Ανακοίνωση της ΟΚΔΕ για τη συμφωνία κυβέρνησης–eurogroup στις 20/2

Κανένας συμβιβασμός με τους εκβιαστές της Ε.Ε. και των αγορών

Η «συμφωνία» κυβέρνησης–eurogroup, που ανακοινώθηκε χθες Παρασκευή 20/2, στην ουσία πρόκειται για μια μεταβατική συμφωνία/παράταση του υπάρχοντος μνημονιακού προγράμματος για 4 μήνες (έως τον Ιούνιο) –με ενδιάμεσο σταθμό την κατάθεση από ελληνικής πλευράς μιας λίστας μεταρρυθμίσεων την ερχόμενη Δευτέρα 23/2–, η λεγόμενη «γέφυρα» που έλεγε ο υπουργός οικονομικών Γ. Βαρουφάκης, μέχρι την υπογραφή της νέας τελικής συμφωνίας/προγράμματος. Σύμφωνα με όσα έχουν γίνει γνωστά, τα οποία όμως μένει να επιβεβαιωθούν στην πράξη στο επόμενο 4μηνο και μόνο γι’ αυτό, υπάρχουν δεσμεύσεις που χαρακτηρίζονται από «μη μονομερείς ενέργειες», οι οποίες όμως στο μεγαλύτερο μέρος αφορούν τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει ο ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στον ελληνικό λαό. Συγκεκριμένα:

Φαίνεται ότι στο 4μηνο αυτό θα υπάρξει αξιολόγηση για να μπορέσει να υπάρξει νέα συμφωνία και για να ισχύσουν οι υπάρχουσες χρηματοδοτικές δεσμεύσεις της Ευρωζώνης/ΕΚΤ/ΔΝΤ προς την Ελλάδα (εκταμίευση των δόσεων που απομένουν από την δανειακή σύμβαση, αποδέσμευση από τις κεντρικές τράπεζες και την ΕΚΤ των κερδών από τα ελληνικά ομόλογα, κανονική ενίσχυση της ρευστότητας των τραπεζών από την ΕΚΤ και όχι μέσω του μηχανισμού έκτακτης χρηματοδότησης (ELA), συνέχιση από την ΕΚΤ να δέχεται από τις ελλ. τράπεζες τα ομόλογα κ.λπ.). Η αξιολόγηση θα γίνεται από τους θεσμούς, όπως είναι η νέα ορολογία αντί της τρόικας, που θα ασκούν τον έλεγχο/επιτήρηση της ελληνικής οικονομίας.
Επίσης, από την αξιολόγηση εξαρτώνται τα 10,9 δις ευρώ που είχαν περισσεύσει από την ανακεφαλαιοποίηση των ελλ. τραπεζών και βρίσκονταν στο ελληνικό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ). Τα χρήματα αυτά θα κρατούνται, τώρα πια, στο Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF), θα είναι διαθέσιμα για τη διάρκεια της επέκτασης του υπάρχοντος προγράμματος (4μηνο) και θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν μόνογια την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και έξοδα εξυγίανσης τους, και μόνο μετά από αίτημα στην ΕΚΤ.
Η κυβέρνηση αναλαμβάνει την δέσμευση της στενής συνεννόησης με τους ευρωπαϊκούς και διεθνείς θεσμούς και εταίρους, όπως επίσης και με το ΔΝΤ. Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο, οι ελληνικές αρχές επαναλαμβάνουν «την κατηγορηματική δέσμευσή τους για την τήρηση των οικονομικών τους υποχρεώσεων προς όλους τους πιστωτές τους στο ακέραιο και εγκαίρως». Αυτό είναι αντίθετο απ’ ό,τι έλεγαν οι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ, που μιλούσαν για διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους και αποπληρωμή του υπόλοιπου με ρήτρα ανάπτυξης.
Μέσα στη 4μηνη συμφωνία/«γέφυρα» υπάρχει η δέσμευση: «Οι ελληνικές αρχές δεσμεύονται να απόσχουν από οποιαδήποτε κατάργηση των μέτρων και από μονομερείς αλλαγές στις πολιτικές και διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που θα επηρέαζαν αρνητικά τους δημοσιονομικούς στόχους, την οικονομική ανάκαμψη ή την χρηματοοικονομική σταθερότητα, όπως αξιολογείται από τους θεσμούς». Αυτή η δέσμευση, τουλάχιστον για 4 μήνες , σημαίνει ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ–ΑΝΕΛ δεν μπορεί να καταργήσει όλο το αντεργατικό μνημονιακό πλαίσιο που πέρασαν οι χουντικές κυβερνήσεις (Παπανδρέου, Παπαδήμου, Σαμαρά-Βενιζέλου).
Η κυβέρνηση αναλαμβάνει την υποχρέωση της καταπολέμησης της διαφθοράς, της φοροδιαφυγής και της βελτίωσης του δημόσιου τομέα. Σε αυτό το πλαίσιο, η κυβέρνηση μπορεί κάνει χρήση της «παρεχόμενης τεχνογνωσίας» από την ΕΕ/Ευρωζώνη (βλέπε: task force, Φούχτελ κ.λπ.).
Η κυβέρνηση, μένει να επιβεβαιωθεί στην πράξη, φαίνεται ότι διασώζει ένα μέρος των προγραμματικών δηλώσεών της και πολύ λιγότερο από το λεγόμενο πρόγραμμα της ΔΕΘ (χορήγηση 13^ης σύνταξης, μέτρα για «κόκκινα» δάνεια, ίσως τα 751 ευρώ κουτσουρεμένα κ.λπ.), με την αυστηρή δέσμευση να μην έχουν δημοσιονομικό κόστος. Έτσι είναι μάλλον αμφίβολο ότι ο ΕΝΦΙΑ θα καταργηθεί για τους επόμενους 4 μήνες, και πολύ περισσότερο αν θα αυξηθεί η χρηματοδότηση προς υγεία, παιδεία, κοινωνική ασφάλιση, κοινωνική πρόνοια κ.λπ., που ήταν βασικές δεσμεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ, της κυβέρνησης και των υπουργών της.
Σε σχέση με το πρωτογενές πλεόνασμα εξαλείφεται η δέσμευση του 3% του ΑΕΠ για το 2015. Θα υπάρχει μια ελαστικότητα για το ύψος του, που θα κρίνεται από τους «θεσμούς» ανάλογα με τις οικονομικές συνθήκες του 2015.

