Η Μαύρη Βίβλος ΝΑΤΟ – ΗΠΑ – ΕΕ

Η Μαύρη Βίβλος των ΝΑΤΟ – ΗΠΑ – ΕΕ

Οι μακελάρηδες των λαών δεν μπορούν να μιλούν στο όνομα της δημοκρατίας και της ειρήνης

 

Με απύθμενο κυνισμό και υποκρισία, οι αιματοβαμμένοι ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ, με τη συνδρομή των λακέδων της ΕΕ, έχουν ξεκινήσει μια εκστρατεία «υπεράσπισης της Ειρήνης, των Ανθρώπινων Δικαιωμάτων», υπέρ της ιερότητας του «απαραβίαστου των κρατικών συνόρων», κατά της «τυραννίας του Πούτιν». Ρίχνονται στην μάχη εναντίον των «αυταρχικών καθεστώτων» της Ανατολής, όπως δήλωσε, ο φιλοπόλεμος Μπάιντεν. Με περίσσιο θράσος, στο όνομα της στήριξης του Ουκρανικού Λαού (τον οποίο βέβαια θυσιάζουν χωρίς ενδοιασμό σε μια ιμπεριαλιστική σύγκρουση), αυτοί οι «δημοκράτες» στέλνουν τόνους πολεμικού εξοπλισμού ως «ανθρωπιστική βοήθεια» στην κυβέρνηση-μαριονέτα του Κιέβου. Την ιδια στιγμή, οι κυρώσεις που επιβάλλουν (στην πραγματικότητα ένας ολοκληρωτικός οικονομικός πόλεμος) θα χειροτερεύσουν την οικονομική κρίση και τους ανταγωνισμούς, θα τσακίσουν ακόμα περισσότερο το βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων, της νεολαίας και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων όλου του κόσμου.

Αυτό που αποκρύπτουν όμως (ακόμα και με την επιβολή λογοκρισίας στο διαδίκτυο και στα ΜΜΕ) είναι ότι ο Αμερικάνικος Ιμπεριαλισμός και το ΝΑΤΟ μετά το τέλος του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου επεμβαίνουν, καταπατούν σύνορα χωρών, επιβάλουν δικτατορίες και κυβερνήσεις μαριονέτες, αφήνοντας εκατομμύρια νεκρούς σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη. Οι ΗΠΑ έχουν συμμετέχει με άμεσο ή έμμεσο τρόπο σε όλες τις στρατιωτικές επιχειρήσεις-πραξικοπήματα που επιχειρήθηκαν, σπέρνοντας τον όλεθρο του πολέμου και του θανάτου. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία (τα πραγματικά νούμερα είναι ακόμα μεγαλύτερα), μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι δυτικοί ιμπεριαλιστές ευθύνονται για τον θάνατο μεταξύ 20 και 30 εκατομμυρίων ανθρώπων σε πολέμους και συγκρούσεις διάσπαρτες σε όλο τον κόσμο. Πάντα με την γνωστή γκεμπελική προπαγάνδα για την «υπεράσπιση της δημοκρατίας», των ιδανικών της «πολιτισμένης δύσης» απέναντι στους «βάρβαρους δικτάτορες» της Ανατολής και την αποφυγή του Κομμουνιστικού «κινδύνου».

Από το 1945 μέχρι το 1990, οι ΗΠΑ, στην προσπάθεια εδραίωσης της παγκόσμιας κυριαρχίας τους και στα πλαίσια του ψυχρού πολέμου, ενορχήστρωσαν και πρωταγωνίστησαν σε μια σειρά πολύνεκρων πολέμων και επεμβάσεων, που προκάλεσαν ανυπολόγιστες καταστροφές. Συμμετείχαν στον Πόλεμο της Κορέας (1950), στον πόλεμο του Βιετνάμ (1967), στον ελληνικό εμφύλιο πόλεμο 1945-1947 με την αποστολή εξοπλισμού (χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά η βόμβα Ναπάλμ) και στρατηγών που εκπαίδευσαν τον αστικό στρατό και οργάνωσαν την αντίδραση. Προσπάθησαν να ανατρέψουν το εργατικό κράτος της Κούβας, οργάνωσαν πραξικοπήματα και στήριξαν αντιδραστικά καθεστώτα και δικτατορίες:

– Στην Ελλάδα, το μετεμφυλιακό, αντικομμουνιστικό καθεστώς μετά το 1949 και βέβαια με την στήριξη της χούντας των συνταγματαρχών 1967-1974.

– Στη Λατινική Αμερική: Γουατεμάλα (ενορχήστρωσαν το πραξικόπημα του 1954), Βραζιλία, Βολιβία, Αργεντινή κ.λπ. με πιο γνωστή, φυσικά, την επιβολή της αιμοσταγούς χούντας Πινοσέτ στη Χιλή το 1973.

