ΝΑ ΕΠΑΝΑΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΕΙ ΑΜΕΣΑ ΤΟ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ ΤΗΣ ΒΙΟ.ΜΕ

Ενάντια στα λουκέτα των Εργοδοτών – καταλήψεις και Εργατικός Έλεγχος

Η ΟΚΔΕ (Οργάνωση Κομμουνιστών Διεθνιστών Ελλάδας) στηρίζει τους εργαζόμενους και το σωματείο της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής, που μέσα από δύσκολες συνθήκες, απλήρωτοι από τον Μάιο του 2011 και σε επίσχεση εργασίας με μεγάλα προβλήματα επιβίωσης, παλεύουν να διατηρήσουν το εργοστάσιο (που εγκατέλειψε η ιδιοκτησία) ζωντανό και τους εργαζόμενους με αξιοπρέπεια και εργασία.

Ο αγώνας των εργαζομένων της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής μπορεί και πρέπει να γίνει αγώνας όλων των εργαζομένων αλλά και της συντριπτικής πλειοψηφίας της κοινωνίας. Απέναντι στην στάση πληρωμών και επενδύσεων που έχουν κηρύξει τα αφεντικά, απέναντι στη φυγή κεφαλαίων και την εγκατάλειψη των εργοστασίων ή των επιχειρήσεων, η επαναλειτουργία αυτών των εργοστασίων και επιχειρήσεων με εργατικό έλεγχο, αποτελεί τη μοναδική λύση, για να μη πεθάνουν από την πείνα οι εργαζόμενοι, οι οικογένειές τους αλλά και συνολικά η κοινωνία. Η εθνικοποίηση των εργοστασίων (ή και ολόκληρων κλάδων) με εργατικό έλεγχο, χωρίς καμιά αποζημίωση προς τους εργοδότες, αλλά και η δήμευση των περιουσιών όσων τα εγκαταλείπουν, πρέπει να είναι η απάντηση του εργατικού κινήματος απέναντι στο κλείσιμο των εργοστασίων, στο ρήμαγμα της παραγωγής. Έτσι μπορεί να ενοποιηθεί η εργατική τάξη αλλά και τα φτωχά λαϊκά στρώματα πάνω σ’ ένα σχέδιο μιας ριζικά διαφορετικής διαχείρισης της οικονομίας, σε ρήξη με το κεφάλαιο και το κράτος που το υπηρετεί.

Η χώρα πλέον έχει γεμίσει με εργοστάσια κουφάρια και σε αυτό ευθύνη έχουν όλες οι ηγεσίες του συνδικαλιστικού αλλά και του εργατικού κινήματος. Στην ίδια τη Θεσσαλονίκη (όπου και το εργοστάσιο της ΒΙΟ.ΜΕ.), είναι πολύ μακρύς ο κατάλογος των κλειστών εργοστασίων. Σήμερα, στην εποχή της κατάρρευσης του ελλ. καπιταλισμού το αίτημα της επαναλειτουργίας των εργοστασίων με εθνικοποίηση, είναι ακόμη πιο επίκαιρο και αναγκαίο.

Βέβαια, επειδή βρισκόμαστε σε μια περίοδο έκτακτης ανάγκης, πιθανόν να εφαρμοστούν και άλλες λύσεις, όπως συνεταιρισμοί στα πλαίσια εργατικής αυτοδιαχείρισης. Αυτό όμως κρύβει και πολλούς κινδύνους, μιας και γίνεται στα πλαίσια μιας οικονομίας καπιταλιστικής (και μάλιστα σε τρομακτική κρίση) και ενός κράτους αστικού, οπότε οι εργάτες κινδυνεύουν να μετατραπούν σε «υπεύθυνους» για την κακή πορεία της επιχείρησης και να επικρατήσει ανάμεσα τους η λογική του ανταγωνισμού και της αγοράς. Για να είναι ουσιαστική αυτή η προσπάθεια αυτοδιαχείρισης θα πρέπει να υπάρχουν οι παρακάτω προϋποθέσεις: α) οι εργαζόμενοι δεν θα πρέπει το μεγαλύτερο βάρος της προσπάθειας τους να το ρίξουν στην «αποτελεσματική λειτουργία/διαχείριση της επιχείρησης» αλλά στη γενίκευση του αγώνα για εθνικοποιήσεις κάτω από εργατικό έλεγχο, β) να διεκδικούν και να απαιτούν συνεχώς τη βοήθεια από το κράτος, για να μην αναγκαστούν να υποκύψουν στις τεράστιες δυνάμεις της αγοράς και του ανταγωνισμού, γ) να εφαρμόζουν τις αρχές της εργατικής δημοκρατίας στη διαχείριση της επιχείρησης, με την ενεργή συμμετοχή των ίδιων των εργαζομένων (συνελεύσεις κ.τ.λ.) προσπαθώντας συνεχώς να ξεπερνιούνται ανισότητες και αδικίες, τείνοντας προς την ισότητα των αμοιβών, δ) να υπερασπίζουν τις θέσεις εργασίας, τα δικαιώματα των εργαζομένων και ταυτόχρονα να συμμετέχουν ενεργά στην υπεράσπιση των κατακτήσεων της εργατικής τάξης και σε κάθε εργατικό αγώνα.

