Αντεπίθεση των Εργαζομένων: Κάτω τα χέρια απ’ την Κυριακάτικη αργία. Όχι στον «εργασιακό» μεσαίωνα

Κάτω τα χέρια απ’ την Κυριακάτικη αργία

Όχι στο νέο «εργασιακό μεσαίωνα»

 –

Μετά την ψήφιση του αντιασφαλιστικού νόμου και της φορολογικής επιδρομής που αποτελούν ουσιαστικά ένα 4ο  μνημόνιο, στην ατζέντα της τρισάθλιας κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι η ψήφιση του εργασιακού και συνδικαλιστικού νομοσχέδιου που διαπραγματεύεται με του «δανειστές» που έρχεται για να αποτελειώσει ότι έχει απομείνει από τα εργασιακά δικαιώματα.

Συνολικά η εικόνα διάλυσης και χρεοκοπίας τους ελληνικού καπιταλισμού και των νεοφιλελεύθερων ιδεολογημάτων που μας βομβαρδίζουν εδώ και τρεις δεκαετίες συμπληρώνεται από τα συνεχή λουκέτα επιχειρήσεων (Athens Ledra Hotel, Pyrsos Security, κα) που αφήνουν πίσω τους στρατιές ανέργων-απλήρωτων και βουνό από χρέη στα ασφαλιστικά ταμεία.

Τι φέρνει το νέο νομοσχέδιο:

Κατώτατος μισθός: Για τον υπολογισμό του κατώτατου μισθού θα λαμβάνουν υπόψη «την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας και τις προοπτικές της παραγωγικότητας, των τιμών, της ανταγωνιστικότητας, της απασχόλησης και της ανεργίας, των εισοδημάτων και των μισθών». Με απλά λόγια μειώσεις στον κατώτατο μισθό (υπο-κατώτερο τον ονομάζει), μέχρι να ανακάμψει η οικονομία η οποία επιδεινώνεται καθημερινά! Ο μειωμένος μισθός για νέους κάτω των 25 ετώνπου ισχύει θα επεκταθεί σε όλους τους νεοπροσλαμβανόμενους.

Κλαδικές συμβάσεις: Το κράτος μπορεί να προχωρά στην επαναφορά τους μόνο αν πληρούνται οι παρακάτω προϋποθέσεις: α) στις περιπτώσεις κλαδικών ή ομοιοεπαγγελματικών συμβάσεων, και όχι στις περιπτώσεις των επιχειρησιακών, β) μόνο αν η Ομοσπονδία των εργαζομένων αντιπροσωπεύει το 50% και πάνω των απασχολούμενων στον κλάδο ή στο επάγγελμα, γ) μόνο αν υπάρχει ένα όργανο (από κυβέρνηση, εργοδότες και εργαζόμενους) που μπορεί να διαβεβαιώσει ότι τα μέλη του συνδικάτου ξεπερνούν το 50% των απασχολουμένων. Στην πράξη δεν υπάρχει περίπτωση εφαρμογής τους πουθενά! Αλλά ακόμη και αν υπάρξουν κάποιες κλαδικές συμβάσεις έχουμε την κατάργηση της αρχής της ευνοϊκότερης ρύθμισης. Όπως ήδη συμβαίνει, ξεφυτρώνουν παντού κίτρινα εργοδοτικά σωματεία που θα υπογράφουν νέες επιχειρησιακές συμβάσεις με χειρότερους όρους.

Ομαδικές απολύσεις: Οι ομαδικές απολύσεις θα πρέπει να ρυθμιστούν λαμβάνοντας υπόψη «την σημασία τους ως μέτρο προσαρμογής των επιχειρήσεων σε εποχές κρίσης». Με άλλα λόγια προωθούν αλλαγή στο νόμο για τις ομαδικές απολύσεις: π.χ. να αυξηθεί ακόμη περισσότερο ο αριθμός των απολυόμενων.

Ελαστικές σχέσεις: Προτείνουν επίσης ότι πριν προβεί η επιχείρηση σε μαζικές απολύσεις να μπορεί, όταν αντιμετωπίζει «προσωρινές οικονομικές δυσκολίες», να επιβάλλει μειωμένη απασχόληση και οι εργαζόμενοι για τις χαμένες ώρες να παίρνουν αποζημίωση από τον ΟΑΕΔ, το ΙΚΑ, ή το κράτος! Έτσι ανοίγει ο δρόμος για την περαιτέρω ελαστικοποίηση της εργασίας με καθιέρωση συμβάσεων όπως τα συμβόλαια μηδενικών ωρών απασχόλησης (zero hour contracts) τις λευκές συμβάσεις (white contracts) κτλ. – δηλαδή απασχόλησης όταν θέλει ο εργοδότης, με αμοιβή που ορίζει ο ίδιος ή λίγων ωρών κτλ.

