Ανακοίνωση της ΟΚΔΕ για το θάνατο του Μίκη Θεοδωράκη

Έφυγε από τη ζωή ο Μίκης Θεοδωράκης

Σε ηλικία 96 ετών έφυγε από την ζωή ο σπουδαίος παγκόσμιας φήμης μουσικοσυνθέτης Μίκης Θεοδωράκης. Γεννήθηκε στη Χίο και από την παιδική του ηλικία είχε πάθος με τη μουσική. Έγραψε τις πρώτες του συνθέσεις όταν ήταν δεκατριών ετών. Στην διάρκεια της κατοχής οργανώθηκε στο ΕΑΜ.

Ο Μίκης Θεοδωράκης έχει συνθέσει όλων τα είδη μουσικής: όπερα, συμφωνική μουσική, μουσική δωματίου, τραγούδια διαμαρτυρίας, μπαλέτα και χορωδιακή εκκλησιαστική, μουσική για θεατρικές παραστάσεις, κινηματογράφο, έντεχνο, λαϊκό τραγούδι, μπαλάντες, ηλεκτρική και ηλεκτρονική μουσική. Στην πρώτη περίοδο της μουσικής του σταδιοδρομίας  συνθέτει συμφωνικά έργα. Το 1950, μετά από εξετάσεις στο Ωδείο παίρνει το δίπλωμα της αρμονίας, αντίστιξης και φούγκας και παρουσιάζεται το πρώτο συμφωνικό έργο του «Ασή-Γωνιά». Το 1953 παίρνει υποτροφία για τη Γαλλία, όπου γράφεται στο Ωδείο του Παρισιού. Το 1957 το έργο του «Σουίτα Νο 1 για πιάνο και ορχήστρα» παίρνει χρυσό βραβείο στο φεστιβάλ της Μόσχας, ενώ τα έργα του για μπαλέτο «Αντιγόνη» και «Le feu aux poudress» γνωρίζουν μεγάλη επιτυχία στο Παρίσι και το Λονδίνο.

Την περίοδο αυτή και μετά την αναγνώριση του ως κλασικός συνθέτης άρχισε να ασχολείται πιο έντονα με την λαϊκή μουσική. Στις αρχές της δεκαετίας του 60 θα ηχογραφήσει το έργο του «Πολιτεία» με τον Μανώλη Χιώτη στο μπουζούκι και τους Γρ. Μπιθικώτση – Στ. Καζαντζίδη στην ερμηνεία. Εδώ θα φανεί και η σπουδαιότητα και η πρωτοπορία της σύνθεσης του Θεοδωράκη, που έγραψε λαϊκή μουσική συνθέτοντας στο πιάνο μάλιστα σε εμβατήριο ρυθμό, ενορχήστρωσε και εκτέλεσε την σύνθεση με βασικό όργανο το μπουζούκι, το πιάνο, και την ερμηνεία στίχων- ποιημάτων (κυρίως του Λειβαδίτη), με τραγούδια που έχουν μείνει χαραγμένα στην μνήμη και συνείδηση της ελληνικής κοινωνίας για πάνω από μισό αιώνα.

Με τον ίδιο περίπου τρόπο θα μελοποιήσει το 1964 τον «Επιτάφιο» του Γιάννη Ρίτσου, ξανά με τον Μ. Χιώτη και τον Γρ. Μπιθικώτση. Όλόκληρες γενιές γνώρισαν το έργο αυτό του Γ. Ρίτσου που το εμπνεύστηκε από τα γεγονότα του Μάη του ’36. Επόμενη σημαντική στιγμή η μελοποίηση του «Άξιον εστί» του Οδ. Ελύτη, το πιο ολοκληρωμένο έργο της δισκογραφίας του, πολυεπίπεδο και πολυδιάστατο, όπου συνυπάρχουν λαϊκά τραγούδια με εξαίρετα ορχηστρικά θέματα, ίσως το σημαντικότερο αριστούργημα της ελληνικής δισκογραφίας. Εδώ θα εισάγει μια ανώτερη μορφή τέχνης στην μουσική, δημιουργώντας ένα έργο θεματικά ενιαίο, ολοκληρωμένο, προοδευτικό βασισμένο σε μια ποιητική συλλογή.

Ένας ακόμα σταθμός είναι το «Μαουτχάουζεν» έργο περισσότερο λυρικό βασισμένο στην ποίηση του Ι. Καμπανέλη που περιγράφει την ζωή στα στρατόπεδα συγκέντρωσης και θα μας «γνωρίσει» μια σπουδαία ερμηνεύτρια (σε παγκόσμιο επίπεδο) την Μ. Φαραντούρη. Στις επόμενες δεκαετίες θα συνεχίσει ακούραστα να συνθέτει υπέροχα μουσικά σύνολα και τραγούδια, να γράφει μουσική για μεγάλες κινηματογραφικές επιτυχίες, να βραβεύεται σε διεθνή φεστιβάλ και να διοργανώνει συναυλίες σε όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου με τεράστια αναγνώριση. Έχει συνεργαστεί και έχει αναδείξει μεγάλους ερμηνευτές καλλιτέχνες.

Στην πολιτική, η παρουσία του ήταν αμφιλεγόμενη ακολουθώντας πάντα σχεδόν τον σταλινισμό και τις πρακτικές του. Αυτό όμως δεν επηρεάζει καθόλου την καλλιτεχνική του υπόσταση και συνεισφορά.

Aποχαιρετάμε με θλίψη τον μεγάλο παγκοσμίου επιπέδου συνθέτη της μουσικής Μίκη Θεοδωράκη.