Η διεθνής εκστρατεία αλληλεγγύης για τους Ali Wazeer και Moshi Dawar

του Πιέρ Ρουσέ (από το International Viewpoint)

Μια εκστρατεία διεθνούς αλληλεγγύης διεξάγεται από τα τέλη Μαΐου, μετά την αιματηρή καταστολή του Κινήματος Υπεράσπισης των Παστούν (Pashtun Tahfuz Movement – PTM) από τον πακιστανικό στρατό. Είναι σημαντικό να συνεχίσουμε την εκστρατεία αυτή, καθώς το διακύβευμα της είναι πολύ μεγάλο.

Οι Παστούν (Pathans) ζουν στο βορειοδυτικό Πακιστάν [1], στα σύνορα με το Αφγανιστάν (μια χώρα στην οποία επίσης υπάρχουν πληθυσμοί Παστούν). Το PTM οδηγεί τον αγώνα του σε μη βίαιες μορφές και δεν διεκδικεί την ανεξαρτητοποίηση. Έτσι, διαφέρει από άλλα κινήματα που διεξάγουν ένοπλο απελευθερωτικό αγώνα στο Μπαλουχιστάν, στα νοτιοδυτικά της χώρας. Το PTM απαιτεί μόνο δικαιοσύνη από το πακιστανικό κράτος.

Η ιστορία αυτής της περιοχής είναι πολύ περίπλοκη. Οι Παστούν ήταν η κύρια εθνική ομάδα στο Αφγανιστάν, αλλά οι πόλεμοι που κατέστρεψαν τη χώρα οδήγησαν πολλούς Pathans να εγκατασταθούν στην πακιστανική πλευρά των συνόρων. Η ελίτ των Παστούν έχει ενσωματωθεί στις λειτουργίες του κράτους, στη διοίκηση και, ιδιαίτερα, στο σώμα αξιωματικών του στρατού. Έχει εξαπλωθεί σε όλη τη χώρα.

Το PTM έχει γίνει επίσης στόχος βίαιων επιθέσεων από ομάδες Ταλιμπάν που δρουν σε όλη τη χώρα. Ο Ali Wazeer, ένας από τους δύο βουλευτές των Παστούν που βρίσκονται σήμερα στη φυλακή, είδε την οικογένεια του να αποδεκατίζεται από αυτούς.

Ένα μαζικό κίνημα

Τα διεθνή μέσα ενημέρωσης τείνουν να συγχέουν τους Παστούν με τους Ταλιμπάν. Ο αγώνας του PTM αποδεικνύει πως δεν ισχύει αυτό. Αυτό γίνεται πιο φανερό, καθώς το τελευταίο [το PTM] είναι βαθιά ριζωμένο και πολύ αντιπροσωπευτικό κοινωνικά.

Οι Παστούν εκτιμάται ότι ανέρχονται σε περίπου 50 εκατομμύρια, η πλειοψηφία των οποίων ζει στο Πακιστάν (περίπου 30 εκατομμύρια, ίσως). [2] Εκτός από τον πληθυσμό που κατοικεί στο Αφγανιστάν, η διασπορά τους είναι έντονη στην Ευρώπη, την Αυστραλία και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Έχουν επίσης σημαντική παρουσία μεταξύ των μεταναστών εργαζομένων στη Μέση Ανατολή.

Οι Παστούν είναι επίσης παρόντες σε διάφορα μέρη του Πακιστάν, οπότε το PTM έχει γίνει πιθανότατα το μεγαλύτερο μαζικό κίνημα στη χώρα, ικανό να κινητοποιηθεί όχι μόνο στα βορειοδυτικά, αλλά επίσης στη Λαχόρη (Πουντζάμπ) και το Καράτσι (Σίντ, στο νότο) για παράδειγμα. Λαμβάνει την ενεργό υποστήριξη ενός μετώπου συνιστωσών της Πακιστανικής Αριστεράς. Αυτός είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους έχει γίνει στόχος των στρατιωτικών και των ειδικών υπηρεσιών,  που θέλουν να το τσακίσουν.