– Στην Αφρική: η πιο γνωστή περίπτωση είναι η δολοφονία του αγωνιστή Πατρίς Λουμούμπα στο Κονγκό και επιβολή δικτατορίας (1961).

Στη Μέση Ανατολή και στην Ασία, εκτός από τον πόλεμο στο Βιετνάμ, ξεχωρίζει η επιβολή της αιματοβαμμένης δικτατορίας του Σουχάρτο στην Ινδονησία του 1965, όπου σφαγιάστηκαν πάνω από 1 εκ. κομμουνιστές, εργαζόμενοι, αγωνιστές του εργατικού και λαϊκού κινήματος, καθώς και μέλη των οικογενειών τους (βλ. το άρθρο Ινδονησία 1965: ιδιαιτερότητα και μέγεθος μιας υποδειγματικής καταστροφής, https://www.okde.gr/archives/15569).

Ακόμα δεν πρέπει να ξεχνιέται το πραξικόπημα στο Ιράκ (1953, ανατροπή του Μοσάντεκ, με την αμερικανική επιχείρηση «Αίαντας»), αλλά και η μακρόχρονη στήριξη στο άγριο, τυραννικό καθεστώς του Σάχη στο Ιράν (ανατράπηκε με τη μεγάλη λαϊκή επανάσταση του 1979).

Από τα αμέτρητα εγκλήματα που έχει διαπράξει ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός, ξεχωρίζει η σφαγή στο Μι Λάι του Βιετνάμ το 1968 (Mỹ Lai): 504 κάτοικοι του χωριού ανάμεσα τους γυναίκες, παιδιά και ηλικιωμένοι σφαγιάστηκαν από αμερικανούς στρατιώτες, αφού πρώτα βιάστηκαν και κακοποιήθηκαν.

Νεκροί, γυναίκες και παιδιά από την σφαγή του Μι Λάι στοιβαγμένοι στον δρόμο

 

Στην Ευρώπη, το ΝΑΤΟ διατηρούσε σε όλη τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου την επιχείρηση «Κόκκινη Προβιά» (Gladio), με κρυψώνες όπλων, επιχειρησιακά σχέδια, πράκτορες και οπλισμένους πυρήνες που θα δρούσαν, μαζί με τις αστικές δυνάμεις και τους ακροδεξιούς, σε περίπτωση «αποσταθεροποίησης» και «κινδύνου κατάληψης της εξουσίας από τους κομμουνιστές».

Μετά το 1991 και την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, οι ιδεολόγοι της αστική τάξης βιάστηκαν να κηρύξουν το «τέλος της ιστορίας», τον «αμερικάνικο αιώνα» και τη μετάβαση σε μια ειρηνική περίοδο. Όμως το ΝΑΤΟ όχι μόνο δεν καταργήθηκε, αλλά διευρύνθηκε και καθόρισε για τον εαυτό του έναν νέο ρόλο. Αυτόν του παγκόσμιου νομοθέτη-κριτή και χωροφύλακα. Η κρίση του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος που ξεκίνησε στις αρχές του 1970 και η αλλαγή του συσχετισμού των ταξικών δυνάμεων σε βάρος του προλεταριάτου, έδωσε το έναυσμα στον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό να αναπτύξει το δόγμα της Νέας Τάξης Πραγμάτων: «όποιος δεν είναι μαζί μας,είναι εχθρός μας». Πλέον δεν ίσχυε ούτε η εθνική ανεξαρτησία των κρατών ούτε η εδαφική τους ακεραιότητα, όταν απειλούνταν ζωτικά συμφέροντα των ιμπεριαλιστών.

Το σύνολο των δυτικών ιμπεριαλιστών, με επικεφαλής τις ΗΠΑ, θα επιχειρήσουν άμεσα να αρπάξουν όλες εκείνες τις περιοχές (παρθένο έδαφος προς εκμετάλλευση και πλιάτσικο για τις πολυεθνικές και τις ελίτ) που άφηνε πίσω του ο «υπαρκτός σοσιαλισμός» μετά από την καπιταλιστική παλινόρθωση. Ξεκίνησαν έναν νέο γύρο αιματηρών συγκρούσεων, αρχικά μάλιστα στην καρδιά της Ευρώπης.