Συνδικαλιστικά δικαιώματα: κήρυξη απεργίας, εργοδοτική Ανταπεργία (Λοκ-άουτ): Στο όνομα της δήθεν «αντιπροσωπευτικότητας», για την κήρυξη απεργίας να απαιτείται η συμμετοχή πάνω από το 50% των εργαζομένων για να είναι νόμιμη μια απεργία. Κρίνουν ότι ο νόμος για την απαγόρευση του λοκ-άουτ είναι επαρκής. Παρ’ όλα αυτά σημειώνουν ότι πρέπει να ξεκαθαριστεί με νομοθετική παρέμβαση ότι ο εργοδότης μπορεί να μην πληρώνει τους μη απεργούςεργάτες, εφόσον δεν μπορούν να συνεχίσουν την εργασία τους, για όσο διάστημα διαρκεί η απεργία στην επιχείρηση, δηλαδή να επιτρέπετε το λοκ-αουτ!!!!

Σε αυτά τα πλαίσια εντάσσεται και η επίθεσή στην Κυριακάτική αργία. Θυσιάζονται κατακτήσεις και δικαιώματα δεκαετιών των εργαζομένων, με μοναδικό σκοπό να μοιραστεί η πίτα του εμπορικού τζίρου σε όλο και λιγότερες αλυσίδες εμπορικών καταστημάτων. Η εμπειρία των τελευταίων χρόνων, με την συνεχή αύξηση των Κυριακών που τα καταστήματα παραμένουν ανοιχτά, δείχνει ότι καμία αύξηση του συνολικού τζίρου δεν υπάρχει – καμία αύξηση της απασχόλησης στον κλάδο δεν προκύπτει. Αντίθετα μέσα από την συνεχή ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων και την εντατικοποίηση της δουλειάς μας, οι θέσεις εργασίας συνεχώς μειώνονται.

Σύντομα θα έρθουν να εφαρμόσουν και τα «προαπαιτούμενα» για το ωράριο των καταστημάτων. Τώρα, η κυβέρνηση, υποτίθεται πως παζαρεύει με τους θεσμούς να μη πάμε στις 52! Κυριακές ανοιχτά (ακόμη και την Κυριακή του Πάσχα θα είναι ανοιχτά τα μαγαζιά;) αλλά κάπου στις 30. Την ίδια ώρα Περιφερειάρχες και Δήμαρχοι ανά την Ελλάδα προτείνουν συνεχώς ειδικές τουριστικές  ζώνες ή περιόδους για να ανοίγουν τα καταστήματα ακόμη και μέχρι τα μεσάνυχτα ή  ακόμη και σε 24ωρη βάση (πχ Λευκές Νύχτες)! Σύντομα η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας δεν θα αφορά μόνο τους εμποροϋπάλληλους.

Για να εφαρμοστούν το 3ο και το 4ο Μνημόνιο, θα πρέπει να μπει ταφόπλακα σε ό,τι έχει μείνει όρθιο από τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις συνδικαλιστικές ελευθερίες μας. Έτσι στα σχέδιά τους είναι η επαναφορά του κράτους έκτακτης ανάγκης (Ματ, διώξεις συνδικαλιστών και εργαζομένων, καταδίκες ανέργων κ.τ.λ.) με ακόμη πιο σκληρούς όρους από αυτό της Σαμαροβενιζελικής χούντας. Είναι ενδεικτικές οι εξοντωτικές αποφάσεις των δικαστηρίων για τους αγωνιζόμενους συναδέλφους μας  στα φροντιστήρια Μπαχαράκη και στον Καφεναί-Μυρσίνη. Ταυτόχρονα ήδη «προβάρουν» πτυχές του κράτους έκτακτης ανάγκης στα ταξικά μας αδέρφια τους πρόσφυγες και τους μετανάστες.

