Πολιτική: Το θέατρο με τις τηλεοπτικές άδειες και η σκληρή εφαρμογή των μνημονίων

Το θέατρο με τις τηλεοπτικές άδειες και η σκληρή εφαρμογή των μνημονίων

Από την Εργατική Πάλη Σεπτεμβρίου

Η μνημονιακή κυβέρνηση Τσίπρα πανηγυρίζει γιατί, όπως λέει, με τη δημοπράτηση των 4 τηλεοπτικών αδειών χτύπησε τη διαπλοκή, αποκατέστησε τη «συνταγματική νομιμότητα» και άλλαξε το τοπίο στην τηλεόραση που υπήρχε εδώ και 27 χρόνια! Αυτό το «θαύμα» έγινε απλά με τη διαδικασία δημοπράτησης, με την αντικατάσταση του Κοντομηνά με τον Μαρινάκη και του Βαρδινογιάννη με τον Καλογρίτσα, οι οποίοι πλήρωσαν και πολλά χρήματα, περίπου 246 εκ. ευρώ σε βάθος 3 χρόνων! Το θράσος και ο εμπαιγμός της άθλιας κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ–ΑΝΕΛ και των εκπροσώπων της ξεπερνάει κάθε όριο, όταν λένε ότι οι πράξεις τους ήταν απαίτηση του ελληνικού λαού και δέσμευση της κυβέρνησης. Ποιος μπορεί να πιστέψει ότι η διαπλοκή, εγγενές στοιχείο του καπιταλιστικού συστήματος και των καπιταλιστών, χτυπήθηκε από μια διαδικασία δημοπράτησης και ότι οι καινούργιοι ολιγάρχες που πήραν τις δυο άδειες δεν είναι διαπλεκόμενοι ή ότι αποκαταστάθηκε η νομιμότητα; Και όλα αυτά σε μια περίοδο όπου η κρίση του συστήματος, η σήψη και η διαφθορά κυριαρχούν στη πολιτική και οικονομική ζωή. Και ακόμα όταν είναι γνωστό ότι οι Μαρινάκης και Καλογρίτσας δεν είναι «αγγελικά πλασμένοι», ούτε μόνο εικόνα της καπιταλιστική κοινωνίας αλλά και διαμορφωτές της.

Οι μνημονιακοί της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ που εξέθρεψαν στα ΜΜΕ (με το αζημίωτο) ένα πρωτοφανές καθεστώς ανομίας, διαφθοράς, ιδεολογικής και πολιτικής εξαπάτησης του ελληνικού λαού επί 27 χρόνια, χωρίς ίχνος ντροπής ουρλιάζουν, όχι γιατί πιστεύουν ότι θα αλλάξει τίποτα ουσιαστικό, αλλά για καθαρά πολιτικούς και αντιπολιτευτικούς λόγους. Από δίπλα τους και οι γνωστοί αργυρώνητοι δημοσιογράφοι, συστατικό στοιχείο της διαφοράς, της παραπληροφόρησης και της εξαπάτησης των ΜΜΕ, θυμήθηκαν την πολυφωνία, τον πλουραλισμό και την ανεργία, που κατά πάσα πιθανότερα θα πλήξει ένα μέρος του προσωπικού που εργάζεται στις τηλεοράσεις κ.λπ. Είναι όλοι αυτοί που υπεράσπιζαν και υπερασπίζουν τα μνημόνια, που προσπαθούσαν να δικαιολογήσουν την κυβέρνηση Σαμαρά–Βενιζέλου για το μαύρο στην ΕΡΤ πριν από 3 χρόνια.

Η αντιπαράθεσή τους είναι δόλια και ψεύτικη

Το παιχνίδι της πόλωσης και της αντιπαράθεσης, που συστηματικά επιχειρούν να στήσουν ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, παλαιοί και νέοι μνημονιακοί, με όλα τα μέσα και σε κάθε ευκαιρία, είναι μια παγίδα με υποψήφιο θύμα τις εργαζόμενες και λαϊκές μάζες. Έχοντας κοινό πρόγραμμα τα 3 μνημόνια, όλα τα αστικά νεοφιλελεύθερα κόμματα (ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ κ.λπ.), η όποια «αντιπαράθεσή» τους με πομπώδεις εκφράσεις, με ατάκες και πολλές φορές με «σκυλοκαβγάδες» και «ξεκατινιάσματα», έχουν σα μοναδικό στόχο τη διαιώνιση του αστι­κού–μνη­μο­νια­κού συστήματος, την εγκα­θί­δρυ­ση ενός πο­λι­τι­κού μο­νο­πω­λί­ου με μνη­μο­νια­κή ατζέ­ντα και μνη­μο­νια­κούς πρω­τα­γω­νι­στές. Ειδικά αυτή την περίοδο, όπου ετοιμάζονται τα χειρότερα μέτρα ενάντια στους εργαζόμενους, μέτρα που προβλέπονται στο 3ο μνημόνιο, που τα ψήφισαν όλοι μαζί πριν από έναν χρόνο, ο αποπροσανατολισμός των μαζών και οι ψεύτικες αντιπαραθέσεις παίζουν καθοριστικό ρόλο για την επιβίωση όλων των μνημονιακών πολιτικών δυνάμεων και ιδιαίτερα του μεταλλαγμένου ΣΥΡΙΖΑ.

