Η άποψή μας: Εκσυγχρονισμός του Μεσαίωνα
Εκσυγχρονισμός του Μεσαίωνα
–
Από τη στήλη “Η άποψή μας” της Εργατικής Πάλης Ιουνίου
–
Ο σ. Β. Σακκάτος πρόσφατα στην efsyn.gr ανάφερε τι έγραφε για το λήμμα Χιτλερισμός (σελ. 3.283-3.284 του 3ου τόμ.) «Η Πολιτική και Κοινωνιολογική Εγκυκλοπαίδεια» του 1934. Απόσπασμά του λέει (…κατήργησε τα ομαδικά συμβόλαια εργασίας (τις συλλογικές συμβάσεις, Β.Σ.) και τα επιδόματα ανεργίας, άφησε ελευθέρους τους εργοδότας εις τον αυθαίρετον διακανονισμόν του ημερομισθίου και των ωρών εργασίας, … πάντας κάτω των 25 ετών εργαζομένους και τους έστειλεν εις τα αναγκαστικά στρατόπεδα εργασίας ανεξαρτήτως μορφώσεως με ανεπαρκέστατον ημερομίσθιον και κτηνωδώς στρατιωτικήν πειθαρχίαν, απέδωσε πλήρη την ελευθερίαν κινήσεως εις το μέγα βιομηχανικόν και χρηματιστικόν κεφάλαιον, επεδείνωσε έτι μάλλον την θέσιν των μικροαστών με τον πληθωρισμόν τον οποίον ετοιμάζει, κατηνάλωσεν όλους τους πόρους της δημόσιας οικονομίας διά τον φρενήρη εξοπλισμόν κατά ξηράν, θάλασσαν και αέρα, επανέφερε την στρατιωτικήν θητείαν και εν μια λέξει κατεδίωξε το πνεύμα και τον πολιτισμόν, υποδούλωσεν την εργατικήν τάξιν, εξηπάτησε τους μικροαστούς οι οποίοι τον ανέβασαν στην εξουσίαν, και απεδείχθη κυνικός και λυσσαλέος υπηρέτης των συμφερόντων του θνήσκοντος καπιταλισμού». Το εργασιακό νομοσχέδιο των Μητσοτάκη-Χατζηδάκη είναι μια καταστροφή στις εργασιακές σχέσεις, στα δημοκρατικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα της εργατικής τάξης και της κοινωνίας γενικότερα, σχεδόν με πανομοιότυπο τρόπο που περιγράφει η Εγκυκλοπαίδεια του 1934. Αυτό που προπαγανδίζει η ακραία νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση της ΝΔ και φυσικά τα αργυρώνητα ΜΜΕξαπάτησης σαν εκσυγχρονισμό της εργατικής νομοθεσίας, είναι απλά ένας εκσυγχρονισμός του Μεσαίωνα.
«Τελευταία Αναγγελία»
O Εδουάρδο Γκαλεάνο στο ποίημά του «Λένε οι Τοίχοι/2», γράφει για ένα σύνθημα που διάβασε σε τοίχο της Μπογκοτά στην Κολομβία, που τους τελευταίους μήνες βρίσκεται σε επαναστατική εξέγερση: «Προλετάριοι όλων των χωρών, ενωθείτε!». Κι από κάτω, με άλλα γράμματα: «τελευταία αναγγελία». Σήμερα αυτό το «τελευταία αναγγελία», παίρνει πραγματικά τον χαρακτήρα του κατεπείγοντος, όχι μόνο για την Κολομβία αλλά για όλο τον κόσμο και φυσικά για τη χώρα μας. Γιατί, αφενός η ενδεχόμενη ψήφιση ενός άκρως αντεργατικού νομοσχεδίου μετατρέπει τους εργαζόμενους σε «σκλάβους» και αφετέρου ενισχύει τις πιο καταστρεπτικές κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις ενός σάπιου και διεφθαρμένου συστήματος.
Ο Χατζηδάκης, αυτός ο ανεπάγγελτος –δε δούλεψε ποτέ στη ζωή του– και ακραίος νεοφιλελεύθερος, με το εργασιακό νομοσχέδιο προωθεί τον ατομισμό και την ατομική ευθύνη απέναντι στο συλλογικό και τις μορφές αυτοοργάνωσης (Συνδικάτα) και μάλιστα στο όνομα της «ελευθερίας», γιατί θέλει να χτυπήσει τα συλλογικά όργανα των εργαζομένων και να συντρίψει το άτομο-εργαζόμενο και να τον παραδώσει βορά στα νύχια των εργοδοτών. Τα ίδια έκαναν όλοι οι νεοφιλελεύθεροι, κάθε απόχρωσης, σ’ όλο τον κόσμο: στις ΗΠΑ, στη Βραζιλία, στην Τουρκία, στην Ινδία κ.λπ. Παντού δημιουργήθηκαν κολοσσιαίες ανισότητες που διαρκώς αυξάνονται και ταυτόχρονα μεγάλωσαν τον πλούτο μιας χούφτας καπιταλιστών και κερδοσκόπων. Αυτό θέλει να κάνει και ο Χατζηδάκης με το εργατοκτόνο νομοσχέδιό του. Να αφήσει απροστάτευτους τους εργαζόμενους, να ενισχύσει τους πιο επιθετικούς και αρπακτικούς εργοδότες εξασφαλίζοντάς τους την ασυδοσία και την ατιμωρησία και καταδικάζοντας τους πρώτους να εργάζονται, από ήλιο σε ήλιο, με ψίχουλα αντί για μισθό για να πλουτίζουν οι δεύτεροι.