Στις 26 Μαΐου, ο στρατός πυροβόλησε μια ειρηνική διαδήλωση που διοργάνωσε το PTM διαμαρτυρόμενο για τις βαρβαρότητες που υπέστη ο πληθυσμός (ειδικά οι γυναίκες) κατά τη διάρκεια επιχειρήσεων στην περιοχή των συνόρων. Οι δύο βουλευτές του PTM, Ali Wazeer και Mohsin Dawar, συνελήφθησαν, φυλακίστηκαν, βασανίστηκαν και στη συνέχεια φυλακίστηκαν στο Peshawar [3]. Ήταν άμεσοι στόχοι των πυροβολισμών και ο Moshin Dawar ήταν ένας από τους τραυματίες.

Το PTM, ένα μαζικό κίνημα, έχει δύο εκλεγμένα μέλη στην Εθνοσυνέλευση. Ο Ali Wazeer είναι μέλος του κινήματος “Η πάλη”, το οποίο πρόσφατα έγινε μέρος του πλαισίου της Τέταρτης Διεθνούς. Ο Moshin Dawar δεν είναι μέλος σε κάποιο συγκεκριμένο κόμμα. Και οι δύο επιδεικνύουν μεγάλο θάρρος.

Μια διαρκής εκστρατεία

Έχουν λάβει μεγάλη υποστήριξη στο Πακιστάν, συμπεριλαμβανομένων των φεμινιστικών ομάδων που είναι πολύ ευαίσθητες στη βία κατά των γυναικών Παστούν από κατασταλτικές δυνάμεις του κράτους και των Ταλιμπάν.

Ένα διεθνές υπόμνημα έχει ξεκινήσει μέσω της ιστοσελίδας «Ευρώπη Αλληλεγγύη χωρίς σύνορα» (Europe solidaire sans frontières – ESSF). Έχει ήδη συγκεντρώσει 500 περίπου υπογραφές από μεγάλο αριθμό χωρών: Αργεντινή και Βραζιλία, Γαλλία, Πολωνία και Πορτογαλία, Φιλιππίνες (Μιντανάο) ή Καναδά-Κεμπέκ, Τυνησία και Αλγερία, για να αναφέρουμε μερικές. Το κείμενο είναι δημοσιευμένο στην αρχική σελίδα του ιστοτόπου μας internationalviewpoint.org. [4]

Ο στόχος αυτής της εκστρατείας είναι τριπλός:

  • Να απαιτήσει την απελευθέρωση των Ali Wazeer και Moshin Dawar
  • Να παραμείνουν ασφαλείς μετά την απελευθέρωση τους. Ο πακιστανικός στρατός έχει στενούς δεσμούς με τις ομάδες των Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν (άλλοι δρουν στο ίδιο το Πακιστάν) και δεν θα εμπόδιζε απαραίτητα τη δολοφονία των 2 αγωνιστών.
  • Να πετύχει την επιστροφή στη κανονικότητα στα Βορειοδυτικά, όπου οι Παστούν βρίσκονται σήμερα υπό πραγματικό αποκλεισμό και σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης.

Οπότε, δεν πρόκειται για μια προσωρινή, «μια-και-έξω» εκστρατεία. Χρειάζεται να κρατήσει μακροπρόθεσμα.

Γενικά, η κατάσταση των προοδευτικών δυνάμεων στο Πακιστάν είναι πολύ δύσκολη. Η στήριξη του PTM είναι μια από τις εκδηλώσεις αλληλεγγύης που πρέπει να συνεχίσουμε προς την αριστερά και τον πακιστανικό λαό. “Εξαφανίσεις” bloggers, συνδικαλιστών, ηγετών των αγροτών και η χρήση βασανιστηρίων συμβαίνουν τακτικά. Τα κινήματα των γυναικών αντιμετωπίζουν μια πολύπλευρη βία. Ότι απομένει από δημοκρατικά δικαιώματα απειλείται. Άλλες συγκεκριμένες εκστρατείες αλληλεγγύης βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη.

Σημειώσεις

[1] Η επαρχία, η οποία λεγόταν στο παρελθόν Βορειοδυτική Επαρχία, ονομάζεται πλέον Kyber Paktunkhwa

[2] Το Πακιστάν έχει πληθυσμό 212 εκατομμυρίων

[3] Η Πρωτεύουσα της Kyber Paktunhwa

[4] http://www.europe-solidaire.org/spip.php?article49080