Να οργανωθούμε για να σταματήσουμε την άνοδο των τιμών

Να οργανωθούμε για να σταματήσουμε την άνοδο των τιμών

Είναι ζήτημα ζωής ή θανάτου!

Από την Εργατική Πάλη Σεπτεμβρίου

Σε μια περίοδο πολύ δύσκολη για το εισόδημα των εργαζομένων και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων έρχονται να προστεθούν, με σταθερά ανοδική πορεία το πρώτο εξάμηνο του 2021 και μέχρι σήμερα, οι αυξήσεις τιμών σε αγαθά πρώτης ανάγκης και κυρίως του ρεύματος. Συνολικά ο δείκτης τιμών καταναλωτή στην Ελλάδα αυξήθηκε το πρώτο εξάμηνο του 2021 κατά 3% (ξεκινώντας από -2% τον Ιανουάριο και φτάνοντας στο 1% τον Ιούνιο και 1,4% τον Ιούλιο).

Μόνο για τον Ιούνιο οι αυξήσεις σε σχέση με πέρυσι ήταν στα βασικά είδη διατροφής: κρέας (17%), πατάτα (8,6%), βρώσιμα έλαια εκτός ελαιολάδου (15%), νωπά ψάρια (4,1%), με τα τυριά, πουλερικά και νωπά λαχανικά να ακολουθούν. Η αύξηση των τιμών σε ηλεκτρισμό, φυσικό αέριο και πετρέλαιο θέρμανσης έφτασε στο 4,2% αλλά και σε καύσιμα και λιπαντικά, καινούργια αυτοκίνητα, εισιτήρια μεταφοράς επιβατών με αεροπλάνο, φτάνει στο 5,8%. Η άνοδος των τιμών που αναμένεται ακόμη και μέσα στον Σεπτέμβρη είναι τρομακτική, σύμφωνα με την ίδια την κυβέρνηση αναμένονται αυξήσεις ακόμη και 50% στα τιμολόγια του ρεύματος, η τιμή του ψωμιού στο 1,20 ευρώ και του καφέ στα 5 ευρώ!

Το μεγάλο «πάρτι» στην αγορά ενέργειας

Η προσπάθεια από τους νεοφιλελεύθερους τα τελευταία χρόνια για την πλήρη ιδιωτικοποίηση του ρεύματος, με ιδιώτες «παραγωγούς» ηλεκτρικής ενέργειας, την πλήρη ιδιωτικοποιήση της ΔΕΗ και ιδιώτες «παρόχους» ενέργειας οδήγησε στην πλήρη απελευθέρωση των τιμών. Το νέο «Χρηματιστήριο Ενέργειας», το οποίο αφορά τις χονδρεμπορικές τιμές ρεύματος μετατρέπει την παροχή ενέργειας και την προστασία του περιβάλλοντος σε μια αγορά πρόσφορη για την λεηλασία του εισοδήματος των εργαζόμενων και φτωχών λαϊκών μαζών. Ταυτόχρονα, το πολυδιαφημισμένο πρόγραμμα της ΕΕ για την «Πράσινη Ανάπτυξη» (Green Deal), που οι καπιταλιστές δηλαδή οι υπαίτιοι για την καταστροφή του περιβάλλοντος, «εφηύραν» για την δήθεν προστασία του, στην πράξη σημαίνει μια σειρά από μεγάλες αυξήσεις στις τσέπες μας. Οι «σωτήρες» μας, για να μειώσουν την εκπομπή ρύπων διοξειδίου του άνθρακα, επιβάλλουν στη ΔΕΗ αυξημένα τέλη για την εκπομπή του ανά τόνο. Αυτή την αύξηση την μετακυλύουν στους λογαριασμούς μας με αυτόματο τρόπο. Με άλλα λόγια μας χρεώνουν την «προστασία» του περιβάλλοντος που η δική τους δραστηριότητα καταστρέφει.

Την ίδια στιγμή, ο Χατζηδάκης, ως υπουργός Εργασίας, ανακοίνωνε την «συνετή» αύξηση του κατώτατου μισθού κατά 2% από 1η Γενάρη 2022. Αύξηση πραγματική κοροϊδία αφού ούτε ποσοτικά αλλά ούτε καν χρονικά δεν μπορεί να καλύψει τις ανάγκες που δημιουργούνται από την άνοδο των τιμών που έχουν ήδη ένα εξάμηνο που αυξάνονται και αναμένεται μέσα στον επόμενο μήνα να εκτοξευθούν. Ειδικά αν αναλογιστούμε ότι ο ίδιος «γαλαντόμος» υπουργός ήταν που σε όλους τους τόνους ως υπουργός Ενέργειας πριν λίγους μήνες μας υπόσχονταν ότι το άνοιγμα του ανταγωνισμού στην αγορά ενέργειας θα σήμαινε πτώση των τιμών.