Σίγουρα η συμφωνία «γέφυρα» δεν προσφέρεται για θριαμβολογίες, όπως γίνεται από τη μεριά του ΣΥΡΙΖΑ. Η καλύτερη εκτίμηση για τη «συμφωνία» δεν είναι ούτε οι συγκρίσεις με τους υποτακτικούς μνημονιακούς Σαμαρά-Βενιζέλο, ούτε με τα e–mail Χαρδούβελη. Μια αντικειμενική εξέταση της «συμφωνίας» λέει ότι η κυβέρνηση και ο ΣΥΡΙΖΑ, τουλάχιστον για 4 μήνες, εγκατέλειψαν τα περισσότερα απ’ αυτά που υποσχέθηκαν στον ελληνικό λαό και επέτυχαν ελάχιστα, επί της ουσίας ένα «πάγωμα» των μνημονιακών μέτρων παλιών και καινούργιων, του e–mail Χαρδούβελη και των σκληρών μέτρων που πρόβλεπε, του 3^ου Μνημονίου που είχε δεχθεί η κτηνώδης συγκυβέρνηση Σαμαρά e–mail Βενιζέλου, των 15 χιλιάδων απολύσεων του 2014 που δεν έγιναν λόγω εκλογών κ.λπ. Όμως όλα αυτά παραμένουν στο τραπέζι της λεγόμενης «διαπραγμάτευσης», τα Μνημόνια παραμένουν και ας μην υπάρχουν πουθενά στη «συμφωνία» οι λέξεις μνημόνιο, τρόικα κλπ, (χωρίς να υποτιμούμε έστω και τη συμβολική σημασία τους), το 1,5 εκ. άνεργοι παραμένουν, τα 4,5 εκ. φτωχοί παραμένουν, τα κλειστά εργοστάσια παραμένουν, η ζούγκλα των εργασιακών σχέσεων παραμένει στην αγορά εργασίας, τα διαλυμένα συστήματα υγείας, παιδείας και κοινωνικής ασφάλισης ζητούν επειγόντως λύσεις για να μην καταστραφούν, το Κράτος Έκτακτης Ανάγκης πρέπει αμέσως να καταστραφεί… τα δημοκρατικά δικαιώματα και οι ελευθερίες και η λαϊκή και εθνική κυριαρχία πρέπει να αποκατασταθούν όσο το δυνατό συντομότερα.

Βέβαια αυτή η «συμφωνία» δεν είναι, τουλάχιστον ακόμη, μια πλήρης υποταγή της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ στην Ε.Ε. και στη Γερμανία της Μέρκελ και Σόιμπλε, ούτε μια νέα Βάρκιζα, όπως έλεγαν και εύχονταν όλες τις προηγούμενες μέρες και τώρα, το ΚΚΕ και σημαντικά κομμάτια της ΑΝΤΑΡΣΥΑ κ.λπ. Πάντως, σε κάθε περίπτωση, πίσω απ’ αυτές τις απόψεις αυτών των κομματιών της αριστεράς κρύβεται η υποτίμηση της νίκης του ελληνικού λαού της 25^ης Γενάρη και ασφαλώς η υπερεκτίμηση των δυνάμεων της Ε.Ε., της Γερμανίας και των ιμπεριαλιστών γενικά.