Όχι στην κοινωνία τους
Το νομοσχέδιο του Χατζηδάκη είναι ένα αποφασιστικό βήμα για την κοινωνία των 2/3, για μια οργουελική κοινωνία όπου θα «συνυπάρχουν» ο απόλυτος πλούτος μιας ασήμαντης μειοψηφίας και η απόλυτη φτώχεια της συντριπτικής πλειοψηφίας της κοινωνίας. Φυσιολογικά αυτό είναι αδύνατον, γι’ αυτό το αστικό κράτος θωρακίζεται διαρκώς με όλο και πιο σύγχρονους εξοπλισμούς και κατασταλτικούς και ολοκληρωτικούς μηχανισμούς. Αντίθετα οι εργαζόμενοι, τα φτωχά λαϊκά στρώματα και η νεολαία σε όλο τον κόσμο και στη χώρα μας είναι όλο και περισσότερο διαιρεμένοι, με αποτέλεσμα να είναι όλο και πιο αναποτελεσματικοί στη διεκδίκηση μιας καλύτερης ζωής και μιας άλλης κοινωνίας χωρίς καταπίεση και εκμετάλλευση ενώ υπάρχουν οι αντικειμενικές προϋποθέσεις. Ιδιαίτερα στην περίοδο όπου ο καπιταλισμός οδηγείται με σπασμένα τα φρένα στον γκρεμό.
Όλα αυτά αποτυπώνονται θαυμάσια στο τέλος του βιβλίου του Φρ. Ένγκελς, «Η καταγωγή της οικογένειας της ατομικής ιδιοκτησίας και του κράτους», εκδόσεις Θεμέλιο (1966), σελ. 213-214, όπου παραθέτει το εξής απόσπασμα από το βιβλίο του Λούις Χ. Μόργκαν, Η Αρχαία Κοινωνία: «…Το απλό κυνήγι του πλούτου δεν είναι ο τελικός προορισμός της ανθρωπότητας, αν η πρόοδος πρόκειται να μένει ο νόμος του μέλλοντος όπως ήταν στο παρελθόν. Η εποχή που διέτρεξε η ανθρωπότητα από την αυγή του πολιτισμού είναι μόνο ένα μικρό κλάσμα της ζωής που πέρασε, μόνο ένα μικρό κλάσμα της ζωής που βρίσκεται μπροστά της. Η διάλυση της κοινωνίας ορθώνεται απειλητική μπροστά μας σαν το κλείσιμο μιας ιστορικής σταδιοδρομίας, που μοναδικός της σκοπός είναι ο πλούτος, γιατί μια τέτοια σταδιοδρομία περιέχει στοιχεία της αυτοκαταστροφής της. Η δημοκρατία στη διοίκηση, η αδελφότητα στην κοινωνία, η ισότητα δικαιωμάτων, η γενική εκπαίδευση θα εγκαινιάσουν το κατοπινό ανώτερο στάδιο της κοινωνίας, για το οποίο εργάζονται αδιάκοπα η πείρα, το λογικό και η επιστήμη. Το στάδιο αυτό θα είναι η αναζωπύρωση –μα σε ανώτερη μορφή– της ελευθερίας, της ισότητας και της αδελφότητας των παλαιών γενών».
Η έκκληση των Μαρξ και Ένγκελς «Προλετάριοι όλων των χωρών, ενωθείτε!» προς τους εργαζόμενους, αρκετές δεκαετίες μετά, δυστυχώς, δεν έχει γίνει πράξη ακόμα. Η ανάγκη να διώξουμε αυτές τις μαφίες που μας κυβερνούν, να διώξουμε τους νεοφιλελεύθερους όλων των αποχρώσεων, είναι όχι μόνο προϋπόθεση για μια καλυτέρευση των συνθηκών ζωής, όχι για να μη γίνουμε σκλάβοι στον 21ο αιώνα, αλλά και για μια καλύτερη κοινωνία, μια κοινωνία ανθρώπινη σοσιαλιστική. Αν πραγματικά θέλουμε –και αναμφισβήτητα θέλουμε– να καταργήσουμε τον αντεργατικό νόμο Χατζηδάκη πρέπει να οργανώσουμε τον αγώνα μας, να σφυρηλατήσουμε την ενότητά μας για να κάνουμε την πάλη μας πιο αποτελεσματική. Χωρίς να παλέψουμε, όχι μόνο τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει, αλλά πολύ σύντομα θα φέρουν και άλλα αντιδραστικά νομοσχέδια, θα πάρουν και άλλα αντεργατικά και αντιλαϊκά μέτρα σε βάρος των συμφερόντων μας, θα περιορίσουν ακόμη περισσότερο τα δημοκρατικά και συνδικαλιστικά μας δικαιώματα, θα οικοδομήσουν ακόμη πιο βάρβαρο αστυνομικό κράτος.