Με στόχο την διείσδυση στα Βαλκάνια, εκμεταλλευόμενοι τις διαιρέσεις στο εσωτερικό της πρώην ενιαίας Γιουγκοσλαβίας, έβαλαν μπροστά μια εκστρατεία διαρκείας, από 1990, για τον διαμελισμό της. Το 1994 με το Σύμφωνο της Ουάσινγκτον και την άμεση στρατιωτική συμμετοχή των ΗΠΑ και ΝΑΤΟ, ξεκίνησε μία οδυνηρή εμφύλια σύρραξη, που χαρακτηρίστηκε από ακραίες ωμότητες και ιδιαίτερα από ένα άγριο ανθρωποκυνηγητό των Σερβοβόσνιων. Οι συγκρούσεις κλιμακώθηκαν το 1999 και στις 24 Μαρτίου το ΝΑΤΟ ξεκίνησε να βομβαρδίζει τη Σερβία επί 78 μέρες. Ο απολογισμός των καταστροφών είναι αμείλικτος: 3.000 θύματα, καταστροφές σχολείων, νοσοκομείων, εργοστασίων, δρόμων, αεροδρομίων. Πάνω από 1,5 εκ. Κοσσοβάροι πρόσφυγες, πάνω από 200 σέρβικες πόλεις βομβαρδισμένες κ.ά.

Το 2001 ξεκινάει ο λεγόμενος πόλεμος κατά της τρομοκρατίας, μετά την επίθεση στους δίδυμους Πύργους στις 11 Σεπτέμβρη. Ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός προσπάθησε με «φυγή προς τα εμπρός» να ξεπεράσει την αμφισβήτηση της παγκόσμιας ηγεμονίας του και να επικρατήσει έναντι των ανταγωνιστών του (ΕΕ, Ιαπωνία και πλέον Κίνα). Με πρόσχημα ακόμα μία φορά τη διασφάλιση της δημοκρατίας και τη νίκη απέναντι στην τρομοκρατία, εξαπέλυσαν (οι δυτικοί) – κόντρα σε κάθε έννοια διεθνούς δικαίου, το οποίο σήμερα επικαλούνται– μια σύγχρονη σταυροφορία στη Μέση Ανατολή που διήρκησε περίπου 20 χρόνια. Ξεκίνησε με την εισβολή στο Αφγανιστάν το 2001 (με τη συμμετοχή και των ευρωπαίων ιμπεριαλιστών) και συνεχίστηκε με την εισβολή στο Ιράκ (2003), την στήριξη της γενοκτονίας των Παλαιστινίων από τους σιωνιστές του Ισραήλ, του λαού της Υεμένης από τη Σαουδική Αραβία, την έμμεση συμμετοχή στον εμφύλιο πόλεμο της Συρίας κ.ά.

Έγιναν αμέτρητες άλλες επεμβάσεις, σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του κόσμου (Σομαλία, Φιλιππίνες, Λιβύη). Ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός ενίσχυσε τους εθνικισμούς, εκπαίδευσε και χρηματοδότησε φονταμενταλιστικές οργανώσεις (ISIS κ.α.), καλλιέργησε-ενίσχυσε θρησκευτικές διαιρέσεις, στήριξε αντιδραστικά καθεστώτα (Σαουδική Αραβία, Ισραήλ, δικτατορία Σίσι στην Αίγυπτο). Το κόστος του πολέμου «κατά της τρομοκρατίας»: 8 τρισ. δολάρια και 900.000 θάνατοι. Μέχρι και σήμερα οι λαοί της περιοχές πληρώνουν ακριβά τα δεινά, από τις καταστροφές και την «καμένη γη» που άφησε πίσω του ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός.

Ωστόσο, η πολιτική αυτή απέτυχε, οδηγώντας ουσιαστικά σε αποδυνάμωση των ΗΠΑ (όπως φάνηκε, μεταξύ άλλων, από την ταπεινωτική ήττα όλων των δυτικών ιμπεριαλιστών στο Αφγανιστάν το καλοκαίρι του 2021), ενίσχυσε τις λεγόμενες «αναδυόμενες δυνάμεις» και ιδιαίτερα την Κίνα, η οποία αναδείχτηκε σε κύριο ανταγωνιστή τους. Η εκ τον βάθρων αλλαγή στο ιμπεριαλιστικό-καπιταλιστικό σύστημα, με τη μετατόπιση του κέντρου βάρους προς την Ανατολή, κάνει τους δυτικούς ιμπεριαλιστές και πρώτες τις ΗΠΑ πιο επιθετικούς και επικίνδυνους από πότε. Γι’ αυτό τα τελευταία χρόνια προβαίνουν όλο και περισσότερο σε τυχοδιωκτικές ενέργειες, που δημιουργούν τεράστιους κινδύνους για την ανθρωπότητα. Ο πόλεμος στην Ουκρανία αποτελεί μόνο ένα πρελούδιο και ταυτόχρονα μια καμπή στη συνολική σύγκρουση που έχει εξαπολύσει ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός, επικεφαλής του «δυτικού στρατοπέδου», σε όλο τον κόσμο.

