1η Μάη 2018: Αγώνας ενάντια στην βαρβαρότητα του καπιταλισμού και του πολέμου! Όλοι στις απεργιακές συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις

ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ 2018

ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ

ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ

Όλοι στην Απεργία και τις Διαδηλώσεις Τρίτη 1η Μάη

Αθήνα: 10:30πμ στα Χαυτεία

Θεσσαλονίκη: 10:30πμ, Εγνατία με Αγίας Σοφίας

Ιωάννινα: 10:00 στο Εργατικό Κέντρο


Η Πρωτομαγιά, μέρα μνήμης και αγώνα της εργατικής τάξης παγκόσμια, βρίσκει σήμερα την εργατική τάξη σε όλον τον πλανήτη και στη χώρα μας κάτω από το ξέσπασμα της κρίσης του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος, τον πολλαπλασιασμό των εστιών του πολέμου και την απειλή ενός γενικευμένου πολέμου, τις κτηνώδεις επιθέσεις ενάντια στα εργατικά δικαιώματα και την προσπάθεια συντριβής της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων.

Η κρίση του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος έχει αρχίσει να εκρήγνυται και να μεταμορφώνεται σε πολιτικο-στρατιωτικές συγκρούσεις. Σήμερα έχει ξαναδημιουργηθεί μια φούσκα στα χρηματιστήρια μεγαλύτερη κι από αυτή του 2008, που απειλεί το παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα με νέες χρεοκοπίες κρατών, τραπεζών και του παγκόσμιου νομισματικού συστήματος.

Αποτέλεσμα των άγριων νεοφιλελεύθερων πολιτικών που εφαρμόστηκαν παγκόσμια είναι οι κοινωνικές ανισότητες να έχουν φτάσει σε πρωτοφανές, ιστορικά, επίπεδο. Μόλις το 1% των ενηλίκων σε παγκόσμιο επίπεδο κατέχει το 50,1% του παγκόσμιου πλούτου (το 2008 κατείχε το 42,5%), ενώ 3,5 δισεκατομμύρια ενήλικες (το 70% του παγκόσμιου εργατικού δυναμικού) κατέχει μόλις το 2,7% του παγκόσμιου πλούτου.

Η παραπάνω κατάσταση του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος οξύνει τον ανταγωνισμό μεταξύ των παλιών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων (ΗΠΑ, Ε.Ε., Ιαπωνία) και των αναδυόμενων χωρών (Κίνα, Ρωσία, Ινδία κ.ά., τις λεγόμενες BRICS), αλλά και μεταξύ τους. Το «όλοι εναντίον όλων» είναι η εξέλιξη για τον καπιταλιστικό κόσμο.

Η όξυνση της καπιταλιστικής κρίσης αναζωπυρώνει τις εστίες πολιτικο-στρατιωτικών συγκρούσεων και ένας γενικευμένος πόλεμος όλο και περισσότερο απειλεί την ανθρωπότητα. Οι ΗΠΑ, κυρίως, όλο και περισσότερο προχωρούν τα σχέδιά τους – και με τους τελευταίους βομβαρδισμούς – για περικύκλωση και χτύπημα της Ρωσίας (βλέπε Συρία, Βαλκάνια, Ουκρανία) και για περικύκλωση της Κίνας (βλέπε Βόρεια Κορέα και Ν.Α. Ασία), φέρνοντας τον εφιάλτη του πολέμου στην ημερήσια διάταξη.

Στην Ελλάδα, η εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα πλήρωσαν και συνεχίζουν να πληρώνουν την χρεοκοπία του ελληνικού καπιταλισμού με τα απανωτά μνημόνια. Το ΑΕΠ μειώθηκε από το ξέσπασμα της κρίσης το 2008 σε πάνω από 25%, που αντιστοιχεί σε περιόδους πολέμου, ενώ έως και 50% συρρικνώθηκε το εργατικό και λαϊκό εισόδημα. Η ανεργία βρίσκεται στο 27,5%, σύμφωνα με το ΙΝΕ-ΓΣΕΕ, η μακροχρόνια ανεργία αφορά το 70% του συνόλου των ανέργων, ενώ η ανεργία στους νέους (ηλικία 15-19) είναι πάνω από 52,2% και πάνω από 500.000 νέοι έχουν μεταναστεύσει. Σύμφωνα με τον Οργανισμό Μεσολάβησης και Διαιτησίας, το 2017 μόλις το 6% των κλάδων της ελληνικής οικονομίας καλύπτονται από συλλογικές συμβάσεις εργασίας, όταν το 2008 καλυπτόταν το 65% από κλαδικές συμβάσεις εργασίας. Το ποσοστό της φτώχειας έφτασε στο 36,5% το 2016. Η μερική και μαύρη εργασία πήρε τεράστιες διαστάσεις και το 2017 τριπλασιάστηκε σε σχέση με το 2008. Ένα εκατομμύριο εργαζόμενοι είναι απλήρωτοι από 1 έως 15 μήνες. Τα εργατικά ατυχήματα έφτασαν σε 35.000 – 40.000 τον χρόνο και 120 από αυτά είναι θανατηφόρα.