Οι παραπάνω αυξήσεις των τιμών, οφείλονται:

  1. Στην αύξηση του γενικού δείκτη τιμών παραγωγού στη βιομηχανία, με τον μέσο Γενικό Δείκτη του δωδεκαμήνου Αυγούστου 2020 – Ιουλίου 2021, σε σύγκριση με τον μέσο Γενικό Δείκτη του δωδεκαμήνου Αυγούστου 2019 – Ιουλίου 2020, να αυξάνεται κατά 1,1%. Πρακτικά, αυτό σημαίνει την αύξηση του κόστους παραγωγής της εγχώριας βιομηχανίας και κατά συνέπεια την αύξηση της τιμής πώλησης των εμπορευμάτων.
  2. Στην ανατίμηση διεθνώς των πρώτων υλών. Οι ετήσιες αυξήσεις στις διεθνείς τιμές πρώτων υλών είναι τρομακτικές: προπάνιο (83%), φυσικό αέριο (82%), βενζίνη (53%), πετρέλαιο θέρμανσης (46%), καφές (49%), βρώμη (40%), ζάχαρη (28%), πουλερικά (36%), χοιρινό (28%), μοσχάρι (15%), κ.α. ενώ στις βιομηχανικές πρώτες ύλες: άνθρακας (117%), λίθιο (99%), ανθρακικό νάτριο (74%).
  3. Την τεράστια οικονομική κρίση που πυροδοτήθηκε από την πανδημία το 2019-20 και τα καταστροφικά «lockdown» της παγκόσμιας οικονομίας. Οι νεοφιλελεύθεροι καπιταλιστές προσπαθούν για άλλη μια φορά να φορτώσουν την κρίση τους στις δικές μας τσέπες.
  4. Για τον ελληνικό καπιταλισμό, η εκτεταμένη καταστροφή που έχει υποστεί η παραγωγική του βάση καθ’ όλη την διάρκεια του μακρού κύματος κάμψης του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος και ειδικότερα την τελευταία μνημονιακή δεκαετία, τον καθιστά εξαιρετικά ευάλωτο στις διεθνείς διακυμάνσεις των τιμών. Έχοντας φτάσει να εισάγει μία τεράστια γκάμα εμπορευμάτων, ακόμη και πρώτων υλών και αγροτικών προϊόντων, ο ελληνικός καπιταλισμός γίνεται ο τελικός αποδέκτης αυτών των αυξήσεων των τιμών. Η κερδοσκοπία των κεφαλαίων που δραστηριοποιούνται σε αυτόν πραγματοποιείται κυρίως μέσω της αφαίμαξης των εργατικών και λαϊκών νοικοκυριών με την αύξηση των τιμών (και την δημιουργία καρτέλ για την διατήρησή τους σε υψηλά επίπεδα) αφού δεν μπορούν να πετύχουν κέρδη στον διεθνή ανταγωνισμό.

Η κερδοσκοπία αυτή αντικειμενικά αυξάνει την κοινωνική πίεση. Η αφαίμαξη των εργατικών και φτωχών λαϊκών νοικοκυριών μετά από μία δεκαετία μνημονικών πολιτικών, με θηριώδη ποσοστά ανεργίας, μειώσεις μισθών και επιδομάτων, εξάντληση καταθέσεων και περιορισμό της κατανάλωσης σε βασικά είδη ανάγκης θα οδηγήσει σε αύξηση της οργής και της δυσαρέσκειας των μαζών. Αυτή την δίκαιη οργή και δυσαρέσκεια πρέπει να την μετατρέψουμε σε αγώνες για να τσακίσουμε την ακρίβεια, την φτώχεια και την εξαθλίωση, να οργανωθούμε σε γειτονιές και χώρους δουλειάς, να παλέψουμε για να ανατρέψουμε την κυβέρνηση που την νομοθετεί και την επιβάλει, μια χούφτα καπιταλιστών που μας καταδικάζει σε αυτήν. Για εμάς είναι πια ζήτημα επιβίωσης – ζήτημα ζωής και θανάτου!