Η τερατώδης πολεμική μηχανή των ΗΠΑ

Οι επαναστάτες μαρξιστές παλεύουν ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, χωρίς να διαλέγουν τον «καλό» ή «κακό» ιμπεριαλιστή, τους «καλούς» ή «κακούς» εξοπλισμούς, πυρηνικά όπλα, επεμβάσεις και πολέμους. Επειδή όμως ο λαός μας βρίσκεται κάτω από μια κυβέρνηση και μια αστική τάξη/ελίτ, οι οποίες πρωτοστατούν σε επιθετικότητα από τις γραμμές του «δυτικού στρατοπέδου», είναι χρήσιμο να κάνουμε μια σύγκριση. 

Οι ΗΠΑ σήμερα έχουν ήδη το 40% των εξοπλιστικών δαπανών και το ποσοστό αυξάνεται μετά την πρόσφατη επιπλέον χρηματοδότηση που ενέκρινε η κυβέρνηση Μπάιντεν. Έχουν 1.100 βάσεις σε 110 χώρες ανά τον πλανήτη. Διαθέτουν ένα απέραντο, οργουελιανό σύστημα ηλεκτρονικής παρακολούθησης των τηλεπικοινωνιών και δυνατότητες διεξαγωγής κυβερνο-επιθέσεων και κυβερνο-πολέμων σε ζωτικές επικοινωνίες και υποδομές, καθώς και την εκτεταμένη δυνατότητα να κάνουν χρήση μη επανδρωμένων αεροσκαφών (drones). Εκτός από τις «ειδικές» επιχειρήσεις της CIA (οργάνωση πραξικοπημάτων, συντονισμός ακροδεξιών και φασιστικών ομάδων, στρατολόγηση «εθελοντών» κ.λπ.), οι ΗΠΑ έχουν εξαπολύσει των ολοκληρωτικό πόλεμο των κυρώσεων και εμπάργκο ενάντια σε 40 χώρες, με αποτέλεσμα ολόκληροι πληθυσμοί να εξοντώνονται από έλλειψη φαρμάκων και τροφίμων, την έλλειψη ρεύματος, νερού κ.λπ. Τέλος, με πρόσοψη τις «ανθρωπιστικές επεμβάσεις» του ΟΗΕ διατηρούν δυνάμεις κατοχής π.χ. στην Αϊτή, όπου έχουν σπείρει το χάος και τον όλεθρο.

Επί προεδρίας Ομπάμα, οι ΗΠΑ διεξήγαγαν 7 ταυτόχρονους πολέμους. Η διακυβέρνηση Μπάιντεν, σε μια αναφορά της στο Κογκρέσο, κατέγραψε 158 χώρες όπου σήμερα εξελίσσονται στρατιωτικές επιχειρήσεις των ΗΠΑ. Μόνο η διοίκηση AFRICOM του αμερικάνικου στρατού διεξάγει σήμερα στρατιωτικές επιχειρήσεις σε 53 αφρικανικές χώρες. (*)

Αυτοί οι μακελάρηδες-σφαγείς των λαών, καμία ευαισθησία δεν έχουν για την δημοκρατία, τα δικαιώματα και την ελευθερία. Αντιθέτως είναι πρόθυμοι να θυσιάσουν τα πάντα όταν θίγονται τα συμφέροντα των πολυεθνικών και των ελίτ. Αναβιώνουν τον ρατσισμό, την ακροδεξιά, τον φασισμό και ενισχύουν διαρκώς την αντιδημοκρατική αναδίπλωση, με την οικοδόμηση ενός κράτους έκτακτης ανάγκης. Οι ΗΠΑ μαζί με το ΝΑΤΟ και τους ιμπεριαλιστές της ΕΕ είναι οι μεγαλύτεροι εγκληματίες στην ιστορία της ανθρωπότητας. Αποτελούν τους πιο επικίνδυνους ιμπεριαλιστές και τον κύριο εχθρό του εργατικού κινήματος. Σε αυτή την βάση πρέπει να αναπτυχθεί ένα αντιπολεμικό κίνημα, για να βάλει φρένο στα θανάσιμα παιχνίδια των ιμπεριαλιστών, μακριά από την λογική των ίσων αποστάσεων, που ηθελημένα ή άθελα δίνουν άφεση αμαρτιών στην δύση και αποπροσανατολίζουν το αντιπολεμικό κίνημα.

 

(*) Η Κίνα σήμερα διαθέτει μόνο μία στρατιωτική βάση εκτός των συνόρων της (στο Τζιμπουτί, στο Κέρας της Αφρικής). Η Ρωσία διατηρεί λιγότερες από δέκα, κυρίως στο έδαφος της πρώην ΕΣΣΔ και μία στη Συρία. Είμαστε ενάντια σε όλους τους ιμπεριαλιστές – αλλά είναι απαραίτητο να θυμόμαστε πόσο φονικοί είναι οι «δικοί μας»! Και να βοηθάμε το αντιπολεμικό κίνημα να προσανατολιστεί αντίστοιχα!