Η άθλια συγκυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αποδέχτηκε όλα τα προηγούμενα μνημόνια και συνέχισε την εφαρμογή τους, έφερε το 3ο και 4ο μνημόνιο μονιμοποιώντας έτσι το μνημονιακό καθεστώς. Με τις διαρκείς αξιολογήσεις του 3ου μνημονίου, μια σειρά μέτρα προωθούνται και στοχεύουν στην εγκαθίδρυση ενός Νέου Συστήματος Εκμετάλλευσης των εργαζομένων. Πρόκειται για εργαζόμενους που δεν θα έχουν κανένα δικαίωμα και θα είναι έρμαιο του εργοδότη. Στοχεύουν στην ολοκληρωτική κατάργηση των συνδικαλιστικών και δημοκρατικών δικαιωμάτων των εργαζομένων για να ανακόψουν την δυνατότητά τους να αντιδράσουν: χτύπημα και κατάργηση του δικαιώματος στην απεργία, θεσμοθέτηση του λοκ-άουτ (ανταπεργία) των εργοδοτών. Στόχος, το χτύπημα του συνδικαλισμού και ειδικά του μαχητικού συνδικαλισμού.

Αυτή την πραγματικότητα η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ προσπαθεί να συγκαλύψει με τα σενάρια των διαφόρων “success story”, και τελευταία με την κωμωδία «Έξοδος από τα μνημόνια». Μαζί και οι παλιοί μνημονιακοί που υπερθεματίζουν στις «μεταρρυθμίσεις» και προβάλλονται σαν ικανότεροι να τις εφαρμόσουν. Όμως η εφαρμογή του 4ου μνημονίου, με την μείωση των συντάξεων και του αφορολόγητου έρχεται νωρίτερα. Τα αιμοσταγή πλεονάσματα και η επιτροπεία διαρκούν μέχρι το 2060! Επιπλέον, η κυβέρνηση προσδέθηκε στα σχέδια των ΗΠΑ στην περιοχή δίνοντας γη και ύδωρ (βάσεις, νέοι γύροι εξοπλισμών, συμμετοχή στον άξονα Ισραήλ-Αιγύπτου) και μαζί με την ένταση του ανταγωνισμού με την Τουρκία θα μας εμπλέξει σε πολεμικές συγκρούσεις.

Μπροστά σε αυτή την κατάσταση, οι εργαζόμενοι πρέπει να παλέψουν για την ανασυγκρότηση των δυνάμεών τους, να δημιουργήσουν και να ενισχύσουν εκείνη την επαναστατική πολιτική δύναμη που θα συμβάλει σε αυτή την κατεύθυνση. Η μνημονιακή μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ επέφερε την υποχώρηση των κινητοποιήσεων, του μπλοκ του «ΟΧΙ» του δημοψηφίσματος του 2015, σκόρπισε την ηττοπάθεια και την παθητικότητα, δημιούργησε την αίσθηση της ματαίωσης για έναν μετριασμό των αντεργατικών επιθέσεων.

Ενισχυμένη από τις δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ, η μνημονιακή συνδικαλιστική γραφειοκρατία (ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ) οξύνει την κρίση του συνδικαλιστικού κινήματος, δεν κηρύσσει καν Γενικές Απεργίες (βλέπε ασφαλιστικό, 3η αξιολόγηση) ενώ επιχειρεί να απαξιώσει περαιτέρω την απεργία με τις «μέρες δράσης».