Όπως αποδεικνύεται, δεν υπάρχει άλλη διέξοδος για εμάς τους εργαζόμενους από τη βαρβαρότητα που ζούμε. Πρέπει να επιβάλουμε την Κατάργηση των μνημονίων, την Στάση Πληρωμών στους Τοκογλύφους και τη Διαγραφή όλου του Χρέους, την Έξοδο της χώρας από τον ζουρλομανδύα του Ευρώ και της Ε.Ε. Να επιβάλουμε να εφαρμοστεί μία άλλη οικονομική και πολιτική διαχείριση προς όφελος των εργαζομένων και εις βάρος των 1000, το πολύ, ελληνικών οικογενειών που κατέχουν παραπάνω από το 50% του παραγόμενου πλούτου, που στέλνουν τα υπερκέρδη τους μέσω offshore στον Παναμά, στην Ελβετία, κλπ,  ενώ παράλληλα κλείνουν επιχειρήσεις, αφήνουν απλήρωτους εργαζόμενους, φοροδιαφεύγουν, απολύουν, «πτωχεύουν», στέλνοντας ως συνήθως το «λογαριασμό» στους εργαζόμενους.

Η Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων έχει τεράστιες ευθύνες καθώς άφησε τα πράγματα να τελματώσουν, αρχικά λέγοντας ότι ήρθε η «κυβέρνηση της αριστεράς» που θα τ’ άλλαζε όλα και τώρα που οι μάσκες έπεσαν παραμένει άπραγη, δεν οργανώνει και δεν προετοιμάζει τους αγώνες.

Το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ ακλουθούν την ίδια πολιτική της απομόνωσης, της διάσπασης των αγώνων με τις ξεχωριστές συγκεντρώσεις και κομματικές παρελάσεις. Καταγγέλλει και συκοφαντεί αγώνες που δεν ελέγχει και ριζοσπαστικές μορφές αγώνα. Καλλιεργεί την ηττοπάθεια α)με την  κλασική κατηγορία ότι οι  εργαζόμενοι δεν «τραβάνε», β)με την αποδοχή ότι έτσι κι αλλιώς τα νομοσχέδια θα περάσουν και θα εφαρμοστούν. Η μόνη λύση που προτείνει τελικά  είναι να ψηφίσουμε  το ΚΚΕ / ΠΑΜΕ.

Απέναντι σ’ αυτή την πολύ δύσκολη κατάσταση δεν πρέπει να αφήσουμε τον Τσίπρα και την παρέα του να μας φορτώνουν με συνεχή δυσβάστακτα μέτρα. Πρέπει εμείς οι εργαζόμενοι, μέσα από την οργάνωσή μας στους χώρους δουλειάς, με ανυποχώρητους αγώνες, αλληλεγγύη και ενότητα να μετατρέψουμε την προδοσία του σε αντίσταση και ανυπακοή μέχρι να διαλύσουμε μια και καλή τα Μνημόνιά τους.

Η «Αντεπίθεση των Εργαζομένων» προσπαθεί μέσα από άμεσους, αποφασιστικούς, δυναμικούς, αυτο-οργανωμένους  αγώνες και κινητοποιήσεις να ανοίξει και να δείξει τον δρόμο της νίκης για τους εργαζόμενους. Οι αγώνες στο εστιατόριο banquet, στα Applebees, στα Goodys, pizza hut, στα ζαχαροπλαστεία Χατζή, στον Καφεναί-Μυρσίνη, στα ζαχαροπλαστεία Ble, στα φροντιστήρια Σύστημα, Πεχλιβανίδη, Μπαχαράκη κα, αποτέλεσαν και αποτελούν παραδείγματα για το πώς πρέπει να παλεύουμε και να νικάμε. Για να υπερασπίσουμε κάθε θέση εργασίας και κάθε δικαίωμα, για να τσακίσουμε τους σύγχρονους εργοδότες δουλεμπόρους και να επιβάλλουμε ξανά το δίκιο του εργάτη, ανακτώντας την εργατική μας αξιοπρέπεια, προωθώντας την ανασυγκρότηση/ανασύνθεση του εργατικού κινήματος για να φτάσουμε στην τελική νίκη

 –

·      Καμία Κυριακή τα μαγαζιά ανοιχτά – Απαγόρευση των Λευκών Νυχτών.

·      Απαγόρευση των απολύσεων – Άμεση επαναφορά των Συλλογικών Διαπραγματεύσεων

·      ΌΧΙ στο νέο Εργασιακό- Κάτω τα μνημόνια    

ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ των ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ στο ΕΜΠΟΡΙO