Η νίκη των εργαζομένων στη Βιομηχανική Μεταλλευτική θα είναι νίκη όλων μας. Γι’ αυτό είναι απολύτως αναγκαίο όλοι μαζί αλλά και ο κάθε ένας ξεχωριστά, να στηρίξουμε αυτόν τον αγώνα και να στηριχθούμε σ’ αυτόν.

Με ένα δίχτυ αλληλοβοήθειας και αλληλεγγύης, για τη δημοσιοποίηση του αγώνα αυτού, για να φτάσει παντού, σε σχολεία και σχολές, σε κάθε χώρο εργασίας και στις γειτονιές. Για να μαζευτούν τρόφιμα και χρήματα, αφού οι εργάτες, τα παιδιά τους και οι οικογένειές τους δεν ζούνε με αέρα, όπως απαιτούν αφεντικά, κυβέρνηση και Τρόικα. Για την περιφρούρηση του εργοστασίου, για την απεύθυνση σε άλλα εργοστάσια ώστε να κινηθούν ενιαία, για την δημιουργία τοπικά και πανελλαδικά επιτροπών αλληλεγγύης στον αγώνα αυτό, για ενωτικές, συντονισμένες, δυναμικές και μαζικές κινητοποιήσεις τοπικά και πανελλαδικά με στόχο την άμεση επαναλειτουργία του εργοστασίου υπό εργατικό έλεγχο.

Η μαζική συμμετοχή στη Γενική Απεργία της 26ης Σεπτεμβρίου, οι δυναμικές απεργιακές κινητοποιήσεις σε διάφορους κλάδους (Σκαραμαγκάς, δήμοι, νοσοκομεία), δείχνουν ότι βρισκόμαστε μπροστά σε ένα νέο κύμα πανεργατικού ξεσηκωμού ενάντια στα μέτρα εξόντωσης κυβέρνησης-τρόικας. Αυτή την οργή και διάθεση για ριζοσπαστικούς αγώνες από τους εργαζόμενους πρέπει και μπορούμε να εκμεταλλευτούμε, ώστε να επιβάλλουμε σε κυβέρνηση, αφεντικά και Τρόικα, την επαναλειτουργία της ΒΙΟ.ΜΕ., οικοδομώντας ένα τεράστιο κίνημα αλληλεγγύης και διεκδίκησης. Απέναντι στην κρίση και την χρεοκοπία: α) των δικαιωμάτων και της ζωής των εργαζομένων και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, β) της καπιταλιστικής οικονομίας, και μπροστά στην ανθρωπιστική κρίση που μας απειλεί, η λύση είναι οι πιο ενωτικοί, συντονισμένοι και αυτοοργανωμένοι αγώνες. Με στόχο τη Γενική Απεργία Διαρκείας, για να ρίξουμε την τρικομματική κυβέρνηση της Τρόικας και να πετύχουμε την:

Άμεση κατάργηση όλων των Μνημονίων – Διαγραφή του Χρέους
Εθνικοποίηση των τραπεζών και των τομέων κλειδιά της Οικονομίας με Εργατικό – Κοινωνικό Έλεγχο
Δημόσια Δωρεάν Παιδεία και Υγεία για όλους
Εθνικοποίηση με Εργατικό Έλεγχο των εργοστασίων-επιχειρήσεων που κλείνουν, χωρίς αποζημίωση και με δήμευση των περιουσιών αυτών που τις εγκαταλείπουν.
Έξω από Ευρώ και Ε.Ε – Επαναστατική κυβέρνηση των εργαζομένων

Οργάνωση Κομμουνιστών Διεθνιστών Ελλάδας