήσεων, που μάλιστα κρύβονται όταν οι φοιτητές κινητοποιούνται στις πρυτανείες. Χρειαζόμαστε την αναγέννηση των Φοιτητικών μας Συλλόγων, δομές αυτοοργάνωσης και μαχητικά μέσα πάλης, αυτός είναι ο μοναδικός τρόπος για να ενώσουμε το φοιτητικό κίνημα και να μπλοκάρουμε τη ψήφιση του νέου Νόμου  Πλαισίου, ως ένα πρώτο βήμα για να διώξουμε τη λαομίσητη κυβέρνηση Μητσοτάκη.