Μεγάλες είναι οι ευθύνες για τις άλλες αριστερές πολιτικές και συνδικαλιστικές δυνάμεις. Το ΚΚΕ-ΠΑΜΕ συνεχίζει την ηττοπαθή πολιτική στο εργατικό και συνδικαλιστικό κίνημα, λέγοντας ότι οι αγώνες είναι μάταιοι «αν δεν καταργήσουν οι εργαζόμενοι το καπιταλιστικό σύστημα» και αδιαφορεί να οργανώσει την παραμικρή αντίσταση των εργαζομένων. Οι «αγώνες» του περιορίζονται σε διασπαστικές κομματικές παρελάσεις και θεαματικές ενέργειες, με στόχο την προβολή του, ενώ επιτίθεται σε οργανώσεις και σωματεία που υπάρχουν στα αριστερά του.

Η ΛΑΕ-ΜΕΤΑ ξανασερβίρει το αποτυχημένο ρεφορμιστικό σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ, με στόχο της την είσοδό της στη Βουλή και αναζητά συμμαχίες κάθε είδους για την επίτευξή του. Η συμβολή της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στην ανασυγκρότηση του εργατικού και συνδικαλιστικού κινήματος, παρά τις εκλογικές δυνάμεις της σε μεγάλα συνδικάτα και ομοσπονδίες, έχει αδυνατίσει σε μεγάλο βαθμό.

Η ΟΚΔΕ και η Αντεπίθεση των Εργαζομένων πιστεύουν ότι οι εργαζόμενοι δεν πείθονται από την άθλια προπαγάνδα τής συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Οι δυσκολίες για την ανασυγκρότηση των δυνάμεών τους είναι υπαρκτές. Δεν είναι όμως μεγαλύτερες από τις δυσκολίες του καπιταλιστικού συστήματος με την παροξυμένη κρίση του, που επιδιώκει να τους μετατρέψει σε σύγχρονους δουλοπάροικους και που φέρνει τον κίνδυνο του πολέμου όλο και πιο κοντά.

Η άγρια επίθεση που σηματοδοτεί η μετατροπή των εργαζομένων σε εργαζόμενους φτωχούς, χωρίς κανένα δικαίωμα, κάτω από τον δεσποτισμό του εργοδότη, είναι το έδαφος για να ξετυλιχθούν οι αντιστάσεις των εργαζομένων. Σε αυτή την προσπάθεια αντίστασης, η ΟΚΔΕ και η Αντεπίθεση των Εργαζομένων παλεύουν να συμβάλουν με σύνθημα «Οργάνωση, Αγώνας Διαρκείας Παντού». Να οργανώσουμε την αντίσταση για τα πιο στοιχειώδη δικαιώματα των εργαζομένων. Να σπάσουμε την ηττοπάθεια, την ατομικοποίηση και τον φόβο! Να ενωθούμε όλοι οι εργαζόμενοι πάνω στη βάση των συμφερόντων μας! Να ξαναζωντανέψουμε τις γενικές συνελεύσεις! Να οργανωθούμε μέσα από Επιτροπές Αγώνα, να πάρουμε την υπόθεση των δικαιωμάτων και των αγώνων στα χέρια μας.

Να πολιτικοποιήσουμε τους αγώνες μας με τη συνειδητοποίηση ότι αν δεν χτυπηθεί το κακό στη ρίζα του, δηλαδή το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα, η κρίση του απειλεί να μετατρέψει την εργατική τάξη, τους εργαζόμενους και τη νεολαία σε σύγχρονους δουλοπάροικους και σε κρέας για τα κανόνια τους. Να παλέψουμε για μια Κυβέρνηση των Εργαζομένων.

Να παλέψουμε για:

― Κατάργηση των μνημονίων

― Διαγραφή του χρέους

― Έξω από Ε.Ε. και ευρώ

― Εθνικοποίηση των τραπεζών και των τομέων-κλειδιών της οικονομίας και λειτουργία τους κάτω από εργατικό έλεγχο

― Έξω η Ελλάδα από το ΝΑΤΟ. ΟΧΙ σε εξοπλισμούς, βάσεις, μιλιταρισμό

― Αντιπολεμικός, Αντιιμπεριαλιστικός αγώνας όλων των λαών της περιοχής. Κοινός εχθρός μας οι αντιδραστικές αστικές τάξεις και οι ιμπεριαλιστές

― Άσυλο σε μετανάστες και πρόσφυγες. Κάτω η ρατσιστική συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας

― Γενική Πολιτική Απεργία Διαρκείας για να πέσει η νεομνημονιακή, φιλοϊμπεριαλιστική και πολεμοκάπηλη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ

Μόνη διέξοδος από τα σφαγεία των ανταγωνισμών και των πολέμων ο Εργατικός Διεθνισμός