Να διώξουμε τους υποταγμένους και χρεοκοπημένους

Το φθινόπωρο είναι η αρχή μιας νέας, άγριας επίθεσης της μνημονιακής κυβέρνησης Τσίπρα, ενάντια όχι μόνο στα πιο βασικά δικαιώματα και κατακτήσεις των εργαζομένων, των συνταξιούχων, της νεολαίας αλλά και στην ίδια την υπόσταση της εργατικής τάξης. Συλλογικές συμβάσεις, συνδικαλισμός και συνδικαλιστικές ελευθερίες, το δικαιώματα στην απεργία και πολλά άλλα βρίσκονται στο στόχαστρο αυτής της βάρβαρης επίθεσης. Στόχος τους όχι απλά η μείωση μισθών, συντάξεων κ.λπ., αλλά η περιθωριοποίηση και ατομικοποιήση των εργαζόμενων, το σπάσιμο της συλλογικότητας και της αλληλεγγύης τους, όπως εκφράζονται μέσα από τις μορφές αυτοοργάνωσής τους – και η παράδοσή τους στην υπερεκμετάλλευση και καταπίεση των καπιταλιστών.

Δεν χρειάζεται καμιά ψευδαίσθηση, τα μέτρα που έρχονται το φθινόπωρο είναι ή αρχή ενός νέου κύκλου επιθέσεων ενάντια στην εργατική τάξη, με στόχο να σπάσουν τη «ραχοκοκαλιά» της, να καταντήσουν τις εργασιακές σχέσεις όπως των δουλοπάροικων. Είναι μέτρα που ανταποκρίνονται στον χρεοκοπημένο ελληνικό καπιταλισμό, που όπως φαντάζονται οι υποστηρικτές τους θα μπορούσε να επιβιώσει γυρίζοντας την κοινωνία αρκετές δεκαετίες πίσω, σε κοινωνικές σχέσεις ακόμη και παλαιότερων μορφών κοινωνίας.

Η ΕΕ, ο Τσίπρας και οι υπόλοιπες μνημονιακές δυνάμεις αυτό επιδιώκουν, όχι μόνο για τη χώρα μας αλλά για όλες της ευρωπαϊκές χώρες. Έτσι, το φθινόπωρο αρχίζει μια πολύ κρίσιμη μάχη –ίσως η κρισιμότερη μέχρι τώρα– για όλους, για τους εργαζόμενους, τα λαϊκά στρώματα και τη νεολαία. Δεν πρέπει να επιτρέψουμε σε όλους αυτούς, για να σώσουν το σάπιο και χρεοκοπημένο σύστημά τους, να μας γυρίσουν πίσω στο Μεσαίωνα. Αυτοί είναι υποστηρικτές ενός σάπιου και χρεοκοπημένου συστήματος, αυτοί είναι κοινωνικά παράσιτα. Εμείς είμαστε αυτοί που παράγουμε τον πλούτο, εμείς είμαστε η δύναμη.

Με αρχή τις διαδηλώσεις της ΔΕΘ, να προετοιμάσουμε τους πιο μαζικούς και ενωτικούς αγώνες με στόχο τη Γενική Απεργία Διαρκείας, για να αποτρέψουμε τα θανατηφόρα μέτρα και όλα τα μνημόνια. Να προχωρήσουμε στη άμεση διαγραφή του χρέους. Να βγούμε από το ευρώ και την ΕΕ (στρατηγικό οργανωτή όλων των αντεργατικών μέτρων), που μετά το BREXIT έχει μπει σε μια διαλυτική κρίση. Να εθνικοποιήσουμε, κάτω από εργατικό έλεγχο, όλους τομείς–κλειδιά της οικονομίας. Αυτά είναι μερικά βασικά μέτρα, εντελώς απαραίτητα για την στήριξη ενός προγράμματος διεξόδου από την κρίση και επανεκκίνησης της οικονομίας, για το ασταμάτητα της υποβάθμισης της ζωής μας, της αύξησης της ανεργίας και της εξαθλίωσης, της σωτηρίας των μισθών συντάξεων και δικαιωμάτων, των συστημάτων υγείας, παιδείας και κοινωνικής ασφάλισης … το σταμάτημα της δουλοποίησης των εργασιακών σχέσεων και γενικά της επιστροφής στο Μεσαίωνα.

Μόνο με ένα τέτοιο πρόγραμμα, με ενωτικούς αγώνες μπορούμε να βάλουμε τέλος στο σάπιο καπιταλιστικό σύστημα, στην αντιδραστική ΕΕ και να εγκαταστήσουμε μια δική μας κυβέρνηση, μια Κυβέρνηση των Εργαζομένων. Τη μοναδική εγγύηση ότι όλα αυτά θα εφαρμοστούν και που θα προετοιμάσει το δρόμο για το άνοιγμα της πραγματικής εναλλακτική λύσης, το Σοσιαλισμό.