Ωστόσο, όσο η κυβέρνηση και ο ΣΥΡΙΖΑ παραμένουν στο πλαίσιο της ΕΕ/ ευρωζώνης και τον ζουρλομανδύα του ευρώ, δεν μπορεί να υπάρξει επανεκκίνηση της οικονομίας, που είναι το πιο σημαντικό πρόβλημα και κατά συνέπεια βελτίωση του βιοτικού επιπέδου των εργαζομένων, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων και της νεολαίας. Ούτε ακόμη χωρίς να υπάρχει ο ασφυκτικός έλεγχος/επιτήρηση από τους ιμπεριαλιστές της Ε.Ε. και της Γερμανίας, είτε λέγεται Μνημόνιο είτε όχι, όπως γίνεται σ’ όλες ανεξαιρέτως τις χώρες της Ε.Ε. και ιδιαίτερα της ευρωζώνης. Είναι γνωστό ότι οι ιμπεριαλιστές της Ε.Ε. είναι ο κύριος αντίπαλος και ότι θα χρησιμοποιήσουν όλα τα μέσα προκείμενου να εφαρμόσουν την πολιτική τους/μνημόνια, να σώσουν την «Πέμπτη Φάλαγγα» των σαμαράδων και βενιζέλων αλλά και των υποτακτικών τους σε Ισπανία, Πορτογαλία, Ιρλανδία κ.λπ., που απειλούνται άμεσα με ανατροπή. Πρέπει πάσει θυσία ο ελληνικός λαός να ταπεινωθεί και να συντριβεί, σε μια προσπάθεια να σταματήσουν οι επιπτώσεις της νίκης της 25^ης Γενάρη στις εργατικές και λαϊκές μάζες της Ε.Ε. Εκτός όμως απ’ αυτά, υπάρχει και ένα θέμα αξιοπρέπειας όλων μας, που πληγώθηκε βάναυσα από όλους αυτούς τους γραβατωμένους δολοφόνους και τον Σάιλοκ της Ευρωζώνης Σόιμπλε, με όσα έλεγαν όλες αυτές τις μέρες, που ουσιαστικά ήταν επανάληψη των προηγούμενων ρατσιστικών δηλώσεών τους «περί τεμπέληδων», «μπαταξήδων» κ.λπ.

Δεν χρειάζεται κανένας εφησυχασμός πρέπει να αγωνιστούμε μαζί με τα εκατομμύρια των Ευρωπαίων εργαζομένων για να μην περάσει ο εκβιασμός της ΕΕ/ευρωζώνης και ιδιαίτερα των Γερμανών ιμπεριαλιστών. Γνωρίζουμε ότι η οικονομική, κοινωνική και πολιτική κατάσταση είναι πάρα πολύ δύσκολη (ο ελληνικός καπιταλισμός είναι χρεοκοπημένος) και η αναστροφή αυτής της κατάστασης ακόμη δυσκολότερη. Και γίνεται αδύνατη όσο παραμένουμε στην ΕΕ και το Ευρώ και χωρίς ριζικά μέτρα που να χτυπούν το κακό στη ρίζα του, δηλαδή αντικαπιταλιστικές λύσεις και μέτρα. Αυτό το τεράστιο έργο δεν μπορούμε και δεν πρέπει να το εμπιστευτούμε ούτε στη νέα κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, που τα χέρια του είναι αδύναμα να το φέρουν σε πέρας. Γιατί οι σαθρές συμμαχίες στην κυβέρνηση, στην Προεδρία, το άτολμο πρόγραμμα, οι αυταπάτες που καλλιεργεί για τους κοινοβουλευτικούς θεσμούς και πάνω απ’ όλα η αναγνώριση των «ιερών και οσίων» της Ε.Ε., του Ευρώ και της αποπληρωμής του χρέους, δεν μπορούν παρά τελικά να μας οδηγήσουν σε συμβιβασμούς σε βάρος μας, σε διαψεύσεις και ήττες, χωρίς να αποκλείεται και η επιστροφή στον αρμαγεδώνα των μνημονίων.

Αγώνας παντού μέχρι να επιβάλουμε το δίκιο μας, ενάντια στο τείχος των εκβιασμών της Ε.Ε. και των Αγορών. Αγώνας για τη υπεράσπιση της νίκης της 25 Γενάρη, για τη διεύρυνσή της με την εγκαθίδρυση μιας Κυβέρνηση των Εργαζομένων, που θα στηρίζεται στη δική μας αυτοοργάνωση, κινητοποίηση και αγώνα, σε κάθε επιχείρηση, γειτονιά, σχολείο και σχολή, μέχρι σε πανελλαδικό επίπεδο. Μια δύναμη που μπορεί να επιβάλλει στην πράξη ένα τέτοιο πρόγραμμα, να μας σώσει απ’ την κρίση και χρεοκοπία του καπιταλιστικού συστήματος.

– Άμεση κατάργηση των Μνημονίων. Διαγραφή όλου του Χρέους.

– Άμεση αποκατάσταση μισθών, συντάξεων, απολυμένων, δημοκρατικών ελευθεριών

– Έξω από την ΕΕ και το Ευρώ

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΩΝ ΔΙΕΘΝΙΣΤΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