Τα ψέματα και οι συκοφαντίες δεν θα περάσουν! Απάντηση στο άρθρο του ΠΡΙΝ για τις εκλογές του Συνδικάτου Επισιτισμού – Τουρισμού Θεσσαλονίκης

Απάντηση στο άρθρο του ΠΡΙΝ για τις εκλογές Συνδικάτου Επισιτισμού – Τουρισμού Θεσσαλονίκης 

Τα ψέματα και οι συκοφαντίες δεν θα περάσουν!

Μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα, κάποιοι συνδικαλιστές της ΑΝΤΑΡΣΥΑ επιχειρούν εκ νέου, με λιβελογράφημα/άρθρο τους στην εφημερίδα του ΝΑΡ, ΠΡΙΝ (23/1/2017, Μαρία Ξιφαρά), να καταγγείλουν την Ο.Κ.Δ.Ε. και την Αντεπίθεση των Εργαζομένων αραδιάζοντας ψέματα και βαριές, ανυπόστατες κατηγορίες. Βάλλοντας σχεδόν αποκλειστικά το τελευταίο διάστημα προς την Αντεπίθεση, έχουν φτάσει να την εξισώνουν ξεδιάντροπα με τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία του ΠΑΜΕ/ΚΚΕ! Όλα αυτά, με αφορμή τις πρόσφατες εκλογές στο Συνδικάτου Επισιτισμού – Τουρισμού Θεσσαλονίκης (7-14/12/2016) και το αποτέλεσμά τους, το οποίο δυσαρέστησε τη ΛΑΝΤΖΑ, την παράταξη του ΝΑΡ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Τα περί σύμπραξης της Αντεπίθεσης των Εργαζομένων με το ΠΑΜΕ είναι το καλύτερο ανέκδοτο -αν και κακόγουστο- για τη χρονιά που μας πέρασε. Η Αντεπίθεση των Εργαζομένων έχει εκθέσει τα γεγονότα και έχει απαντήσει διεξοδικά στις συκοφαντίες της ΛΑΝΤΖΑ σε ανακοίνωσή της (www.okde.gr/archives/5511), την οποία μπορεί να διαβάσει όποιος ενδιαφέρεται για το συνδικαλιστικό κίνημα και τα πραγματικά περιστατικά.

Εκεί που αποσκοπούν οι συκοφαντίες της Μ. Ξιφαρά είναι να συγκαλύψουν τις αδυναμίες και τα πολιτικά αδιέξοδα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, το εγχείρημα της οποίας έχει πλέον οδηγηθεί σε μεγάλη κρίση, η οποία με τη σειρά της ωθεί την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και το ΝΑΡ στη ροπή προς τον σταλινικό ρεφορμισμό και τη συνεργασία μαζί του. Αυτό, σε μια συγκυρία που οι εργαζόμενοι δέχονται μια κολοσσιαία επίθεση και το συνδικαλιστικό κίνημα περνά μια από τις χειρότερες κρίσεις του, για την οποία σε μεγάλο βαθμό την ευθύνη έχει η «Αριστερά» και κυρίως το ΠΑΜΕ/ΚΚΕ!

Ο τρόπος με τον οποίο η ΑΝΤΑΡΣΥΑ προσπαθεί να αποτελέσει τον «τρίτο πόλο», χωρίς ένα σχέδιο αγώνων και με θολό αντικαπιταλιστικό – «μεταβατικό» πρόγραμμα, έχει αποτύχει, και αντί για εργαλείο για την ανασυγκρότηση και ανάπτυξη του κινήματος φαίνεται ότι έχει αρχίσει να γίνεται και εμπόδιο. Εγκλωβισμένη στην αδιέξοδη πολιτική «πλατιών μετώπων» λαϊκομετωπικής/σταλινικής απόχρωσης, οδηγείται σε έναν εκλογικό κρετινισμό, στη μάχη για την «καρέκλα» και τελικά στις επιθέσεις σε δυνάμεις που εφαρμόζουν μια επαναστατική μαρξιστική πολιτική στα συνδικάτα. Οι δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι αυτές που στα συνδικάτα ερωτοτροπούν με το ΠΑΜΕ/ΚΚΕ, αντιμετωπίζοντάς το σαν «υπολογίσιμη δύναμη», «ταξική δύναμη» κ.λπ., ενώ εφευρίσκουν νέους εχθρούς στο πρόσωπο της Αντεπίθεσης των Εργαζομένων και της ΟΚΔΕ.

Η πολιτική αυτή οδηγεί στην απόσπαση δυνάμεων από το αντικαπιταλιστικό στρατόπεδο και το αποδυναμώνει, ενώ αυτές οι εξελίξεις έχουν αρνητικό αντίκτυπο στο εργατικό/συνδικαλιστικό κίνημα, με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ να έχει αναλογικά αρκετά μεγάλο μερίδιο ευθύνης.

Το ότι κατανοούμε και εξηγούμε αυτή την πολιτική του ΝΑΡ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν σημαίνει ότι θα την ανεχτούμε. Η  Αντεπίθεση των Εργαζομένων θα συνεχίσει να απαντά σε κάθε συκοφαντία από όπου και αν προέρχεται – αλλά, κυρίως, θα συνεχίσει την προσπάθεια για την ανασυγκρότηση και την ανασύνθεση του εργατικού κινήματος, οικοδομώντας και πατώντας σε στέρεες βάσεις και όχι σε πριονισμένες καρέκλες. Χωρίς τακτικισμούς, ασκώντας συντροφική κριτική, με ένα επεξεργασμένο σχέδιο αγώνων και με ένα ολοκληρωμένο και ξεκάθαρο αντικαπιταλιστικό/μεταβατικό πρόγραμμα που αποτελεί τη μόνη και πραγματική λύση για την εργατική τάξη ώστε να απαλλαγεί από τα μνημόνια και τον καπιταλισμό.

1/2/2017

Αντεπίθεση των Εργαζομένων